Fizyczne i mechaniczne właściwości

Fizyczne i mechaniczne właściwości zielonych cementów. Mieszaniny surowcowe wypalano w elektrycznym piecu laboratoryjnym. Jednostkowe zużycie tych mieszanin wynosiło 1,30-^1,45 kg na 1 kg klinkieru, co zapewniło zwiększony uzysk klinkieru w porównaniu ze zwykłymi klinkierami portlandzkimi. Temperatura wypalania wynosiła 1440-M450°C (program uprawnienia budowlane na komputer). Wygrzewanie w maksymalnej temperaturze wynosiło we wszystkich przypadkach 0,5 h. Przebieg procesu wypalania określano na podstawie zawartości wolnego wapna w klinkierze.

Zawartość wolnego wapna we wszystkich badanych zestawach nie przekracza zawartości dopuszczalnej, określonej w normie GOST 15825-70. Wyniki te mają duże znaczenie i wskazują na to, że chrom w zestawach o module nasycenia do 0,85 nie wpływa niekorzystnie na powstawanie głównych faz klinkierowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Mielenie klinkierów przeprowadzano w dwóch etapach: rozdrabnianie - w kruszarce szczękowej, przemiał - w młynach kulowych z mielnikami uralitowymi. Do przemiału dodawano do wszystkich cementów gips dwuwodny w ilości 4%. Powierzchnię właściwą określano w specjalnym przyrządzie metodą Giprocemientu.

Normalna konsystencja zaczynu cementowego (tabl. 3-4) mieści się w granicach właściwych dla cementu portlandzkiego.
Badania wytrzymałości cementów wykonano na próbkach o wymiarach 1,41 X 1,41 X X 1,41 cm, przygotowanych z zaczynu o normalnej konsystencji i przechowywanych w środowisku wilgotnym przez 3, 7, 28 dni itd. Na podstawie wyników badań, podanych w tabl. 3-4, można stwierdzić, że w początkowym okresie twardnienia cementy wykazują powolny przyrost wytrzymałości, typowy dla zestawów belitowych, a w późniejszych okresach wytrzymałość cementów wzrasta nieprzerwanie (uprawnienia budowlane).
Wybór klinkierów. Wybór zestawów do dalszych badań przeprowadzono pod kątem uzyskania cementów dekoracyjnych o dobrych właściwościach, tak w odniesieniu do barwy, jak i do wytrzymałości.
Wiadomo, że cementy zielone i niebieskie przy hydratacji są najbardziej narażone na zmiany strukturalne (program egzamin ustny).

Proces klinkieryzacji

Jest to związane z zastąpieniem tlenku wapniowego chromoforem. Przy barwieniu cementów tlenkiem chromowym najbardziej podatny na zmiany jest krzemian dwuwapniowy, co wynika z większej rozpuszczalności Cr203 w C2S (2,5%) niż w C3S (1,4H-2,0%); W związku z tym dla uzyskania cementów dekoracyjnych o korzystnym zabarwieniu pożądana.jest przewaga w nich belitu. To zadecydowało o wyborze zestawu o module nasycenia Mn = 0,65 i module krzemowym Mk = 2,3.
W celu uzyskania cementu kolorowego o dużej wytrzymałości wybrano klinkier z dodatkiem żużla żelazochromowego o module nasycenia Mn = 0,85 (opinie o programie).
A zatem do dalszych badań wytypowano dwa zestawy o modułach: Mn = 0,85, Mk = 4,35 i Mn = 0,65, Mk = 2,3.

Proces klinkieryzacji w mieszaninach surowcowych zawierających żużel żelazochromowy. W wyniku obróbki cieplnej zachodzą w mieszaninach surowcowych różne przemiany, obejmujące poszczególne składniki oraz całą mieszaninę, które prowadzą do tworzenia nowych faz. Z tego względu porzątkowo badano procesy zachodzące przy wypalaniu poszczególnych składników surowcowych. Wyniki badania żużla żelazochromowego omówiono wcześniej (segregator aktów prawnych).

Do wytwarzania klinkierów cementowych zastosowano następujące mieszaniny surowcowe, składające się ze składników zawierających wapń:
- mieszaninę surowcową o module Mn = 0,65, zawierającą kredę ze złoża nowo- gorodsiewierskiego,
- mieszaninę surowcową o module MN = 0,85, zawierającą węglan wapniowy1) (promocja 3 w 1)..

Krzywe termiczne węglanu wapniowego i kredy (rys. 3-2) wykazują, że materiały te złożone są z kalcytu, który daje jeden efekt endotermiczny w zakresie temperatury 900-i-950°C. Dysocjacja węglanu wapniowego w kredzie rozpoczyna się w temperaturze 700°C, a więc wcześniej niż dysocjacja chemicznie czystego CaC03 (powyżej 900°C).