Blog
Elementy żelbetowe łączone monolitycznie
W artykule znajdziesz:
Elementy żelbetowe łączone monolitycznie
Drobnowymiarowe elementy żelbetowe tu opisane charakteryzują się tym, że do wykonania z nich konstrukcji nośnej używany jest beton w postać tzw. nadbetonu lub betonu uzupełniającego. Mamy tu do czynienia z tai: zwanym montażem „mokrym”. W budownictwie stosuje się wiele odmian i rodzajów stropów i innych konstrukcji, przy montażu których musi być użyty beton uzupełniający (program uprawnienia budowlane na komputer).
Do najczęściej stosowanych takich rozwiązań konstrukcyjnych należą konstrukcje belkowo-pustakowe. Elementami konstrukcji belkowo-pustakowych. powszechnych we wszystkich dziedzinach budownictwa, są belki i ułożone między nimi pustaki. Elementy te łączone są ze sobą betonem uzupełniającym wykonanym na budowie po zmontowaniu konstrukcji. Ponieważ w konstrukcjach belkowo-pustakowych uzyskuje się płaskie powierzchnie od strony górnej i dolnej, rozwiązania te znalazły szerokie zastosowanie w budownictwie stropów, stropodachów i przekryć ciepłochronnych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W stropach i stropodachach belkowo-pustakowych właściwymi elementami prefabrykowanymi są belki żelbetowe. Między tymi belkami rozłożonymi w odległościach cd 60 do 120 cm układa się elementy pustakowe o kształtach i wymiarach dostosowanych do kształtu i odstępów elementów belkowych. Pustaki stanowiące wypełnienie międzybelkowe mogą być z betonu żwirowego, betonu żużlowego, strużkobetonu i innych odmian betonu lekkiego (uprawnienia budowlane). Stosowane są również pustaki wykonane z innych niż spoiwo cementowe materiałów wiążących, np. pustaki gipsowe lub z betonu gipsowego.
Wypełnienie przestrzeni
Na wypełnienie przestrzeni międzybelkowych używane są ponadto - zamiast pustaków - płyty żelbetowe. Układa się je na stopkach dolnych belek i nadbetonowuje. W poszczególnych przypadkach stropy składają się z belek prefabrykowanych i z wykonanej między tymi prefabrykatami płyty betonowej, z betonu żużlowego lub z betonu lekkiego.
Z powyższych rozwiązań do najczęściej u nas stosowanych należały kiedyś stropy typu DMS, a obecnie należą stropy typu DZ-3, stropy z belek typu T-27 oraz stropy z łupin DC (program egzamin ustny).
Konstrukcja stropu DMS składa się z belek żelbetowych teowych i pustaków układanych w przedziałach między belkami. Po ułożeniu belek i pustaków zabetonowuje się pachwiny między belką i pustakami.
Pustaki w tym typie stropu tworzą tylko wypełnienie między belkami i zasadniczo nie współpracują w przenoszeniu obciążeń. Stropy DMS wyszły już z użycia. Zastąpił je strop DZ-3 stanowiący ulepszoną ich odmianę. Strop ten składa się z prefabrykowanych belek żelbetowych i pustaków żużlo- lub gruzobetonowych jako elementów prefabrykowanych. W stosunku do stropu DMS różni się tym, że zastosowano w nim - poza wypełnieniem pachwin betonem - współpracującą z belką płytę betonową, dzięki czemu nie występuje w tym stropie klawiszowanie żeber (opinie o programie).
Całkowita grubość stropu DZ-3 wynosi 23 cm, osiowy rozstaw belek w stropie - 60 cm, ciężar własny - 260 kG/m2. Stosowanych jest dziewięć długości typowych belek DZ-3: 2,96; 3,26; 3,56; 3,86, 4,46; 5,06; 5,36; 5,66 i 5,96 o 12 numerach (od 1 do 12) o różnych przekrojach i rodzajach zbrojenia, zależnie od przenoszonych obciążeń. Belki T-27 produkowane są jako typowe w osiemnastu typorozmiarach, o różnych długościach w granicach od 3,9 do 4,5 m i różnym zbrojeniu. Belki mogą być układane w odstępach 0,90 i 1,20 m. Stropy wykonywane przy użyciu tych belek przenoszą obciążenia użytkowe od 150 do 300 kG/ma (segregator aktów prawnych).
Wypełnienie stanowią prefabrykowane płytki żelbetowe i częściowo żużel, - ustaki gipsowe KMK-1 i zaprawa cementowa, - beton żużlowy ułożony w kształcie sklepienia odcinkowego. Strop DC składa się z prefabrykowanych łupin żelbetowych o szerokości 60 cm i o dwóch wysokościach 18 i 21 cm, łączonych ze sobą zaprawą cementową oraz z ułożonej na tych elementach warstwy piasku lub gruzu. Na wykonanej na tej warstwie gładzi cementowej ułożone są legary a na nich deszczułki podłogowe.
Łupiny wykonywane są metodą wibroprasowania z betonu marki 300 lub wyższej (promocja 3 w 1). Łupiny te wytwarzane są w następujących maksymalnych rozpiętościach: dla stropodachów o wysokości łupin 18 cm - 5,0 m i dla stropodachów o wysokości łupin 21 cm -5,50 m oraz analogicznie dla stropów między- piętrowych - 5,50 i 6,00 m.
Najnowsze wpisy
Określenie granic działki geodezyjnie to staranny proces identyfikacji oraz zaznaczenia kluczowych punktów granicznych danego terenu. To stanowi istotny element w…
Obiekt małej architektury to niewielki element architektoniczny, który pełni funkcję praktyczną, estetyczną lub symboliczną w przestrzeni publicznej lub prywatnej. Mała…
53 465
98%
32