Elastyczne własności kauczuku

Osobną grupę stanowią krzemionki koloidalne, tzw. białe sadze, stosowane do jasnych mieszanek gumowych, zwiększające znacznie wytrzymałość na rozciąganie oraz twardość. Do mieszanek ebonitowych stosowana jest często magnezja (tlenek magnezowy MgO) oraz pył ebonitowy (program uprawnienia budowlane na komputer).

1. Środki przeciwdziałające starzeniu; uodporniają one gumę na działanie tlenu z powietrza, ozonu, promieniowania słonecznego, wysokiej temperatury oraz na wielokrotne odkształcenia. Są to związki organiczne typu fenoli, amin, aldehydów itp. Dodaje się je do mieszanek w ilości 0,25-i-2,0% w stosunku do ilości kauczuku.
2. Barwniki dodawane są do mieszanek w celu uzyskania odpowiedniego zabarwienia gumy. Stosuje się barwniki organiczne oraz pigmenty nieorganiczne (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zastosowanie właściwych składników mieszanki oraz ich odpowiedniego stosunku ilościowego nie gwarantuje jeszcze uzyskania zadowalającego tworzywa. Bardzo istotnym elementem jest dokładne wymieszanie składników. W tym celu kauczuk poddaje się procesowi plastyfikacji, który ma na celu nadanie kauczukowi plastyczności, a pozbawienie go elastyczności (uprawnienia budowlane).

Plastyczność jest to zdolność do trwałego odkształcania się ciała pod działaniem sił zewnętrznych; elastyczność określa zdolność ciała powracania do pierwotnego kształtu po usunięciu działania obciążenia zewnętrznego). Elastyczne własności kauczuku, bardzo cenne w gotowych wyrobach gumowych, utrudniają proces wytwarzania tych wyrobów, gdyż wszystkie stosowane siły zewnętrzne (mechaniczne) powodują odkształcenia odwracalne.

Przed przystąpieniem do plastyfikacji kauczuk tnie się hydraulicznymi lub elektrycznymi krajarkami. Plastyfikację przeprowadza się na walcarkach; podczas walcowania kauczuk ogrzewa się do temperatury ok. 70 C (ok. 340 K). Plastyfikację można prowadzić również metodą ciągłą w specjalnego typu wytłaczarkach dwuślimakowych. Po uplastycznieniu kauczuku dodaje się pozostałe składniki mieszanki (program egzamin ustny).

Walcowanie mieszanki

Wszystkie składniki muszą być dobrze rozdrobnione i przesiane. Walcowanie mieszanki prowadzi się tak długo, aż nastąpi całkowite jej ujednolicenie. Następnie formuje się z niej płyty, studzi w wodzie i przesyła do magazynu. Procesu walcowania nie należy prowadzić zbyt długo, gdyż może nastąpić zmęczenie materiału, co wpływa na pogorszenie jakości wyrobów. Z tego też powodu po dokonaniu plastyfikacji kauczuku proces często przerywa się, a dopiero następnego dnia przystępuje się do wykonania mieszanki (opinie o programie).

Z otrzymanych surowych płyt formuje się następnie (za pomocą tzw. kalandrów) płyty o żądanej grubości. Wulkanizację przeprowadza się w różnych środowiskach: w gorącej wodzie, przegrzanej lub nasyconej parze wodnej, w powietrzu lub innych gazach. Najczęściej stosowanym środowiskiem jest para wodna, która dzięki wypieraniu powietrza z urządzenia zapobiega utlenianiu się przedmiotów wulkanizowanych (segregator aktów prawnych).

Zależnie od żądanych własności gumy stosuje się różne metody wulkanizacji:

• Wulkanizację w prasach wykonuje się w następujący sposób. Przygotowaną formę wypełnia się odpowiednio wykrojonymi płatami mieszanki, następnie formę umieszcza się w prasie i ogrzewa pod ciśnieniem. W tych warunkach mieszanka mięknie, przechodzi w postać cia- stowatą, która pod wpływem ciśnienia szczelnie wypełnia formę. Po pewnym czasie ogrzewania, gdy wulkanizacja jest zakończona, otwiera się formę i wyjmuje gotowy wyrób gumowy.
• Wulkanizację w kotle prowadzi się zasadniczo tylko wtedy, gdy nie grozi zmiana kształtu wyrobu (np. przy wytwarzaniu węży gumowych w bandażach tkaninowych) (promocja 3 w 1). Do zamkniętego kotła doprowadza się parę wodną przez rury zaopatrzone w otwory umieszczone na całej długości kotła. Proces wulkanizacji w kotle trwa zwykle ok. 1,5 godziny, a stosowane ciśnienie pary wynosi ok. 3 at.
• Wulkanizacja zimna jest to proces, który przebiega w normalnej temperaturze, bez ogrzewania wyrobu, a środkiem wulkanizacyjnym jest dwuchlorek dwusiarki. Wulkanizacji zimnej poddaje się przede wszystkim wyroby cienkościenne i niektóre rodzaje tkanin gumowanych.