Front robót

Wypada dodać, że wynik uśredniania surowca opisanymi wyżej metodami zależy nie tylko od wspomnianego, wstępnego analizowania materiału pochodzącego z wierceń wyprzedzających front robót w kamieniołomie, ale także od oznaczeń chemicznych prób pobieranych ze strumienia materiału wędrującego z oddziału wstępnego rozdrobnienia na skład uśredniający (program uprawnienia budowlane na komputer).

Pobrane z określoną częstością próby muszą być poddane kolejnemu mieszaniu i rozdrabnianiu (mieleniu). Zadanie to nie jest proste z uwagi na gruboziarnistość tego materiału, ale może być rozwiązane za pomocą stacji automatycznego pobierania prób, która jednak, wobec gruboziarnistości surowca oraz bardzo dużych natężeń strumienia kontrolowanego materiału, stanowi instalację bardzo kosztowną, wymagająca osobnego budynku i licznych urządzeń maszynowych. Układ urządzeń takiej stacji, opracowanej przez firmę F. Smidth i wymagającej własnego osobnego budynku o wysokości ok. 18 m (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Większość największych krajowych cementowni, w szczególności pracujących metodą mokrą, wyposażona jest jeszcze w zwykłe składowiska obsługiwane mostami jezdnymi (suwnicami) z chwytakami; wielkość tych składowisk umożliwia magazynowanie wstępnie rozdrobnionego surowca w ilości wystarczającej na 4-7 dni pracy pieców. Trzy nowe cementowanie produkujące metodą suchą mają składy uśredniające zawierające zapas surowca na 3-5 dni pracy pieców, a pojemności składowisk gotowej mąki surowcowej, stanowiące bufor między młynami surowca a piecami, zawierają zapas mąki na 3-3,5 dni produkcji klinkieru (uprawnienia budowlane).

Mielenie jest operacją niezmiernie energochłonną. Nowoczesny, wysoce zmechanizowany przemysł cementowy zużywa 100-r-110 kW-h/t cementu, przy czym 70-80% tej znacznej ilości energii zużywa się na mielenie. Jest to ponadto operacja nastręczająca szczególnie wiele problemów technicznych i ekonomicznych, zarówno ze względu na ilościową przewagę surowca nad innymi materiałami przemielanymi w ciągu technologicznym (klinkier i węgiel), jak i wobec nieporównywalnej z innymi materiałami niejednorodności (program egzamin ustny).

Układy technologiczne

Kierowany do mielenia strumień surowca zawiera składniki różniące się od siebie nie tylko składem chemicznym, ale także podatnością na mielenie, czyli tzw. mielnością. Nie wolno przy tym zapominać, że na mielność różnych surowców różnie wpływa zmienna zawartość wody. Okoliczność ta ma duże znaczenie nie tylko dla mielenia surowca na mokro z utworzeniem szlamu, ale musi być także uwzględniona przy coraz powszechniej stosowanej operacji jednoczesnego mielenia i suszenia surowca (opinie o programie).

Dawniejsze układy technologiczne przygotowania mieszanki przewidują korygowanie (zestawianie) i homogenizowanie materiału uprzednio zmielonego w postaci szlamu lub mąki. W nowoczesnych instalacjach zestawianie mieszanki i jednoczesne ujednorodnianie wstępnie rozdrobnionego surowca rozpoczyna się na programowo zapełnionym i opróżnianym wielkopojemnościowym składzie uśredniającym, a mielenie stanowi podstawowy etap przygotowania mieszanki. Końcowy etap następuje w silosie, ale odgrywa już mniejszą rolę jak w dawnych technologiach (segregator aktów prawnych).

Nowoczesny przemysł cementowy wykorzystuje obszerny zasób wiedzy z dziedziny chemii krzemianów i stosuje przemyślane i kontrolowane operacje technologiczne, których celem jest masowe wytwarzanie produktu o dużym stopniu jednorodności i o znacznej stałości podstawowych cech technicznych. Produkt ten - klinkier portlandzki, w całej swej w sposób ciągły produkowanej masie, wykazuje nie tylko jednakowy skład fazowy i jednakową mielność, ale ma także stałe równomierne uziarnienie. Z powyższych przyczyn mielenie klinkieru jest prostsze od mielenia surowca (promocja 3 w 1).

Także wytwarzanie cementu hutniczego, czyli wspólne mielenie klinkieru wraz z granulowanym żużlem wielkopiecowym, nie wnosi do procesu mielenia szczególnych komplikacji, ponieważ żużel miele się wprawdzie trudniej od klinkieru, ale odznacza się również znaczną stałością zarówno składu chemicznego, jak i strukturą ziarnową.