Działalność pozaprodukcyjna

Każdy z podanych wyżej planów opracowuje w przedsiębiorstwie odpowiednia komórka funkcjonalna. Tak np. plan pracy transportu, plany dotyczące mechanizacji opracowuje dział głównego mechanika itd. Dział planowania w przedsiębiorstwie sprawuje funkcję nadzorującą i koordynującą całą działalność planową (program uprawnienia budowlane na komputer).
Plan zadań produkcyjnych. Całą działalność przedsiębiorstwa podzielić można na cztery rodzaje:
1) Produkcja podstawowa.
2) Produkcja pomocnicza.
3) Usługi.
4) Działalność pozaprodukcyjna (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Do produkcji podstawowej zaliczymy to wszystko, co jest głównym celem działalności przedsiębiorstwa, a więc wznoszenie domów, budowa dróg, przeprowadzanie instalacji elektrycznych. Do produkcji pomocniczej zaliczamy wydobycie, wyrób lub uszlachetnianie materiałów i prefabrykatów, które potrzebne są do produkcji podstawowej.
Wszelki transport na placu budowy i wywóz wydobytej ziemi zalicza się do produkcji podstawowej, natomiast transport poza placem budowy własnymi środkami przedsiębiorstwa jest usługą produkcyjną. W wyniku bowiem działania transportu nie wytwarza się żadnych nowych dóbr. Do usług zaliczamy również wszelkie warsztaty naprawcze i remontowe. Remont bowiem również nie stwarza nowych wartości, przywraca natomiast maszynom i urządzeniom ich wartość pierwotną (uprawnienia budowlane).

Te trzy wymienione rodzaje działalności są bezpośrednio związane z zadaniami planowymi przedsiębiorstwa. Ale, aby zadania te mogły być wykonane, przedsiębiorstwo musi często prowadzić pewne rodzaje działalności, które z produkcją nie są związane bezpośrednio. Do takich zadań, które nazywamy działalnością pozaprodukcyjną, należy np. utrzymanie hoteli robotniczych. Personel tam zatrudniony nie troszczy się o budowę domów, o produkcję materiałów lub ich transport, lecz dba o to, aby pracownikom przedsiębiorstwa mieszkało się wygodnie.
Zadania produkcji podstawowej dzielimy na dwa rodzaje: na roboty kubaturowe i niekubaturowe. Do robót niekubaturowych zaliczymy wszelkie rurociągi i instalacje sanitarne, budownictwo wodne, roboty fundamentowe, studnie wiercone, roboty ziemne, drogowe, towarowe itd. Dla przedsiębiorstwa budownictwa ogólnego, które jest w zasadzie generalnym wykonawcą, produkcję podstawową stanowią przeważnie roboty kubaturowe, którymi będziemy zajmować się przede wszystkim (program egzamin ustny).

Stan pełny

Mówiąc o planie zadań produkcyjnych musimy ustalić najpierw, w jakich jednostkach mierzyć będziemy zadania produkcyjne przedsiębiorstwa.
Wielkość robót budowlanych kubaturowych można określić trzema sposobami, a mianowicie:
- wielkością kubatur wznoszonych budynków;
- wartością wykonywanych robót;
- ilością poszczególnych asortymentów robót (opinie o programie).

Ponieważ w planach techniczno-ekonomicznych występują wszystkie trzy rodzaje jednostek, musimy je rozpatrzyć po kolei.
Wielkość kubatur wznoszonych budynków. Kubaturę budynku oblicza się jako iloczyn powierzchni zabudowy przez wysokość budynku. Powierzchnię zabudowy obmierza się po zewnętrznych zarysach murów w stanie surowym. Wysokość mierzy się przy budynkach podpiwniczonych od wierzchu podłogi piwnic do górnej powierzchni najwyższego stropu. Szczegółowe przepisy podają dokładne sposoby obmiaru i są one omawiane w przedmiocie „Kosztorysowanie w budownictwie” (segregator aktów prawnych).

Obliczanie kubatury budynku nastręcza trudności wówczas, gdy w pewnym okresie przewidzianym planem budynek nie ma być wykonany całkowicie, lecz częściowo, gdy np. budynek ma być doprowadzony do pewnego stanu zaawansowania lub gdy na początku planu roboty były już w pewnym stopniu zaawansowane. Przy robotach budowlano-montażowych rozróżnia się bowiem następujące stany zaawansowania robót:
1) stan pełny,
2) stan kontynuowany,
3) stan surowy otwarty,
4) stan surowy zamknięty.

Do stanu pełnego zalicza się wszystkie budynki, przy budowie których rozpoczęcie i zakończenie robót przypada w roku planu (promocja 3 w 1).