Gardziel łamacza

Wał również może mieć jeden lub kilka palców, od czego znów zależy częstość uderzeń. Obrót koła nastawnego do skrajnego położenia pozwala wyłączać całkowicie skrzynię spod wpływu wału, co czyni zbędnym stosowanie luźnego koła (program uprawnienia budowlane na komputer). Odmienny typ przedstawia podawać/, łańcuchowy. Działa on w następujący sposób: przez bęben zwisa kilka ciężkich łańcuchów bez końca, które dolnym swoim końcem sięgają dna koryta doprowadzającego materiał i zamykają je. ta „zasłona" łańcuchów utrzymuje wstanie spokoju kamienia u wylotu zasobnika (bunkra) i w korycie (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Od obrotów bębna łańcuchy poruszają się i pociągają za sobą kamień, który wtedy spokojni r i miarowo dostaje się do gardzieli łamacza. Takim podawaczem można podsuwać materiał każdej wielkości od 0 do 1.000 mm; szybkość podawania miarkuje szybkość obiegu łańcuchów’. Wydajność może dochodzić do 300 ton na godzinę i więcej (uprawnienia budowlane).

Spód podawacza tworzą beleczki podłużne na kształt rusztu, lecz na przemian stałe i ruchome, Ucieczki ruchome tylnym końcem spoczywają na mimośrodowym wale, zaś przednim na krążkach, które również od wałka palczastego otrzymują ruch do góry i na dół (program egzamin ustny). Dzięki takiemu ułożyskowaniu otrzymują one ruchy pełzające, przy czym podnoszą się za każdym półobrotem wałków ponad beleczki stałe, zaś za drugim półobrotem przy ruchu wstecznym chowają się pod nie. Od tych ruchów kamienie posuwają się wzdłuż rynny podawczej. Przesiewacze obrotowe (bębnowe, walcowe). Materiał kamienny rozdrobniony w łamaczach należy następnie podzielić na różnej wielkości ziarna. Czynność tę spełniają przesiewacze, których konstrukcja wykazuje liczne odwijany (opinie o programie).

Urządzenia sortownicze

Najpowszechniej do dziś używane bywają przesiewacze obrotowe. Z uwagi na bardzo silne zużywanie się blach w tych przesiewaczach, wykonywane one są przeważnie ze stali grubości od 5 do 10 mm. Im większa wytrzymałość blachy stalowej, tym większa jest jej odporność na uderzenia i ścieranie przez kamienie i tym dłuższy czas służby przesiewacza. Aby z wielu oferowanych gatunków wybrać dla swoich celów najodpowiedniejszy, dobrze jest wykonać we własnym zakresie następującą próbę: na czterodzielnym np. bębnie przesiewacza umieścić cztery arkusze blach dziurowanych jednakowego wymiaru oczek i jednakowej grubości blachy, tak aby przedział przesiewacza sortujący jakiś jeden wymiar tłucznia miał na swoim obwodzie A blachy różnego wyrobu. Następnie należy ustalić ile pracy potrzeba każdemu z 4-ch gatunków, by go doprowadzić do stanu nieużyteczności. Mając dla każdego sita cenę jednostkową za 1 kg dzieląc ilość przepracowanych, przez cenę jednostkową. Możemy zestawić wyniki tabelarycznie i wybrać gatunek, który się okaże majekono- miczniejszy (segregator aktów prawnych).

Z powyższego przykładowego zestawienia widać, że najkorzystniejszym był gatunek Il-gi. Warunkiem koniecznym przy tym jest również, by sposób dziurowania był możliwie jednaki we wszystkich gatunkach, gdyż tylko wtedy będą miały jednakową zdolność odsiewania. Dla przepuszczalności sita tj. dla szybkości przesiewania i dobrego podziału ziarn według wielkości, miarodajna jest ilość otworów na 1 m², ich kształt oraz wzajemne rozmieszczenie.

Przeważnie do sortowania kruszywa kamiennego używane są sita o oczkach okrągłych (perforowane), ponieważ przy nich zauważa się rzadsze zaklinowywanie kamieni w otworze, i ponieważ sortują lepiej i jednostajniej. Według polskich nom obowiązuje stosowanie do przesiewu kruszywa o rozmiarach do 4 mm sit tkanych z drutu, o oczkach kwadratowych oznaczanych znakiem, zaś od 5 mm wzwyż sit z blachy, przebijanych o otworach okrągłych, oznaczanych znakiem Sito sortuj tym lepiej, im więcej posiada otworów (promocja 3 w 1).