Dyrektywny plan budowy

Dyrektywny plan budowy powinien określone zadania wyznaczać w jednostkach rzeczowych i finansowych (a nie wyłącznie w finansowych) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Plan powinien być oparty na aktualizowanych corocznie środkach produkcji znajdujących się do dyspozycji oraz na wskaźnikach techniczno-ekonomicznych zbliżonych do tych, jakie wykazują przodujące przedsiębiorstwa i budowy. Uwzględniając w planowaniu postępowe, lecz jednocześnie realne w danych warunkach wskaźniki techniczno-ekonomiczne, można wpływać na stałe podnoszenie postępu techniczno-organizacyjnego wykonawców. Natomiast operowanie wskaźnikami postępowymi, lecz obiektywnie niemożliwymi do uzyskania, wywołuje skutek odwrotny od zamierzonego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Najważniejszym dokumentem planowania dyrektywnego jest dyrektywny harmonogram budowy, przedstawiający przebieg robót na budowie w okresie całego czasu ich trwania, z podziałem na lata i kwartały. Harmonogram ten powinien być oparty:

1. na właściwej kolejności wykonywania poszczególnych obiektów budowy oraz
2. na analitycznym (zazwyczaj) obliczeniu czasu wykonania poszczególnych obiektów określonej budowy.

Przy ustalaniu wykonania obiektów, urządzeń i robót należy przede wszystkim przestrzegać pewnych podstawowych zasad, szczególnie ważnych na wielkich placach budowy (uprawnienia budowlane).

Spośród nich najważniejsza jest zasada rozpoczynania zasadniczych robót budowlanych przy poszczególnych obiektach dopiero po wykonaniu: odwodnienia terenu, splantowania terenu, budowy dróg kolejowych i kołowych (dojazdowych i na placu budowy), magistrali sieci podziemnej wodociągowej, kanalizacyjnej itp.

Opóźnienie wykonania dróg na terenie budowy, brak lub niewłaściwe ich odwodnienie oraz złe utrzymywanie doprowadza do przerw w dostawie materiałów, a to z kolei do nieuniknionych przestojów w robotach, przekreślając w ten sposób wszystkie spodziewane korzyści, na które się właśnie liczy przy rozpoczynaniu zasadniczych robót budowlanych przed wykonaniem podstawowych robót przygotowawczych (program egzamin ustny).

W celu zmniejszenia ogólnej ilości robót ziemnych pożądane jest układanie sieci podziemnej przed plantowaniem terenu na tych partiach placu budowy, gdzie będą wykonane nasypy, natomiast na tych partiach terenu, na których przeprowadzone będzie zdjęcie terenu po jego splantowaniu.

Cykle produkcyjne kompleksów rozruchowych

Kolejność wznoszenia poszczególnych obiektów przemysłowych ustala się na podstawie tzw. kompleksów rozruchowych, kolejność wznoszenia zaś obiektów osiedli mieszkaniowych na podstawie tzw. kompleksów użytkowych (opinie o programie).

Kompleksem rozruchowym nazywa się określony zespół obiektów, urządzeń i instalacji, stanowiących eksploatacyjną całość i umożliwiających uruchomienie określonej produkcji przemysłowej. Dlatego też terminy ukończenia poszczególnych obiektów, urządzeń i instalacji muszą być tak dobrane, aby oddanie kompleksu rozruchowego nastąpiło w zaplanowanym czasie.

Cykle produkcyjne kompleksów rozruchowych mogą być „zamknięte” lub „nie zamknięte”. W pierwszym przypadku produkt (półfabrykat) przekazywany jest w całości następnemu ciągowi produkcyjnemu, co oznacza, że zdolność produkcyjna obu ciągów produkcyjnych (oddziałów produkcyjnych) jest jednakowa. W przypadku natomiast „nie zamkniętego” cyklu produkcyjnego wielkość produkcji kompleksu rozruchowego nie odpowiada zdolności produkcyjnej pozostałych oddziałów produkcyjnych. W tym przypadku część produkcji takiego kompleksu rozruchowego może być zbywana na zewnątrz lub sprowadzana z zewnątrz zależnie od tego, czy zdolność produkcyjna tego kompleksu jest większa od zdolności produkcyjnych innych, czy mniejsza (segregator aktów prawnych).

Aby kompleks rozruchowy mógł funkcjonować jako jednolity ciąg produkcyjny, konieczne jest zaawansowanie robót na poszczególnych obiektach tego kompleksu w takim stopniu, aby nie było przeszkód w realizacji nieprzerwanego ciągu produkcyjnego. Taki stan zaawansowania budowy poszczególnych obiektów nazywa się minimum rozruchowym.

Kompleksem użytkowym nazywa się określony zespół obiektów mieszkalnych oraz obiektów pomocniczych i urządzeń (kotłownie, pralnie, łaźnie, sklepy itp.), stanowiących określone minimum potrzeb mieszkańców tego zespołu. Terminy ukończenia budowy poszczególnych obiektów kompleksu użytkowego powinny umożliwić zamieszkanie tych zespołów w przewidywanych warunkach bytowych (promocja 3 w 1).