Fundamenty płytowe

Fundamenty płytowe należą do najczęściej stosowanych. Projektuje się je w postaci płyt prostokątnych lub zbliżonych do kwadratu, częściej jednak wydłużonych, osiągających niekiedy znaczne długości. Sztywność tych fundamentów jest różna, ale w większości przypadków raczej niewielka (program uprawnienia budowlane na komputer).
Fundamenty belkowe są również często stosowane. Najczęściej przyjmowane kształty ich przekroju poprzecznego. Długości tych fundamentów są również znaczne i dochodzą do 100 m. Stosowane są przy piecach łańcuchowych, pokrocznych, samotokowych, tunelowych itd.

Kształty przekroju poprzecznego fundamentu narzucone są zwykle wymaganiami technologicznymi, bowiem w przypadku, gdy wymagania te nie są stawiane, fundamenty wykonuje się przeważnie jako płyty (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Fundamenty płytowo-żebrowe są wykonywane rzadziej i zwykle - podobnie jak fundamenty belkowe - stosowane są tam, gdzie użebrowanie płyt podyktowane jest względami technologicznymi.
Fundamenty skrzyniowe znajdują zastosowanie przy piecach zagłębionych w ziemi, tj. wgłębnych, garnkowych, szybowych itd.

Są to niejednokrotnie duże i skomplikowane fundamenty. Głębokość ich dochodzi do ok. 10,0 m w przypadku pieców wgłębnych, a dla pieców szybowych głębokości te są jeszcze większe. Wówczas stosuje się fundamenty walcowe, jako korzystniejsze ze względów statycznych (uprawnienia budowlane).

Fundamenty płytowo-pierścieniowe lub belkowo-pierścieniowe występują w przypadkach pieców z trzonami obrotowymi średnice zewnętrzne tych fundamentów dochodzą do ok. 25,0 m. Dla mniejszych jednostek piecowych zamiast płyt pierścieniowych wykonywane są także płyty kołowe.

Fundamenty specjalne są stosowane w przypadkach:
a) zalegania gruntów słabych (fundamenty na palach),
b) bardzo głębokiego posadowienia (studnie opuszczane),
c) występowania wysokiego poziomu wód gruntowych (kesony).

Obciążenia

Przyjęty dalej podział obciążeń fundamentów pieców grzewczych opiera się na obowiązującej normie obciążeń PN-64 B-02009. Z zestawionych obciążeń jedne będą występować przy wszystkich jednostkach piecowych, a inne tylko w poszczególnych ich rodzajach lub w danych warunkach lokalnych (program egzamin ustny).

Obciążenia dzielimy na:
- obciążenia stale: ciężar pieca, ciężar gruntu, obciążenie naziomu, ciężar własny fundamentu, parcie ziemi bez obciążenia naziomu,
- obciążenie zmienne długotrwale: ciężar wsadu, oddziaływania pieca pochodzenia termicznego, wpływ temperatury w okresie ciągłej pracy pieca, oddziaływania mechanizmów w czasie ciągłej pracy pieca, obciążenie naziomu gruntu (opinie o programie),
- obciążenie zmienne krótkotrwale: od urządzeń transportowych, oddziaływania temperatury oraz oddziaływanie urządzeń mechanicznych w czasie rozruchu lub zatrzymania pieca, krótkotrwale obciążenie naziomu gruntu,
- obciążenia wyjątkowe: obciążenia awaryjne, wpływ eksploatacji górniczej.

Ciężar konstrukcji pieca przenosić się może na fundament powierzchniowo lub w postaci sił skupionych (segregator aktów prawnych). Obciążenie powierzchniowe występuje wówczas, gdy piec spoczywa bezpośrednio na fundamencie, siły skupione natomiast - gdy piec wzniesiony jest na konstrukcji nośnej i ciężar jego przekazuje się poprzez słupy. Obciążenie to u różnych jednostek piecowych jest różne, lecz w większości przypadków nie przekracza 10 T m2 rzutu poziomego pieca.
W rzucie poziomym obciążenie dzieli się na obciążenie środkowe od trzonu i na pasma pod ścianami pieca.

Pasma te są znacznie obciążone, gdyż ściany pieca oprócz ciężaru własnego przekazują na fundament jeszcze ciężar sklepień lub stropów oraz innych elementów’ pieca na nich zabudowanych. Niekiedy obciążenia skupione mogą występować od słupów podciągowych dźwigających stropy wiszące pieców; ma to miejsce w przypadku gdy piece mają duże poprzeczne wymiary i duże grubości wymurówki (wysoki zakres temperatury) (promocja 3 w 1).