Duży wpływ na wytrzymałość trocinobetonu

Duży wpływ na wytrzymałość trocinobetonu wywiera mineralizowanie trocin chlorkiem wapnia, w szczególności przy zastosowaniu cementów o niższych markach. Mineralizowanie trocin szkłem wodnym sodowym, stosowanym w Rosji, Czechach, Słowacji i innych krajach wg doświadczeń Bukowskiego obniża wytrzymałość trocinobetonów (program uprawnienia budowlane na komputer).

W miarę upływu czasu wytrzymałość trocinobetonów wzrasta. Jak podaje Kunnos po okresie 4 lat wytrzymałość trocinobetonu wzrasta 1,4-1,6 razy w porównaniu do wytrzymałości R90, a R28 wynosi dla trocinobetonu zaledwie 0,5 wartości R90.
Również według Bukowskiego wytrzymałość trocinobetonu wzrasta w miarę upływu czasu, ale w niektórych przypadkach może nastąpić spadek wytrzymałości z wiekiem. Bukowski podaje, że stosunek R28 : R90 : Riso : r365  = 1 :1,1 :1,15 : 1,12. Przytoczone dane dla stosunku R28 : R9o s3 więc znacznie niższe od cytowanych w literaturze radzieckiej, ale prawie analogiczne jak dla stosunku R28 : RI8o.
Jako miarodajną wytrzymałość trocinobetonu dla warunków polskich przyjmuje się R28 oznaczoną na walcach o 0 8 cm (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Radzieckie źródła przyjmują za wytrzymałość miarodajną trocinobetonów R90 oznaczoną na kostkach sześciennych o boku 20 cm. Inne źródła literatury obcej przyjmują podobnie jak polskie R28.
Wilgotność obniża wytrzymałość dojrzałych trocinobetonów i spadek ten może osiągnąć wartość 30%, w szczególności dla trocinobetonów o niskich ciężarach objętościowych.
Wytrzymałość trocinobetonów na zginanie jest duża, a stosunek Rg : Rw wynosi ok. 0,5-1,0, średnio 0,65.
Porowata struktura wewnętrzna trocinobetonów oraz wodochłonność trocin sprawiają, że nasiąkliwość trocinobetonów jest bardzo duża i wynosi 40-80% (uprawnienia budowlane).

Wzrasta ona w miarę spadku ciężaru objętościowego, a maleje w miarę wzrostu udziału dodatków mineralnych. Chlorek wapnia stosowany jako mineralizator trocin - zmniejsza nasiąkliwość trocinobetonów. 

Higroskopijność

Jest ona dość duża i w zależności od sposobu mineralizowania trocin waha się w granicach 15-27%. Chlorek wapnia nieznacznie podwyższa higroskopijność trocinobetonów. W stanie powietrzno-suchym przyjmuje się, że wilgotność trocinobetonu waha się w przedziale 8-15% m. Kunnos podaje, że higroskopijność betonu wynosi 5%, jednak wynik ten nie ma potwierdzenia w innych publikacjach (program egzamin ustny).
Skurcz. Podobnie jak wszystkich betonów z wypełniaczami organicznymi skurcz trocinobetonów jest bardzo duży. Całkowity skurcz pierwotny od momentu uformowania elementu do całkowitego dojrzewania wynosi ok. 6%.
Jak podaje Bukowski w pewnych krańcowych przypadkach może osiągać nawet wartość 12% (opinie o programie).

Kunnos określa wielkość skurczu trocinobetonów w przedziale 3-5%, a Charisius podaje zaledwie l,85%o dla trocinobetonu o y = 1550 kG/m3 po 90 dniowym dojrzewaniu. Chefdeville przytacza dane porównawcze skurczu trocinobetonu i zaczynu cementowego. Z porównania tego wynika, że wartości cyfrowe skurczu zaczynu cementowego po okresie 21 dni były większe od skurczu trocinobetonu. Obserwacje tego autora budzą duże zastrzeżenia wobec faktu, że trocinobeton wykazuje znaczne zmiany długości i w dalszych okresach dojrzewania, tj. do 90 dni (segregator aktów prawnych).
Dodatek wypełniaczy mineralnych, odsiewanie ziarn trocin o 0 < 1 mm, zwiększenie ilości cementu w mieszaninie trocinobetonu oraz mineralizacja trocin cementem - zmniejsza wielkość skurczu.
Współczynnik sprężystości.

Dla trocinobetonów współczynnik ten jest niewielki i waha się w szerokich granicach od kilku tysięcy dla trocinobetonów lekkich do ok. 20 000 kG/cm dla ciężkich. Charisius  podaje dla trocinobetonu o R„- = 49 kG/cm2 (w obszarze naprężeń a = 5-20 kG/cm2) dla odkształceń sprężystych E - 26 000-22 000, dla całkowitych E = 23 000-18 000 kG/cm2.
Wielkość współczynnika sprężystości trocinobetonów zależy od stosunku mieszanki piasek : trociny (promocja 3 w 1).