Elektrokoagulacja

Elektrokoagulacja - koagulowanie, czyli ścinanie białka żywych tkanek ustroju, np. tkanki nowotworowej lub tkanki sąsiadującej z nowotworem przy użyciu diatermii (program uprawnienia budowlane na komputer).

Elektrokonwulsator - stymulator stosowany w psychiatrii do wytwarzania wstrząsów elektrycznych (elektroszoków) niskim napięciem.

Elektrokortikograf - aparat do graficznej rejestracji potencjałów bioelektrycznych mózgu za pomocą elektrod przyłożonych do odsłoniętej powierzchni kory mózgowej.

Elektrokortyna - aldosteron.

Elektrokorund - korund sztuczny (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Elektrokostka - kostka uformowana z mieszaniny pokruszonych kawałków żelazostopów i specjalnej zaprawy ceramicznej, której rozkład następuje dopiero w zetknięciu z żużlem lub ciekłym metalem; e. zawierają ściśle określoną ilość pierwiastka stopowego i są stosowane w cel u oszczędnego wprowadzania do namiaru żeliwiakowego dodatków stopowych: krzemu, chromu, manganu itd.

Elektrokrystalizacja - krystalizacja metali zachodząca w miarę ich osadzania się na katodzie w trakcie elektrolizy.

Elektroliciarnia - zamykane pomieszczenie w budynku lub pojeździe, przeznaczone do sporządzania roztworu elektrolitu.

Elektrolit - układ ciekły zdolny do przewodzenia prądu elektrycznego dzięki obecności swobodnie poruszających się jonów.

Elektrolit 2 - kondensator elektrolityczny.

Elektrolit amfoteryczny, amfolit - elektrolit, w którym może przebiegać wewnątrzcząsteczkowa wymiana protonu.

Elektroliza - proces elektrochemiczny zachodzący w roztworze zawierającym zdysocjowany związek chemiczny pod wpływem przepływającego przez roztwór prądu stałego, polegający na przesuwaniu się i wydzielaniu kationów na katodzie, a anionów na anodzie prowadzi do rozkładu elektrolitu z wydzielaniem się na elektrodach metalu lub gazów (uprawnienia budowlane).

Elektroliza medyczna - zabieg leczniczy polegający na miejscowym niszczeniu tkanek, zawierających składniki mineralne, za pomocą prądu stałego.

Elektroliza ogniowa - termoelektroliza.

Elektroliza wody - elektrolityczny rozkład wody na tlen i wodór; elektrolizie poddaje się rozcieńczone roztwory kwasu siarkowego lub wodorotlenku sodowego, gdyż rezystywność czystej wody jest bardzo duża.

Elektrolizer - urządzenie do prowadzenia elektrolizy, składające się ze zbiornika zawierającego elektrolit i zanurzonych w nim elektrod, połączonych ze źródłem prądu stałego.

Elektrolizer przeponowy - elektrolizer, w którym przestrzenie otaczające katodę i anodę są oddzielone przegrodą porowatą umożliwiającą przepływ prądu, lecz zapobiegającą mieszaniu się produktów utworzonych na obu elektrodach (program egzamin ustny).

Elektroluminescencja - luminescencja gazów zachodząca pod wpływem wyładowania elektrycznego; (2) luminescencja niektórych ciał stałych wywołana działaniem zmiennego pola elektrycznego.

Elektromagnes - przyrząd złożony z rdzenia ferromagnetycznego i cewki, wytwarzający wyraźne zjawiska magnetyczne tylko wtedy, gdy przez cewkę płynie prąd elektryczny.

Elektromagnes polaryzowany

Elektromagnes polaryzowany - elektromagnes zawierający rdzeń ze stali o dużej wartości magnetyzmu szczątkowego; stosowany jest w radiofonii (przekaźniki, słuchawki).

Elektromagnes zbieżności - TV elektromagnes wytwarzający korekcyjne pole magnetyczne dla uzyskania zbieżności dynamicznej i ew. statycznej w kineskopie maskowym.

Elektromagnetyzm - dział wiedzy zajmujący się związkami między elektrycznością i magnetyzmem.

Elektromedyczna - dziedzina nauk medycznych zajmująca się leczeniem organizmu ludzkiego za pomocą prądów elektrycznych, pól elektrycznych lub magnetycznych, ultradźwięków oraz promieniowania.

Elektromagnetycznego w obszarze poza widmem widzialnym (opinie o programie).

Elektrometalizacja - metalizacja natryskowa przy wykorzystaniu energii elektrycznej (łuku elektrycznego lub prądów wielkiej częstotliwości) jako źródła ciepła powodującego stopienie metalu w pistolecie metalizacyjnym.

Elektrometalurgia - dział metalurgii obejmujący sposoby otrzymywania oraz oczyszczania metali i stopów przy użyciu energii elektrycznej (za pomocą elektrolizy lub w piecach elektrycznych).

Elektrometr, galwanometr elektrostatyczny - przyrząd do pomiaru różnicy potencjałów przez wykorzystanie oddziaływania sił elektrostatycznych.

Elektrometria - metrologia elektryczna.

Elektromiograf - aparat do graficznej rejestracji potencjałów elektrycznych mięśni szkieletowych.

Elektromotorowiec, statek spalinowo-elektryczny - statek z głównym silnikiem napędowym wysokoprężnym napędzającym prądnicę, która dostarcza energii elektrycznej do napędu pędnika silnikiem elektrycznym.

Elektron 1 - trwała cząstka elementarna o masie spoczynkowej m0 = 9,107 • 10 2*g, równej w przybliżeniu 1/1836 części masy protonu lub neutronu i o jednostkowym ładunku elektrycznym ujemnym lub dodatnim; (2) elektron (1) o ładunku ujemnym (negaton) (segregator aktów prawnych).

Elektron - stop magnezu z aluminium i cynkiem o małym ciężarze właściwym i dużej wytrzymałości; stosowany głównie w konstrukcjach lotniczych.

Elektron Augera - zjawisko Augera.

Elektron delta, elektron S - elektron wyrzucony z atomu substancji w trakcie zderzeń z naładowanymi cząstkami o dużej energii.

Elektron dodatni - pozyton.

Elektron hydratowany - elektron uwodniony.

Elektron konwersji -  konwersja wewnętrzna 2.

Elektron optyczny - elektron walencyjny.

Elektron pierwotny - elektron emisji pierwotnej (promocja 3 w 1).

Elektron podwzbudzeniowy - elektron należący do jakiejś końcowej generacji elektronów wtórnych, o energiach mniejszych od minimalnej energii wzbudzeń elektronowych w danym układzie.