Łupki metamorficzne

Wyżynno-górską część Jugosławii tworzą: Góry (w pd. -zach. części kraju), Szar Pianina (na pd.), Góry Wschodnioserbskie (na wsch.), krańce Bałkanu Zachodniego i Karpat Południowych (na wsch.) oraz położone w widiach rzek Morawy i Morawy Zach. wzniesienia Szumadii (program uprawnienia budowlane na komputer).

Rozciągające się równoleżnikowo (z pn. zach. na pd. wsch.) pasma Gór bynarskich zostały wypiętrzone w orogenezie alpejskiej. Mają one budowę Fałdową, która miejscami przechodzi w struktury płaszczów i nowe i skibo we. Jugosłowiańska części Gór bynarskich odznacza się dużą różnorodności.) litologiczną: obok mezozoicznych wapieni, łupków, piaskowe ów i rogowców występuje trzeciorzędowy tlisz oraz paleozoiczne łupki i piaskowce (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Góry te- są na ogół trudno dostępne, do czego przyczyniają się duże deniwelne je (nawet do 1000 m) oraz silne rozczłonkowanie. Poszczególne pasma oddzielone są głębokimi dolinami rzecznymi (m.in. Morawy, Ibaru), które wytworzyły się na liniach uskoków tektonicznych. W wyższych partiach wyraźnie zaznacza się rzeźba polodowcowa (np. pasmo Durmitor, gdzie leży najwyższy szczyt kraju, osiągający 2^r>22 m n.p.m.). Z łańcuchem tym od wsch. sąsiadują wzniesienia Szumadii z najwyższym szczytem w grupie Rudnika (1152 m n.p.m.) (uprawnienia budowlane).

Wybrzeże morskie

Masyw Bałkanu Zachodniego (Midżur, 21 (>8 m n.p.m.) stanowi zuh. odnogę łańcucha górskiego Bałkanów, która zachodzi na obszar Jugosławii od wsch. Budują go paleozoiczne łupki metamorficzne poprzecinane intruzjami skał wylewnych oraz osłonięte od pn. seriami mezozoicznych skał osadowych (wapienie, Flisz). Na wsch. od niego rozciąga się niżej wyniesione pasmo Gór Wschodnioserbskich (łupki, piaskowce, wapienie) z dobrze rozwiniętą rzeźbą krasową (liczne jaskinie, m.in. Bo- govinska) (program egzamin ustny). Wzdłuż granicy z Macedonią wznosi się natomiast zrębowe pasmo górskie Szar Płaniny (do 2747 m n.p.m.), zaliczane wraz z pasmami Czarnej Góry i Milerskiej Płaniny do systemu helenidów. Zbudowane są one z prekambryjskich skał krystalicznych, granitów, łupków i stanowią najstarsze pod względem geologicznym pasma górskie Jugoslawii.

Wybrzeże morskie jest strome i słabo rozwinięte. Najbardziej urozmaiconą jego części stanowi Zatoka Kotorska, gdzie wys. względne znacznie przekraczają 1000 m. Przypomina ona pod względem krajobrazowym typowe wybrzeże¹ Fiordowe w trójramienną dolinę śródgórską wdarło się morze) (opinie o programie).

W miary przesuwania się w głąb kraju nabiera on cech kontynentalnych. W centralnej czyści panuje klimat umiarkowanie kontynentalny, który na Nizinie Panońskiej przechodzi w klimat typowo kontynentalny z gorącymi latami oraz mroźnymi zimami, a w górach w klimat górski o cechach alpejskich (krótkie i chłodne lato, długa i ostra zima) (segregator aktów prawnych). Średnie temp. stycznia wahają się od 8,5‘( na Wybrzeżu Czarnogórskim do D C na Nizinie Panońskiej i od 0,7°C w niższych partiach gór do -5°C na szczytach powyżej 1000 m n.p.m. Jednakże w miesiącach zimowych temp. mogą obniżać się aż do U)°C, szczególnie w kotlinach śródgórskich, co jest następstwem silnej inwersji termicznej. Najwyższe średnie wartość i temp. notuje się w Jugosławii w lipcu.

Wynoszą one wówczas od 2.5,1°C na wybrzeżu, 21°C w centralnej części kraju, do 14 ‘( w górach. Opady rozłożone s.) nierównomiernie i wykazują większe kontrasty aniżeli temp. Maksymalne opady otrzymują zach. stoki wyższych partii gór w pasie Wybrzeża Czarnogórskiego (np. miejscowość Crkvice leżąca u stóp gór Orjenn wysokości 1080 m n.p.m. otrzymuje rekordowe w Europie ilości opadów rzędu 5000 mm). Średnio opady wynoszą na wybrzeżu I 500 mm, na obszarze nizin kształtują się na poziomie 550-650 mm, a w górach (powyżej 2000 m n.p.m.) wzrastają do 2000 mm (promocja 3 w 1).