Gładka i równa powierzchnia

Poza tym dodatkowy wpływ może mieć rodzaj powierzchni zewnętrznej ściany. Gładka i równa powierzchnia sprzyja swobodnemu intensywnemu spływaniu wody opadowej w czasie deszczu. Utworzony w ten sposób ciągły „płaszcz wodny” przy deszczu i wietrze dość łatwo przenika przez nieszczelności ściany do wnętrza, a więc także i przez nieszczelności osadzenia stolarki i nieszczelności samej stolarki (program uprawnienia budowlane na komputer). Chropowata powierzchnia, uzyskiwana np. przy tynkach zmywanych, lub co jest bardziej korzystne istnienie poziomych „barier wodnych”, np. w postaci wystających obróbek blacharskich stosowanych przy ścianach z ciągłym pasem okien i pasowymi elementami podokiennymi, przerywa ciągłość strumienia spływającej wody po ścianie i zmniejsza niebezpieczeństwo przeciekania ściany. W budynkach tradycyjnych gzymsy międzypiętrowe poza ozdobami architektonicznymi spełniały więc również dodatkową pożyteczną rolę poprawiały szczelność ścian (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Istnienie balkonów w budynku pogarsza niejednokrotnie szczelność ściany zewnętrznej w miejscu styku balkonu ze ścianą i tym samym również w miejscu osadzenia progu drzwi balkonowych. Odwrotna sytuacja powstaje przy loggiach, których istnienie prawie całkowicie eliminuje niebezpieczeństwo przeciekania przez stolarkę i w miejscu jej osadzenia w ścianie. Znacznie poprawiają się wówczas warunki szczelności ścian zewnętrznych (uprawnienia budowlane). W niektórych rozwiązaniach zagranicznych zaleca się, aby górny skos otworów okiennych i balkonowych stosownie do technologii produkcji miał spadek odwrotny na zewnątrz lub dopuszcza się, aby był on poziomy.

Zbyt niskie osadzenie okna

W naszych rozwiązaniach wprowadzano kolejno zmiany kształtu górnego skosu i głębokości osadzenia stolarki; świadczą one o kłopotach, jakie występowały przy użytkowaniu budynków i poszukiwaniach w celu znalezienia rozwiązań optymalnych. Jak widać z rysunku, jedynie w systemie WUF górny skos wykonywany jest ze spadkiem do środka. W pozostałych systemach skos jest z większym lub mniejszym spadkiem na zewnątrz (program egzamin ustny). Podobnie różne jest usytuowanie stolarki w stosunku do lica ściany. Jednocześnie widać różnice w różnym usytuowaniu pasa progowego ościeżnicy w poziomie podokiennika. Zbyt niskie osadzenie okna uniemożliwia właściwe osadzenie fartucha parapetowego. Strzałki na rysunku przedstawiają przypuszczalną drogę przenikania wody opadowej.

W pierwszych realizacjach budynków ze ścianami keramzytobetonowymi górny węgarek wykonywano ze spadkiem do wewnątrz. Rozwiązanie to jak wiadomo obecnie było jednak niewłaściwe (opinie o programie). Występowały zacieki na wewnętrznej powierzchni ścian, głównie na najwyższych kondygnacjach 11-kondygnącyjnych budynków. Zastosowany ćwierćwałek po zdeformowaniu nie zapewniał szczelności połączenia. Jako zabezpieczenie przed przeciekaniem zalecono:

• oderwać istniejący ćwierćwałek,
• naprawić obrzeża elementu i następnie przetrzeć zaprawą cementową,
• posmarować obrzeża dwukrotnie Pastylonem w celu zwiększenia przyczepności i dodatkowego uszczelnienia,
• połączenie obrzeża prefabrykatu z ościeżnicą wypełnić Olkitem za pomocą pistoletu,
• przybić listwę drewnianą (z podcięciem) do ościeża lub ościeżnicy (segregator aktów prawnych).

Uszczelnienie styku ościeżnicy z ościeżem posiadającym węgarek należy uszczelnić. Na początku należy wykonać bruzdę do nałożenia masy uszczelniającej, następnie dokładnie oczyścić powierzchnię ościeżnicy, usuwając również łuszczącą się istniejącą powłokę malarską. Podobnie należy oczyścić powierzchnię ościeża, dodatkowo usuwając wszystkie zanieczyszczenia, np. za pomocą sprężonego powietrza. Powierzchnię przewidzianą do uszczelnienia należy zagruntować roztworem polistyrenowym w celu zwiększenia przyczepności (promocja 3 w 1). W przygotowane bruzdy wtłacza się następnie za pomocą pistoletu pneumatycznego Olkit, tak aby całą bruzdę wypełnić z nadmiarem.