Dziurkowanie

Dziurkowanie, perforowanie - rejestrowanie informacji na taśmie lub karcie polegające na wykonaniu szeregu odpowiednio rozmieszczonych otworów.

Dziurkownik - przyrząd do przebijania otworów (dziurowania) w odkuwce.

Dziurkownik’ - wykrojnik do dziurkowania (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dziurowanie, przebijanie otworów - kucie, w wyniku którego w odkuwce wykonuje się otwór wewnętrzny (przelotowy) lub tylko zagłębienie (otwór ślepy).

Dziurownica kowalska - płyta z otworami o różnych kształtach i wymiarach oraz z wykrojami na krawędziach; otwory służą do mocowania odku- wek lub narzędzi kowalskich nakładanych na płytę oraz do dziurowania odkuwek przebijakami; wykroje spełniają rolę form kształtujących odkuwki przy użyciu odpowiednich nadstawek dziwność, 5 - addytywna liczba kwantowa przyporządkowana hadronom; suma dz. jest zachowywana w oddziaływaniach silnych i elektromagnetycznych, ale zmienia się w oddziaływaniach słabych; dz. przyjmuje wartości całkowite.

Dzwon 1 - urządzenie sygnalizacyjne dźwiękowe, zwykle odlane z metalu, o kształcie odwróconego kielicha; dźwięk powstaje przez uderzenie zwisającego wewnątrz serca o wieniec dzwonu lub przez uderzenia młotka z zewnątrz.

Dzwon - element konstrukcyjny występujący w różnych urządzeniach technicznych, mający na ogół kształt cylindryczny, zamknięty od góry lecz bez dna (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dzwon Langena - urządzenie zsypowe wielkiego pieca składające się z misy napełnionej materiałami wsadowymi i podnoszonego dzwonu, którego podniesienie powoduje spadanie materiałów do pieca.

Dzwon nurkowy - urządzenie do transportowania nurków na określoną głębokość i z określonej głębokości na powierzchnię morza, o kształcie przypominającym dzwon, którego dolna część może być odsłonięta, gdyż utrzymujące się w nim ciśnienie powietrza zabezpiecza przed możliwością wypełnienia go wodą.

Dzwon podwodny - podwodny nadajnik dźwiękowy używany do nadawania sygnałów mgłowych przez radio-akustyczne latarnie i latarniowce.

Dzwon położniczy wyciągacz próżniowy.

Dzwon ratowniczy - urządzenie w kształcie naczynia bez dna do ratowania załogi okrętu podwodnego, który wskutek awarii nie może się wynurzyć.

Dzwonek - sygnalizator akustyczny wytwarzający dźwięki przerywane wywołane uderzeniem młoteczka napędzanego elektrycznie o metalową czaszę (uprawnienia budowlane).

Dzwonek centrujący - narzędzie traserskie do jednoczesnego centrowania i punktowania nakiełków; dz.c. składa się z punktaka prowadzonego w tulejce o stożkowatym zakończeniu.

Dzwonek prądu zmiennego, dzwonek polaryzowany - dzwonek mający magnes trwały i reagujący tylko na prąd zmiennydzwonko ryby - część tuszy o długości zazwyczaj nie większej niż szerokość ryby, uzyskana przez podział prostopadle do osi kręgosłupa

Dzwonnica

Dzwonnica - budowla najczęściej w postaci wieży, służąca do pomieszczenia dzwonów (program egzamin ustny).

Dzwono - górna warstwa wybieranej soli przy wybieraniu dwuwarstwowym.

Dzwono walczaka - arkusz blachy kotłowej zwinięty w cylinder i zespawany wzdłuż krawędzi styku albo znitowany; łącząc czołami kilka dz. uzyskuje się potrzebną długość walczaka kotła parowego.

Dźwięk* - (1) zaburzenie falowe rozchodzące się w środowisku sprężystym, związane z drganiami akustycznymi o takiej częstotliwości, że zdolne jest wytworzyć wrażenie słuchowe u człowieka o normalnym słuchu; (2) wrażenie słuchowe wytworzone drganiami akustycznymi.

Dźwięk beztonowy - szum akustyczny.

Dźwięk materiałowy - dźwięk przekazany przegrodzie wskutek drgań przenoszonych na przegrodę bezpośrednio lub za pomocą elementów sprężystych; dz.m. mogą wywołać np. kroki ludzkie lub uderzenie o ścianę.

Dźwięk powietrzny - dźwięk przekazywany przegrodzie przez fale akustyczne rozchodzące się w powietrzu.

Dźwięk prosty, ton - dźwięk wytworzony przez sinusoidalne drgania akustyczne o jednej częstotliwości (opinie o programie).

Dźwięk rozproszony - dźwięk, którego średnia gęstość strumienia energii akustycznej jest jednakowa w każdym punkcie pola akustycznego, a średnia gęstość strumienia energii akustycznej jest jednakowa we wszystkich kierunkach.

Dźwięk towarzyszący - TV dźwięk towarzyszący obrazowi telewizyjnemu, nadawany i przekazywany na fali nośnej fonii oddzielnej, ale leżącej w kanale telewizyjnym wspólnym z falą nośną wizji.

Dźwięk wibrpjący - dźwięk, którego częstotliwość zmienia się okresowo w obie strony od częstotliwości średniej.

Dźwiękochłonność - zdolność (materiału) do pochłaniania dźwięków.

Dźwig 1 - dźwignica.

Dźwig 2, wyciąg pionowy, winda - wyciąg o prowadnicach pionowych.

Dźwig dwukabinowy - w którym wciągarka napędza jednocześnie dwie kabiny poruszające się w dwóch szybach w przeciwnych kierunkach (segregator aktów prawnych).

Dźwig kombinowany - przeznaczony do użytkowania przez pewien czas jako dźwig osobowy, a w innym czasie jako dźwig towarowo-osobowy.

Dźwig latający - potoczna nazwa śmigłowca zastosowanego do przenoszenia ciężarów, np. przy montażu konstrukcji w miejscach niedostępnych dla dźwignic.

Dźwig okrężny, paternoster - dźwig 2, który ma szereg kabin zawieszonych na dwóch łańcuchach, wprawianych w ciągły ruch okrężny wyciągarką łańcuchową; kabiny są otwarte; wsiadanie i wysiadanie odbywa się w biegu (promocja 3 w 1).