Kryterium atrakcyjności celu

Szóstym jest kryterium kojarzenia korzyści zewnętrznych. Każdy z systemów transportowych obsługujących ruch turystyczny musi być rentowny. Efekt ten powstanie wtedy, gdy nastąpi kojarzenie kilku interesów lokalnych w jeden. Jeżeli przykładowo przystań łodzi penetrujących sieć dróg wodnych EZW „obrośnie" w usługi żeglarskie, motorowodne i bytowe, wówczas mamy do czynienia z takim mechanizmem (program uprawnienia budowlane na komputer).

Siódmym jest kryterium atrakcyjności celu lub miejsca. Przykładem może być wykreowanie w Tatrach na trasie do Morskiego Oka komunikacji przyjaznej dla środowiska. W pewnym momencie uznano, że niemożliwe jest kontynuowanie obsługi wielce uciążliwymi dla przyrody tatrzańskiej autobusami i samochodami (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Obecnie turysta na trasie o długości 9 km ma do wyboru:

1. kilka wypożyczalni rowerów,
2. transport dwukonnym zaprzęgiem wieloosobowym,
3. przebycie trasy pieszo (uprawnienia budowlane).

Model ten można przenieść do wszystkich obszarów o zaostrzonym reżimie ochronnym (np. rezerwatów przyrody) EZW. Ósmym może być kryterium zmiennej własności środka transportu. Tendencją światową jest rozwijanie systemu nakłaniania użytkowników do niewiązania się na dłuższy czas z użytkowanym środkiem transportu, szczególnie tym, który służyć ma w okresie czasu wolnego. Dotyczy to zarówno rowerów czy samochodów, jak i jachtów czy samolotów (program egzamin ustny). Szansa ta powinna być w obszarze EZW aktualnie rozwijana, gdyż daje możliwość doboru środków transportu maksymalnie respektujących wymogi ochronu środowiska (np. preferencje napędu elektrycznego w łodziach, a w przyszłości także w samochodach).

Dziewiątym kryterium warunkującym i decydującym o pozostałych jest kryterium ekonomiczne, wedle tego kryterium bowiem mają szansę realizacyjną (w warunkach gospodarki rynkowej) proekologiczne systemy i węzły komunikacyjne (opinie o programie).

Środowisko przyrodnicze

Węzły zlokalizowane na obszarze EZW różnicuje typ węzła (według systematyki oraz systemy integrowane w węźle komunikacyjnym. Kreowanie proekologicznego systemu transportowego EZW, odpowiadającego kryteriom ekorozwoju, jest jedyną nierestrykcyjną szansą wprowadzenia w obszar EZW szerszego potencjału użytkowników środków transportu, z zachowaniem równowagi środowiskowej. Istotą przedstawionych modeli jest ich wielofunkcyjność i możliwość alternatywnego wyboru. Decyzja użytkownika będzie zależała od konkretnej oferty zagospodarowania i organizacji przestrzeni. Przedstawiony system oraz modele w maksymalnym stopniu wykorzystują naturalne walory przyrodnicze i krajobrazowe EZW. Szczególnie cały układ przestrzenny, którego medium jest woda, znajduje się w stanie głębokiego „uśpienia" pomimo oczywistych i uznanych walorów (segregator aktów prawnych).

Zaproponowane wielofunkcyjne modele zagospodarowania transportowego zawierają w sobie potencjalną ofertę kreowania nowych miejsc pracy w całej szeroko rozumianej obsłudze ruchu turystycznego, odniesionej do jednego z celów współczesnego wypoczynku, jakim jest ciągłe przemieszczanie się i poszukiwanie nowych atrakcji. Model zintegrowanego proekologicznego systemu transportowej obsługi turystyki EZW nie zostanie zrealizowany samoistnie. Konieczne jest koncepcyjne wsparcie planistyczne szczegółowych rozwiązań projektowych. Po stronie inwestorów (głównie gmin) leży zaś potrzeba sukcesywnych działań inwestycyjnych. Istotne jest, aby te działania wyprzedzały zjawiska komunikacyjne (głównie negatywne), gdyż tylko wtedy możliwe będzie pozytywne stymulowanie zachowań komunikacyjnych (promocja 3 w 1).

Środowisko przyrodnicze EZW będzie podlegało coraz silniejszej antropopresji. Taka jest logika rozwoju wszystkich obszarów atrakcyjnych. Istnieje jednak, wciąż jeszcze, wielka szansa złagodzenia tej tendencji poprzez rozwój systemów i węzłów transportowych przyjaźniejszych dla środowiska bardziej niż obecne. Zagrożeniem dla ekorozwoju EZW jest pełzająca dezintegracja transportowa i selektywny rozwój jednego podsystemu transportowego, w którym samochód osobowy staje się żywiołem wymykającym się z ram skutecznego planowania.