Elementy przekryć dachowych

Przy rozważaniach dotyczących wyboru miejsca wykonania prefabrykatów należy je podzielić na 2 grupy: do grupy 1 będą należały prefabrykaty, których ciężary lub wymiary przesądzają o tym, że powinny być one wykonywane w zakładach polowych lub obok miejsca wbudowania w konstrukcję; do grupy 2 będą należały prefabrykaty mniejsze, które ze względu na ciężar i wymiary oraz możliwości transportowe mogą być wykonywane zarówno w zakładach stałych jak i na budowie (program uprawnienia budowlane na komputer).

O wyborze miejsca wykonania prefabrykatów grupy 2 powinny decydować względy ekonomiczne.
Przy wykonaniu prefabrykatów w zakładach stałych należy brać pod uwagę, szczególnie przy konstrukcjach typowych o nieznanej z góry lokalizacji, że prefabrykaty mogą być dostarczane koleją na bocznicę zakładu lub pobliskiej stacji kolejowej, która może być odległa od placu budowy o kilkaset metrów i więcej. Wyładunek z wagonów, przewóz na plac składowy budowy i wyładunek na placu wymagają: sprzętu do wyładowywania z wagonu, odpowiedniego środka transportowego i sprzętu do wyładowywania na placu składowym niezależnie od sprzętu przy bocznicy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Kursowanie bowiem sprzętu wyładunkowego od bocznicy na plac składowy dla wyładowania tam prefabrykatów należy wyłączyć jako nieekonomiczne. Wyjątek stanowić może przypadek, gdy bocznica znajduje się tuż przy placu budowy.
Elementy przekryć dachowych, tj. płyty dwużebrowe i płatwie strunobetonowe są elementami typu masowego, których produkcja powinna kształtować się najekonomiczniej w zakładach stałych. Co do tego, gdzie mają być wykonane płatwie strunobetonowe, to przesądza o tym sama metoda wykonania tego rodzaju elementów. Ze względu na nieduże ciężary transport elementów przekryć dachowych z zakładów stałych na budowę i związane z tym przeładunki nie przysporzą żadnych trudności (uprawnienia budowlane).
Podciągi strunobetonowe (przy siatce 12 X 12 m), jakkolwiek nie są elementem masowym, to jednak są elementem typowym, dla którego zakłady stałe mają odpowiednie wyposażenie naciągowe i formy, wykonanie więc ich powinno mieć miejsce w tych zakładach. Przy ciężarze 3,9 ton przetransportowanie ich z bocznicy na plac składowy budowy może sprawiać trudności.

Wyładunek wagonów

Do wyładunku z wagonów typowy do tej czynności nasz sprzęt, tj. dźwig samochodowy „Star 20”, nie wystarcza. Konieczne jest użycie dźwigu samochodowego typu „K-51”, które posiadamy w niedużych ilościach lub potrzebne jest zmontowanie nad bocznicą lekkiego dźwigu bramowego (program egzamin ustny). Wyładowanie natomiast podciągów na placu składowym, który powinien być wyposażony w dźwig bramowy, nie przedstawia już trudności.
Pozostałe elementy konstrukcji nie są masowe, lecz mogą być zaliczone do seryjnych.

Wykonywanie ich w zakładach stałych w formach typu stałego (stalowych lub betonowych) kalkulowałoby się tylko wtedy, gdyby wielokrotność wykonania tego typu konstrukcji była duża. W okresie realizacji planu pięcioletniego na ogół konstrukcje typowe nie będą stosowane dużą ilość razy, wobec czego elementy nie tylko indywidualne, lecz i seryjne z wyjątkiem elementów sprężonych powinny być wykonywane w tym okresie wyłącznie w zakładach polowych (opinie o programie).
Przy wyposażeniu zakładu polowego w lekki dźwig bramowy wykonanie serii elementów typu jak omówione tu dźwigary łukowe i słupy w formach podnoszonych jest rozwiązaniem jak wykazała praktyka — bardzo ekonomicznym. Ciężar dźwigarów łukowych wynoszący 3,24 T również przemawia za wykonaniem ich w zakładzie polowym ze względu na trudności przeładunkowe analogiczne jak i przy podciągach strunobetonowych. Natychmiast po ustawieniu na wspornikach słupów zostaje on przymocowany śrubami do wystającej ponad powierzchnię wsporników części słupów i zwolniony z haka dźwigu (segregator aktów prawnych).

Konstrukcja dla każdej z tych siatek traktowana jako odrębna całość dostosowana jest pod względem gabarytów i przekrojów elementów do podjęcia w dowolnych nawach transportu podwieszonego (jednoszyno- wego lub suwnic jednobelkowych) oraz opartego na słupach w granicach przyjętych udźwigów. Jest to jedna z cech elastyczności danej koncepcji (promocja 3 w 1).