Gęstość rzeczywista

Betony stosowane w budownictwie hydrotechnicznym oraz w wielu specjalnych budowlach (chłodnie wieżowe i in.) powinny być nie tylko wytrzymałe, ale również mrozoodporne i wodoszczelne, a wykorzystywane przy budowie agregatów cieplnych - żaroodporne. Betony do konstrukcji osłonowych budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej powinny oprócz wymaganej wytrzymałości mieć możliwie najmniejszą przewodność cieplną i jak najlepsze właściwości izolacji akustycznej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Poniżej przytacza się najważniejsze właściwości betonów, przy czym za podstawę przyjęto beton zwykły jako najbardziej rozpowszechniony. Gęstość i porowatość. Przez pojęcie gęstości rozumie się zazwyczaj stosunek masy ciała do jego objętości, przy czym w przypadku ciał kapilarno-porowatych rozróżnia się gęstość rzeczywistą i pozorną (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Gęstość rzeczywista o jest to stosunek masy ciała m do jego objętości absolutnej V„, tj. do objętości fazy stałej bez uwzględnienia objętości zajmowanej przez pory i pustki znajdujące się w ciele Gęstość pozorna m_v jest to stosunek masy m do objętości geometrycznej V zajmowanej przez ciało w przestrzeni (objętość fazy stałej plus objętość porów i pustek) Gęstość pozorną nazywa się częściej masą objętościową Zarówno gęstość rzeczywista, jak i masa objętościowa mają wymiar kg/m³, g/cm³, t/m³. Pomiary doświadczalne gęstości rzeczywistej i masy objętościowej należy wykonywać zgodnie z przepisami przytoczonymi w GOST 12730-67 „Beton zwykły. Metody pomiaru masy objętościowej, gęstości, porowatości i wodochłonności” (uprawnienia budowlane).

Porowatość betonów lekkich

Porowatość betonów lekkich na kruszywach porowatych jest znacznie większa wskutek zwykle dość wysokiej porowatości kruszywa grubego. Łączna porowatość betonów keramzytowych waha się w granicach 35-62%, a komórkowych jest jeszcze większa i osiąga 75-85% ogólnej objętości betonu. Ciężar objętościowy. Ciężar objętościowy betonu waha się w dość szerokich granicach i zależy od jego składu, rodzaju zastosowanych kruszyw i technologii produkcji. Ciężar objętościowy jest ściśle związany z porowatością: im większa jest porowatość betonu, tym mniejszy jest jego ciężar objętościowy (program egzamin ustny).

Wodochłonność i wodoszczelność. Zdolność betonu do pochłaniania wody z otaczającego środowiska zależy od ilości otwartych porów, ich wymiarów i charakteru zawilgocenia. Tak więc przy podciąganiu włoskowa- tym pochłaniana jest większa ilość wody niż przy zanurzeniu wyrobu w wodzie. Przy zwilżaniu sorpcyjnym (kiedy wilgotność względna i temperatura otaczającego środowiska są wyższe od wilgotności względnej i temperatury betonu) betony o rozwiniętej otwartej powierzchni (komórkowe) pochłaniają więcej wilgoci niż betony o strukturze względnie zwartej (zwykle na kruszywach ze skał zwartych) (opinie o programie). Betony z dodatkami hydrofobizującymi pochłaniają przy podciąganiu włoskowatym mniej wody niż bez dodatków itp.

Stopień wodochłonności, określany doświadczalnie, zależy od sposobu badania. A zatem, przy gotowaniu i przy podciśnieniu beton pochłania więcej wilgoci niż przy zanurzaniu w wodzie. Dla porównania stopnia wodochłonności różnych betonów badania przeprowadza się według jedynej metody (GOST 12730-67).

Wodochłonność betonu zwykłego oraz większości betonów lekkich jest nieznaczna i zawsze mniejsza od ich porowatości (ponieważ do zamkniętych porów woda nie przenika). Wodochłonność betonów lekkich na kruszywach porowatych jest większa niż zwykłych, w betonach komórkowych może ona osiągać 35-40% ich objętości (segregator aktów prawnych).

Wodoszczelność betonu zależy od ilości i rozmiarów porów otwartych i łączących się ze sobą. Betony, które mają z reguły tylko cienkie pory włoskowate, są praktycznie wodoszczelne (promocja 3 w 1). Według stopnia wodoszczelności dzieli się betony na marki W-2, W-4, W-6 i W-8, oznaczające maksymalne ciśnienie wody w kG/cm², jakie wytrzymują próbki betonowe przy badaniu.