Elementy składowe

Elementy składowe (deski, bale) pomostów rusztowania, przejść, galerii powinny być zbudowane z drewna co najmniej drugiej kategorii. Pomosty metalowe powinny mieć powierzchnię obrobioną w celu uniemożliwienia poślizgu oraz powinny być zabezpieczone przed korozją. W przypadku zastosowania blachy perforowanej, średnica otworów nie powinna być większa od 2 cm (program uprawnienia budowlane na komputer).

Elementy składowe pomostu drewnianego powinny opierać się co najmniej na trzech poprzecznicach i powinny być ułożone w ten sposób, aby elementy jednego ciągu zakładały się na siebie, wystając za poprzecznicę co najmniej o 15 cm z każdej strony. Jeśli te elementy stykają się czołowo, końce ich powinny opierać się na dwu różnych poprzecznicach lub na jednej poprzecznicy mającej płaską płaszczyznę wsparcia o szerokości co najmniej 20 cm (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Elementy te nie mogą chwiać się ani przesuwać. Wspornik poza ostatnią podporą nie może być dłuższy od 10 cm i nie może - w żadnym przypadku - być większy od czterech grubości desek lub bali. Oczywiście długość wspornika może być mniejsza lub ewentualnie większa, jeśli sposób zamocowania całkowicie uniemożliwia przesunięcie lub wahanie desek i bali.

Elementy drewnianego pomostu rusztowania lub galerii obsługowej powinny być ułożone bez szczelin na szerokość co najmniej 0,60 m i wzajemnie dobrze połączone (uprawnienia budowlane).

Do cech charakterystycznych rusztowania tego typu należą duże obciążenia, którym może być ono poddane i małe ugięcia stojaków. Stemplowanie, w którym ciężar deskowania jest przekazywany na stojaki za pośrednictwem specjalnych widełek śrubowych.

Rusztowania ruchome

W rusztowaniach ruchomych stosuje się rolki w celu umożliwienia przesuwania rusztowania w dowolnym kierunku (np. ruchomego rusztowania kolumnowego do robót konserwacyjnych wewnątrz pomieszczenia) lub przesuwania w jednym kierunku (np. stemplowania deskowania elementów żelbetowych, przeznaczonego do wielokrotnego użycia) (program egzamin ustny).

W rusztowaniach, które mają być przesuwane w dowolnym kierunku stosuje się rolki samonastawne. Podczas przesuwania rusztowania rolki ustawiają się same tak, że ich oś znajduje się za osią stojaków w stosunku do kierunku przesuwania. W przypadku rusztowań słabo obciążonych stosuje się rolki o bieżniku gumowym, przy dużych zaś obciążeniach długotrwałe ściskanie może spowodować odklejenie bieżnika (opinie o programie).

Tor, po którym przesuwa się rusztowanie, powinien być wykonany z bali drewnianych lub stalowych ccowników i musi być dokłanie wypoziomowany.

Jeśli stosuje się rolki samonastawne nic wyposażone w urządzenie blokujące, oś rolki musi być umieszczona za osią stojaka względem kierunku przesuwania. Jeśli ten warunek nie będzie spełniony, rolka w chwili początkowej przesunie się względem osi stojaka i może się zablokować między ramionami ceownika (segregator aktów prawnych).

W przypadku posługiwania się rolkami samonastawnymi, wyposażonymi w system blokujący uniemożliwiający obrót rolek względem osi stojaka, należy rolki ustawić w sposób i zablokować je. W ten sposób podczas przesuwania moment zginający wytworzony przez opór rolki zmniejsza moment zginający od obciążenia.

W przypadku znacznych obciążeń bardziej uzasadnione jest stosowanie rolek prostych, gdyż unika się wtedy momentu powstającego wskutek przemieszczania rolki względem osi stojaka. W rusztowaniach ruchomych należy koniecznie zakładać rygle na stojakach w obu kierunkach, możliwie jak najniżej, tuż nad rolkami. Dotyczy to zarówno rusztowań przesuwanych w dowolnym kierunku, jak i rusztowań przesuwanych w jednym tylko kierunku (promocja 3 w 1). Nie należy montować rygli w sposób. Rygle są umieszczone zbyt wysoko i rura (stojak) może wygiąć się pod wpływem oporu toczącej się rolki.