Glacjologia

Glacjologia - nauka zajmująca się badaniem pokryw lodowych i śnieżnych (głównie lodowców) występujących na powierzchni Ziemi i ich wpływem na jej rzeźbę.
Glaukodot - mineral, odmiana arsenopirytu zasobna w kobalt (program uprawnienia budowlane na komputer).
Glaukonit - mineral, w zasadzie uwodniony glino-krzemian potasu, żelaza i magnezu, o zmiennym składzie chemicznym; stosowany w stanie surowym albo po odpowiedniej przeróbce termicznej jako nawóz sztuczny; koncentraty g. są wykorzystywane jako tania zielona farba ochronna przewyższająca pod wielu względami inne farby zielone (odporna na dziatanie kwasów i zasad, nietrująca).
Glaukonityt - skała glaukonitowa.
Glaukopiryt - lelingit.
Glazura 1 - szkliwo (ceramiczne).
Glazura 2 - płytki ceramiczne szkliwione do wykładania ścian.

Glazura cukiernicza - półprodukt używany do pokrywania wyrobów cukierniczych (np. pierników) otrzymywany przez zagęszczenie wodnego roztworu cukrowego z dodatkiem białka, substancji smakowo-zapachowych i ewentualnie barwników.
Glazurowanie 1 - szkliwienie.
Glazurowanie 2 - chłodu, pokrywanie powierzchni zamrożonego produktu warstewką lodu w celu ochrony przed wysychaniem, utlenianiem itp.
Gleba - biologicznie czynna powierzchniowa warstwa skorupy ziemskiej, powstała z różnych skał macierzystych pod wpływem czynników glebotwórczych (głównie organizmów żywych, klimatu i wody) i podlegająca stałym przemianom w tzw. procesie glebotwórczym; istotną cechą g. jest jej żyzność.
Gleba bagienna - gleba kształtująca się w warunkach nadmiaru wody przy współudziale roślinności łąkowo-bagiennej.
Gleba bieiicowa - gleba mająca w swym profilu zróżnicowane poziomy: wymywania (eluwialny) o jasnoszarym zabarwieniu i wmywania (iluwialny) zabarwiony na brunatno, brązowo lub żółto.
Gleba brunatna - gleba powstała z różnych skał macierzystych, przeważnie zasobnych w węglan wapnia lub glinokrzemiany, zawierająca wapń pod lasami liściastymi i mieszanymi; charakteryzuje się brakiem zróżnicowania poziomów (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Gleba całkowita - gleba wytworzona na jednorodnym materiale, mająca w całym profilu zbliżony skład mineralogiczny.
Gleba inicjalna - gleba bczwęglanowa w początkowym stadium rozwoju, w której proces glebo- twórczy ledwie zaznaczył cechy gleby i nie wykształcił określonego profilu glebowego; na właściwości g.i. decydujący wpływ ma skała macierzysta.
Gleba kwaśna - gleba mająca odczyn roztworu glebowego (pH) poniżej 6,6.
Gleba laterytowa - lateryt.

Gleba lessowa

Gleba lessowa - gleba pyłowa, zawierająca do 60% cząstek pyłowych, utworzona na lessach (glinkach nawianych) (uprawnienia budowlane).
Gleba mineralna - gleba powstała ze zwietrzenia skał, składająca się z odłamków skały macierzystej. poszczególnych minerałów, różnych soli ipierwiastków sorbowanych przez glebę; w stałej fazie g.m. cząstki mineralne stanowią przeważającą część.
Gleba naniesiona - gleba leżąca nie na pierwotnej skale macierzystej, tj. nie na tej skale, z której powstała w procesie wietrzenia, lecz przyniesiona przez rozmaite czynniki glebotwórcze, jak woda, lodowiec itp.
Gleba niecałkowita - gleba, która do głębokości 150 cm zawiera przynajmniej dwie różne warstwy, np. piasek do 80 cm, a poniżej glinę lub ił.
Gleba obojętna - gleba o odczynie roztworu glebowego (pH) 6,6 - 7,2; g.o. są zazwyczaj najbardziej urodzajne.

Gleba organiczna - gleba powstała z materiału przeważnie organicznego; najaktywniejszym składnikiem stałej fazy g.o. są cząstki organiczne (program egzamin ustny).
Gleba piaskowa - gleba zawierająca 80% i więcej frakcji piasku (o średnicy 1-0,1 mm), a cząstek spławialnych (o średnicy poniżej 0,02 mm) do 20%.
Gleba pierwotna - gleba, która powstała w wyniku zwietrzenia pierwotnej skały, leżącej w jej podłożu; skała ta jest dla niej macierzystą.
Gleba pyłowa - gleba zawierająca powyżej 40% (a czasami około 60%) cząstek pyłowych (o średnicy 0,1 -0,02 mm) i około 30% cząstek spławialnych (o średnicy poniżej 0,02 mm).
Gleba zasadowa - gleba o odczynie roztworu glebowego (pH) powyżej 7,2; do g.z. należą gleby zawierające dużo wapnia (opinie o programie).
Gleba żwirowa - gleba, w której przeważa żwir, tj.
cząstki o średnicy 1 -20 mm.
Glebogryzarka, frezarka - maszyna do uprawy gleby, której zasadniczą częścią roboczą są sprężyste zęby, noże lub haki osadzone na obracającym się wale otrzymującym napęd od silnika spalinowego lub wału przekaźnikowego ciągnika; rozróżnia się g. ogrodnicze przeznaczone do płytkiej uprawy międzyrzędowej, g. p o I o w e do uprawiania roli po orce do uprawy łąk oraz g. specjalne, np. frezarki torfowe służące do powierzchniowej eksploatacji torfu (segregator aktów prawnych).
Gleboznawstwo - nauka zajmująca się badaniem gleb, ich powstawaniem, budową, jak też właściwościami gleb różnych typów oraz możliwościami ich użytkowania.
Glej, oglejenie gleby - zjawisko odtlenienia substancji glebowej, występujące zwłaszcza w głębszych warstwach gleb podmokłych, tj. przy okresowym lub stałym nadmiarze wilgoci.
Glejta - alotropowa odmiana tlenku ołowiawego (PbO); żółte lub czerwonożółte łuski rozpuszczalne w kwasie octowym i azotowym, nierozpuszczalne w wodzie jest stosowana do produkcji sykatyw, szkła, kitów, bieli ołowiowej, emalii, linoleum itp.

Gliadyna - białko złożone należące do grupy prolamin, bardzo słabo dyspergujące w wodzie, rozpuszczalne w alkoholach, fenolach, kwasach organicznych i zasadach jest jednym z podstawowych składników glutenu (promocja 3 w 1).
Glicerofosfaty - sole kwasu fosforoglicerynowego, stosowane w lecznictwie jako środki wzmacniające, tonizujące i mineralizujące, np. glicerynowo-sforan sodowy i wapniowy; g. podawane są w postaci granulek z cukrem, zastrzyków, proszków itp.