Działanie filtrów olejowych

Działanie filtrów olejowych oparte jest na wykorzystaniu przyczepności pyłów do lepkich powierzchni, na których się pyły osadzają.
Do oczyszczenia sprężonego powietrza ze smarów służą specjalne filtry (program uprawnienia budowlane na komputer).

Filtr taki składa się z metalowego cylindra wyposażonego w przegrody z siatki wyłożone włóknami azbestowymi. Powietrze przechodzące przez filtr osadza na włóknach zawiesiny oleju.
Zbiorniki powietrzne wykonywane są zazwyczaj w kształcie pionowych cylindrów. Mają one dwa wloty, jeden u góry, drugi u dołu dla połączenia z rurociągiem, oraz właz kontrolny. Zaopatruje się je w manometr, zawór bezpieczeństwa oraz kurek do spuszczania wody i innych zanieczyszczeń z dna cylindra. Podłącza się je do rurociągów w ten sposób, aby powietrze doprowadzane było od dołu, a odprowadzane od góry (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ten typ zbiorników nie zapewnia jednak należytego oczyszczenia powietrza, gdyż ma niewielką powierzchnię chłodzącą i nie jest przystosowany do strącania znajdujących się w powietrzu smarów. Należyte oczyszczenie powietrza uzyskać można przez znaczne jego ochłodzenie i przez wielokrotne i nagłe zmiany kierunku przepływającego powietrza.
W tym celu zbiorniki zaopatruje się w rurki wodne i przepony kaskadowe.

Strumień powietrza przepływając pomiędzy rurkami wodnymi i przeponami, osadza na nich zawiesiny oleju, a chłodząc się skrapla nadmiar pary wodnej.
Sieć powietrzna składa się z przewodów wysokiego i niskiego ciśnienia. Przewodami niskiego ciśnienia doprowadza się powietrze do osuszania kesonu, a wysokiego - powietrze potrzebne do uruchomienia narzędzi pneumatycznych (uprawnienia budowlane).

Przewody wysokiego ciśnienia

Przewody wysokiego ciśnienia składają się z pojedynczych rurociągów podłączonych wprost do odpowiednich sprężarek. Natomiast przewody niskiego ciśnienia stanowią sieć rurociągów zaopatrzoną w urządzenia do oczyszczania powietrza.
Sieć ta składa się z rurociągów wewnętrznych i zewnętrznych. Pierwsze z nich zainstalowane są wewnątrz budynku stacji sprężarek i obejmują przewody od filtru zasysającego do zbiornika powietrznego, a drugie ułożone na zewnątrz stacji sprężarek od zbiornika do komory roboczej kesonu.
Sprężarki podłącza się zazwyczaj do wspólnego rurociągu zbiorczego, odprowadzającego powietrze do przewodów zewnętrznych (program egzamin ustny). Dla uzyskania niezbędnej elastyczności układu zaopatruje się rurociąg w zasuwy umożliwiające wyłączenie z pracy poszczególnych sprężarek i przewodów zewnętrznych.

Przewody zewnętrzne składają się z dwóch rurociągów, jednego czynnego, a drugiego rezerwowego na wypadek awarii. Powinny one być tak zmontowane, aby możliwe było łatwe przełączanie powietrza z jednego rurociągu na drugi. W pobliżu kesonu rurociągi te podłącza się do przewodu zbiorczego, z którego czerpie się powietrze do komory roboczej i śluz kesonu.
Rurociągi układa się wprost na terenie, a nad rzeką prowadzi się go po moście roboczym bądź też podwiesza się go do liny przeciągniętej pomiędzy kesonem a brzegiem lub też układa się go na dnie rzeki (opinie o programie). Ostatnie dwa sposoby przeprowadzenia rurociągów przez rzekę są dość skomplikowane i stosowane są w wyjątkowych przypadkach.

Zazwyczaj jednak w razie braku mostu roboczego lepiej jest i pewniej zastosować stację sprężarek jako pływającą, niż prowadzić rurociągi po dnie rzeki lub podwieszać je na linach.
Z przewodu zbiorczego powietrze odprowadza się do komory roboczej i śluz kesonu za pomocą giętkich węży, które umożliwiają swobodne przemieszczanie się kesonu w stosunku do rurociągu. W miejscach podłączenia wężów do przewodu zbiorczego ustawia się zasuwy umożliwiające wyłączenie danej linii zasilającej keson (segregator aktów prawnych).

Wolne końce wężów podłącza się do śluz oraz wylotów rur stalowych, doprowadzających powietrze do komory roboczej. Rury doprowadzające powietrze do kesonu rozmieszcza się w taki sposób, aby powietrze docierało do wszystkich miejsc w komorze roboczej. Liczba rur doprowadzających powietrze ustala się w ten sposób, aby jedna rura przypadała na 100 m2 powierzchni rzutu poziomego kesonu, nie mniej jednak niż dwie rury na keson (promocja 3 w 1).