Forma architektoniczna
Taki jest krótki wykaz tematów, które autor spróbował rozpatrzyć w tej książce poświęconej ogólnym problemom wzajemnego powiązania materiału i architektury, poczynając od roli techniki budowlanej w twórczości architekta, a kończąc niektórymi prognozami i hipotezami rozwoju materiałowego zaplecza architektury przyszłości (program uprawnienia budowlane na komputer). Wzajemne powiązania materiału i architektury są tak wielostronne i liczne, a zarazem tak skąpo przedstawione w literaturze, że jest zupełnie niemożliwe w pełni rozpatrzyć je w jednym rozdziale czy też nawet w całej książce. Rozumiejąc to doskonale autor wybrał kilka, według jego mniemania, kluczowych aspektów tych problemów i zatrzymał się tylko na krótko na zagadnieniach wzajemnego powiązania materiałów budowlanych i techniki budowlanej, wzajemnego powiązania materiału, konstrukcji i formy architektonicznej, wpływu, który wywierają materiały i wyroby budowlane na jakość i efektywność nowoczesnego uprzemysłowionego budownictwa mieszkaniowego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Wszystkie te zagadnienia w większym lub mniejszym stopniu znajdują dodatkowe naświetlenie w innych książkach i są związane z konkretnymi grupami materiałów: kamieniem, drewnem, ceramiką, szkłem, betonem, metalem i tworzywami sztucznymi. Tutaj zaś są one jakby wyniesione ,,za nawias” i dlatego autor nie starał się unikać jakichkolwiek spornych lub nie dających się ustalić zagadnień, a przeciwnie, nawet dobitniej zwracał na nie uwagę, przypuszczając, że Czytelnik sam znajdzie ich rozwiązanie w innych książkach (uprawnienia budowlane).
Nowe technologie
Bezgraniczne i nieprzebrane są możliwości - ujawniane architektom dzięki osiągnięciom postępu naukowo-technicznego - nowych materiałów, wyrobów, konstrukcji, nowych środków mechanizacji procesów budowlanych, nowej technologii nowoczesnego wykonawstwa budowlanego itd. Oczywistość powyższego bynajmniej nie wyklucza obecnie, jak i dawniej, różnych, niekiedy sprzecznych opinii praktyków i teoretyków o problemach wzajemnych powiązań architektury, nauki i techniki, o stopniu wpływu techniki w ogóle, a budowlanej w szczególności, na rozwój architektonicznych stylów i form, na rozwiązanie głównych funkcjonalnych i estetycznych zadań architektury (program egzamin ustny). Pięćdziesiąt lat temu na łamach jednego z pierwszych numerów czasopisma Architektury omówiono problemy wzajemnego pokazania architektury i techniki budowlanej, zagadnienia artystycznego opanowania nowych materiałów i konstrukcji oraz zadania architektury w w dziedzinie ich produkcji i wdrażania do praktyki architektoniczno-budowlanej na nowych przemysłowych zasadach (opinie o programie). Tym motywował on tak: „budowniczowie starożytnego Egiptu i Grecji, starożytnego Rzymu : epoki Renesansu, gotyku i XVIII w., XIX XX stulecia - wszyscy oni budowali z kamienia i cegły, a jednak ile było zupełnie różnych : niepodobnych do siebie stylów! Nowy materiał - żelbet w końcu XIX w. «obsługiwał» eklektyzm, potem - modernizm, rosyjski Empire, później był sławiony przez konstraktywistów. Gdzież więc jest prosty związek między stylem architektonicznym, techniką i materiałem?”
Wnioski Fomina były kategoryczne: ,,Nie martwy kamień lub beton, ale noice warunki społeczno-ekonomiczne, notce życie codzienne, zwyczaje i obyczaje oto prawdziwy motor tworzenia nowych form architektonicznych. Materiały zaś i konstrukcje oraz mechanizacja procesów budowy pomagają tylko w miarę możliwości uwydatnieniu tego notcego języka architektonicznego, jakiego wymaga nowy sposób życia” (promocja 3 w 1).
