Dział wodny

Morza Śródziemnego (Prowansja, Langwedocja, Korsyka) cechuje klimat śródziemnomorski. Tu opady (ok. 600 mm) pojawiają się przede wszystkim jesienią i zimą, natomiast lata są suche i ciepłe. W ciągu roku jest średnio ok. 80 dni deszczowych. Średnia temp. stycznia wynosi 8, a lipca 24°C. Pogodę kształtują zimne lokalne wiatry wiejące z obszarów górskich: mistral w dolinie Rodanu oraz tramontane w Langwedocji-Roussillon. Klimat śródziemnomorski oddziałuje także na obszar Sewennów i wsch. Pirenejów’, a poprzez bramę Carcassonne przenika do Basenu Akwitańskiego (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dział wodny przebiega wsch. krawędzią Masywu Centralnego, progami Burgundii i Argonnów oraz przez masyw Wogezów. Najdłuższą rzeką Pranej i jest Loara (1020 km) wypływająca z Masywu Centralnego, której dorzecze zajmuje pow. I 20 tys. km-‘. Rzeka zasilana jest przez burzliwe deszcze padające w Masywie Centralnym (październiki, a także topniejące śniegi (marzec- -kwiecień) powodujące powodzie. Drugą wielką rzeką jest Sekwana (776 km, 79 tys. knv dorzecza) zasilana gł. przez wody opadowe. Wysokie stany wód utrzymują się w ciągu całego roku, stąd jej duże znaczenie dla żeglugi (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Obszary leśne

Rzeki wypływające z wysokich gór, zasilane przez wody topniejących lodowców i śniegów oraz opady atmosferyczne, zalicza się do typu alpejskiego. W górnym biegu posiadają one cechy rzek górskich, w dolnym nizinnych. Wysokie stany wód wykazują latem, a niskie zimą (uprawnienia budowlane). Do tego typu zalicza się m.in. Ren (195 km we Francji) i Garonnę (647 km, 56 tys. km dorzecza). Do rzek alpejskie h należy także Rodan, lecz jego dopływy komplikują ustrój rzeki (m.in. Saona będąca rzeką typu atlantyckiego). Największy poziom weki w dolnym Rodanie obserwuje się wiosną i na początku lata, zaś minimum przypada na sierpień i wrzesień. Dorzecza gł. rzek połączone są kanałami, m.in. Kanał Południowy łączy Garonnę z Morzem Śródziemnym, Burgundzki - Saonę z Sekwaną, Centralny - Loarę z Saoną, Briare - Loarę z Sekwaną (program egzamin ustny).

jezior na terenie Francji jest niewiele. Występują one zwł. w Alpach (m.in. Genewskie, Annecy, Bourget) i Pirenejach (Espingo, Payolle, Gaube), -a także wzdłuż wybrzeży zatok: Biskajskiej (Cazaux, Lacanau) i Lwiej (m. in. Thau, Vaccares, Berre). W Alpach, gdzie granica wiecznego śniegu przebiega na wys. 2500-3200 m n.p.m., lodowce występują przede wszystkim w Alpach Graickich oraz w masywie Mont Blanc. Są to gł. charakterystyczne dla Alp lodowce dolinne, a także c yrkowe i wyżynne. W Pirenejach jest znacznie mniej obszarów objętych współczesnym zlodowaceniem. Tutejsze lodowce należą do typu wiszących i cyrkowych (opinie o programie).

Z typem klimatu ściśle związana jest roślinność’, stąd na obszarze Francji można wyróżnić dwa zasadnicze rodzaje roślinności naturalnej: lasy liściaste tracące liście na zimę w strefie umiarkowanej oraz wiecznie zielone lasy twardolistne i zarośla krzewiaste składające się na roślinność’ śródziemnomorską (segregator aktów prawnych). W zach. części kraju, na pn. od rzeki, w formacjach leśnych przeważaj.): d.)b, kasztanowiec, sosna i buk. a na obszarach wylesionych wrzosowiska (wrzos pospolity, kolcolist, szczodrzeniec). W Basenie Akwitańskim na wierzchowinach występuj,) wrzosowiska, a w dolinach rzek dęby, topole i wierzby. Flora wsch. części Francji posiada więcej cech środkowoeuropejskich. Dominuj.): buk, d,)b szypułkowy, a także klon, modrzew i grab. len typ roślinność i posiadaj.) także obszary Ardenów, Wogezów i Lotaryngii. Na obszarach górskie h na niższych wys. rosn. lasy bukowe, w wyższych partiach ustępujące miejsc a gatunkom takim jak: jodła, sosna, modrzew i świerk. Granicę prowincji śródziemnomorskiej wyznacza zasięg oliwki. Miejsce pierwotnych lasów liściastych z dębem korkowym zajęły zarośla twardolistne typu makii oraz gaje oliwne. Obszary leśne - stanowi.) 27% pow. kraju. Pokrywaj.) gł. region Landów, Ardenów, Wogezów. Alp, Pirenejów i gór lura oraz obszar równiny Sologne (promocja 3 w 1).