Elementy symetrii

Istniejące 32 klasy krystalograficzne wyczerpują wszystkie możliwe w świecie kryształów zespoły, jakie można utworzyć z krystalograficznych elementów symetrii. Układy krystalograficzne obejmują po dwie lub więcej klas symetrii. Praktyczny sposób rozpoznawania i odróżniania układów krystalograficznych polega na stwierdzeniu obecności w krysztale odpowiednich elementów symetrii (program uprawnienia budowlane na komputer).

Do układu trójskośnego należą kryształy nie mające żadnego elementu symetrii lub tylko środek symetrii. Kryształy należące do układu jednoskośnego mają tylko jedną oś dwukrotną lub jedną oś i tylko jedną płaszczyznę symetrii. W układzie rombowym występują trzy osie dwukrotne, same lub z trzema płaszczyznami symetrii, albo dwie płaszczyzny symetrii z jedną osią dwukrotną. W kryształach należących do układu tetragonalnego występuje zawsze tylko jedna oś czterokrotna. W układzie trygonalnym, czyli romboedrycznym, występuje tylko jedna oś trójkrotna, a układ heksagonalny rozpoznaje się po stwierdzeniu osi sześciokrotnej. W układzie regularnym występują zawsze 4 osie trójkrotne z osiami dwukrotnymi lub czterokrotnymi, jak np. w sześcianie, ośmiościanie, dwudziestoczterościanie. W układzie regularnym krystalizują, np. diament, fluoryt, granaty (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Niektóre formy kryształów występują samoistnie, np. piramidy podwójne, romboedry, sześciany, ośmiościany. Niektóre jednak są postaciami otwartymi i nie mogą występować same, np. piramidy, słupy, dwuściany, lecz w kombinacji z innymi formami, np. kombinacja słupa z dwuścianem lub kombinacja słupa z podwójną piramidą.
Formy kryształów mogące występować samodzielnie tworzą nieraz kombinacje z innymi formami, np. podwójna piramida i dwuścian albo podwójna piramida, słup i dwuścian, lub też kombinacja sześcianu i ośmiościanu, sześcianu i dwunastościanu rombowego, sześcianu, ośmiościanu i dwunastościanu (uprawnienia budowlane).

Odpowiednie substancje

Na przykład w kryształach berylu i topazu, które odznaczają się dużą liczbą występują kombinacje słupów, podwójnych piramid i dwu- Ponieważ warunki umożliwiające rozwój wszystkich ścian zdarzają się w przyrodzie bardzo rzadko, gdyż kryształ zwykle jedną stroną przyrośnięty do podłoża skalnego, oprócz ścian słupa wykształcone są tylko z jednej strony piramidalne oraz ściana podstawowa (program egzamin ustny).

Obserwując kryształy jakiejś substancji widać, że mimo zasadniczego podobieństwa form, wyraźnie różnią się one wykształceniem poszczególnych ścian. Regularny ośmiościan się nieraz różni od formy idealnej. Podobne różnice zaobserwowano w kryształach kwarcu (opinie o programie). Niekiedy wśród grupy kilku lub kilkudziesięciu nawet kryształów tego samego minerału znaleźć zupełnie identyczne formy. Wielkość ścian tej samej substancji może być różna, zawsze jednak analogicznych ścian jest jednakowe. W kryształach o różnych pokrojach kąty między bokami wielokąta wynoszą zawsze 120°, a kąt wewnętrzny 60°. Również kąty między ściana- =1. słupa a innymi ścianami kwarcu będą zawsze jednakowe bez względu na to, z jakiej miejscowości pochodzi badany okaz i w ja- c.ch warunkach się on tworzył.
W wyniku tych obserwacji zostało sformułowane prawo kątów, będące podstawowym prawem krystalografii (segregator aktów prawnych).

Według tego prawa kąty między takimi samymi ścianami kryształów lej samej substancji są zawsze stałe. Na tej podstawie można dokładnie określić formy kryształów, nie zważając na wielkość i wykształcenie poszczególnych ścian. Wykształcenie oznacza zespół wszystkich płaszczyzn występujących na jednym krysztale, a pokrój oznacza ich rozwinięcie ujawniające się w wielkości.

Kryształy niektórych substancji mają bardzo wiele ścian występujących w różnych kombinacjach (promocja 3 w 1). Przykładem minerału, którego kryształy odznaczają się bogactwem ścian i różnorodnością kombinacji form jest kalcyt. Jego pojedyncze kryształy mogą mieć ponad 100 ścian.