Fundamenty słupowe z cegły i kamienia

Fundamenty słupowe z cegły i kamienia mogą być stosowane przy lekkich niepodpiwniczonych budynkach murowanych (1-2 kondygnacje nadziemne) jak również przy budynkach drewnianych w zamian ciągłego muru fundamentowego (program uprawnienia budowlane na komputer).

Fundamenty słupowe umieszcza się przede wszystkim pod narożnikami budynku i w miejscach przylegania ścian poprzecznych do podłużnych, a ponadto pod filarami międzyokiennymi, pod piecami oraz wzdłuż ścian w odległości osiowej 2,5-3 m lub większej, jeżeli posadowienie jest głębokie (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ściany zewnętrzne wraz z podtrzymującymi je belkami powinny być obniżone o 40-50 cm poniżej zaprojektowanego poziomu terenu w tym celu, aby izolować przestrzeń podpodłogową. Poniżej belek należy zrobić szczelinę 3-5 cm do umożliwienia swobodnego osiadania budynku bez wywierania nacisku od dołu na belki.
Szczelinę tę należy powiększyć do 6-10 cm przy gruntach gliniastych i im podobnych, które mają właściwości pęcznienia przy działaniu mrozu (uprawnienia budowlane).

Przykład fundamentu słupowego pod parterowy lub jednopiętrowy budynek murowany. Słupy murowane 38 X X 38 cm znajdują się w odległościach osiowych ok. 3 m. Na poziomie - 30 cm przestrzeń między słupami przykryto płaskimi belkami ceglanymi, zbrojonymi bednarką, wykonanymi z cegieł stojących na zaprawie cementowej 1 : 3.

Pod belkami i z boków wyjęto grunt gliniasty i nasypano piasek średnioziarnisty w ten sposób, że pod samą belką znajduje się szczelina 6-10 cm. Szczelina ta osłonięta jest z boków cegłami ułożonymi na stojąco z zapełnieniem spoin gliną. Teren naokoło budynku pokryto ze spadkiem warstwą przerobionej i ubitej gliny w celu niedopuszczenia wody opadowej pod budynek (program egzamin ustny).

Fundamenty w postaci słupów drewnianych

Fundamenty w postaci słupów drewnianych opartych na krzyżakach lub głazach kamiennych stosowane bywają przy czasowych podrzędnych budynkach drewnianych. Części drewniane tych fundamentów, tkwiące pod ziemią, powinny być zabezpieczone od gnicia przez odpowiednią impregnację. Fundamenty budowli powinny być wznoszone na dostatecznie mocnym i trwałym gruncie, który by mógł przejmować obciążenia, nie narażając budowli na szkodliwe odkształcenia. Zwietrzała wierzchnia warstwa ziemi nasypowa lub roślinna powinna być zdjęta, a podstawa fundamentu dostatecznie zagłębiona (opinie o programie).

Zagłębienie fundamentów zależy od głębokości podziemnych kondygnacji, o ile one istnieją i od następujących czynników: od pęcznienia gruntu przy przemarzaniu, od osiadania gruntu, od jego wypierania spod fundamentów, od zagłębienia sąsiednich przyległych budynków i wykopów oraz od poziomu wody gruntowej. Zagłębienie fundamentów w budynkach prowizorycznych lub przeznaczonych do użytkowania w ciągu niezbyt długiego okresu czasu można przyjąć mniejsze aniżeli w budynkach stałych pod warunkiem należytego umotywowania. Podobnie i w budynkach o niedużej wartości - zagłębienie fundamentów można przyjąć mniejsze niż w budynkach bardziej cennych (segregator aktów prawnych).

Jeżeliby grunt nadający się do posadowienia budynku znajdował się na zbyt dużej głębokości, może zajść potrzeba fundamentowania sztucznego (pale, studnie itp.) albo wymiany słabego grunty pod fundamentami na grunt mocniejszy (piasek, pospółka itp.), a niekiedy może się •okazać celowe wzmocnienie gruntu za pomocą zastrzyków, elektroosmozy, wibrowania itp.

Według projektu normy PN/B-02480 ,,Grunty budowlane: klasyfikacja i bezpieczne obciążanie", głębokość przemarzania gruntów, jeżeli nie ma dokładniejszych danych, przyjmuje się poniżej terenu, jak następuje:
- Ti = 1,0 m w zachodniej części kraju, ograniczonej od zachodu granicą państwa, a od wschodu i południa - linią, która biegnie na zachód od Elbląga, na wschód od Bydgoszczy, Inowrocławia, Kalisza i Brzegu, przechodzi na południe od Odry i biegnie równolegle do tej rzeki w odległości od niej ok. 30-4-40 km, omija wzgórza Sudetów i dochodzi do granicy państwowej na południe od Zgorzelca.
- Ti = 1,6 m w południowym obszarze górskim, ograniczonym od północy linią biegnącą tuż na północ od Żywca, Limanowej, Jasła i Krosna i dochodzącą do granicy państwowej na południe od Przemyśla (promocja 3 w 1).
- Ti = 1,6 m w północno-wschodnim obszarze kraju, ograniczonym od zachodu linią, która biegnie na zachód od Gołdapu i Łomży i na wschód od Siedlec i Radzynia, dochodząc do Bugu na północno-zachód od Chełma.
- Ti = 1,3 m w pozostałej centralnej części kraju.