Duża odporność ogniowa

Przeważnie w konstrukcjach żelbetowych spotyka się układy płytowe lub płytowo-żebrowe, zarówno monolityczne, tj. betonowane na miejscu przeznaczenia, jak i prefabrykowane (program uprawnienia budowlane na komputer).
Głównymi zaletami układów monolitycznych są:
- duża sztywność,
- duża odporność ogniowa,
- duża odporność na obciążenia dynamiczne,
- możność przenoszenia znacznych obciążeń.

Natomiast do głównych wad tych układów zaliczyć należy:
- dużą pracochłonność wykonania deskowań,
- konieczność betonowania w bardzo trudnych niekiedy warunkach placu budowy,
- stosunkowo długi cykl wykonania.

Prefabrykacja konstrukcji umożliwia:
- ograniczenie ilości deskowań i rusztowań na budowie,
- przygotowanie elementów w warunkach przemysłowych umożliwiające zmniejszenie sezonowości wykonawstwa,
- przyspieszenie cyklu realizacji budowy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Wadą prefabrykacji jest potrzeba odpowiedniego, wyspecjalizowanego zaplecza produkcyjnego, środków transportu i montażu.
Zasadniczymi elementami stropów płytowych i płytowo-żebrowych są:
- płyty,
- żebra (belki drugorzędne),
- podciągi (belki główne).

Grubość płyty stropu żelbetowego

Podciągów nie stosuje się na ogół przy rozpiętości żeber mniejszej niż 6 m. Żebra opierają się wówczas zazwyczaj na ścianach murowanych.
W konstrukcjach mieszanych, w których reakcje stropu przekazywane są częściowo na żelbetowe słupy, a częściowo na murowane ściany, zwłaszcza w ustrojach statycznie
niewyznaczalnych, do murowania nie można stosować zaprawy wapiennej z uwagi na powolność jej twardnienia oraz znaczne i długotrwale osiadanie muru. W konstrukcjach mieszanych należy wykonać ściany na zaprawie cementowo-wapiennej lub cementowej.
Na ogół mniejsze wymiary żeber potrzebne są przy stosowaniu podciągów i żeber ciągłych. Usytuowanie żeber może być równoległe lub prostopadłe do ściany z otworami okiennymi. Żebra prostopadłe zabierają mniej światła, lecz wymagają oparcia na odpowiednio mocnych wieńcach nadokiennych (uprawnienia budowlane).

W przypadku stropów monolitycznych o żebrach wieloprzęsłowych możliwe jest przyjęcie takiego stosunku rozpiętości poszczególnych przęseł (przy zachowaniu wymagań modularnych), aby dodatnie momenty przęsłowe były zbliżone, co może pozwolić na mniejsze zużycie zbrojenia. W stropach prefabrykowanych zazwyczaj przyjmuje się jednolitą siatkę słupów, kwadratową lub prostokątną, taką, aby można było zachować jednakową rozpiętość wszystkich prefabrykatów stropowych.
Grubość płyty stropu żelbetowego zależy od rozpiętości i obciążenia (program egzamin ustny).

W obiektach budownictwa powszechnego nie powinna ona być mniejsza niż 6 cm w przypadku betonowania na miejscu budowy lub 4 cm w przypadku prefabrykacji; dla uniknięcia nadmiernych ugięć obliczeniowa grubość powinna wynosić co najmniej 1/35 teoretycznej rozpiętości płyty wolnopodpartej lub 1/45 rozpiętości płyty zamocowanej lub ciągłej. Większa grubość płyty pozwala na zwiększenie rozstawu żeber, ale może powodować większe ogólne zużycie betonu.
Zbrojenie płyt stropowych projektuje się i wykonuje wg zasad ogólnych (opinie o programie).
W razie wykonywania ,w płytach otworów dla przeprowadzenia instalacji konieczne jest ich lokalne wzmocnienie. Przy dozbrajaniu obwodu otworu należy stosować się do następujących zasad:
- zbrojenie przecięte otworem powinno być zastąpione dodatkowymi prętami o łącznym przekroju nie mniejszym od przeciętego,
- pręty dodatkowe powinny być umieszczone w rozciąganej strefie płyty, a gdy otwór znajduje się częściowo w strefie momentów dodatnich i częściowo w strefie momentów ujemnych, zbrojenie należy umieścić w dolnej i górnej części płyty, przy krawędziach otworu prostopadłych do kierunku ułożenia zbrojenia głównego należy umieścić pręty (segregator aktów prawnych).

Prefabrykowane płyty stropów są przeważnie wolnopodparte na żebrach, płatwiach (w stropodachach) lub ścianach. Stosowane są zarówno płyty pełne i wielootworowe, Jak i żebrowe.
Projektując prefabrykowane elementy żelbetowe należy uwzględniać ich pracę nie tylko po ostatecznym zamontowaniu w konstrukcji, lecz i w czasie wyjmowania z form oraz w czasie transportu i montażu (promocja 3 w 1).