Dachy drewniane
Dachy drewniane obecnie stosuje się w bardzo niewielkim zakresie ze względu na brak drewna i łatwopalność konstrukcji. Przekrywa się nimi budynki mieszkalne i gospodarcze w budownictwie wiejskim, domy jednorodzinne oraz budynki tymczasowe i remontowane (program uprawnienia budowlane na komputer).
W budownictwie wodnym dachy drewniane wykonuje się w budowlach towarzyszących.
Konstrukcje dachowe drewniane dzieli się na: ciesielskie i inżynierskie. Do konstrukcji ciesielskich zalicza się więźby dachowe w budynkach o niewielkich rozpiętościach, a do inżynierskich - dźwigary kratowe, belkowe i sklepienia o rozpiętości w świetle podpór ponad 10,0 m.
Zależnie od układu elementów konstrukcji obecnie stosuje się najczęściej wieźby: krokwiowo-belkowe, jętkowe, płatwiowo-kleszczowe i wieszarowo-rozporowe. Ustroje krokwiowe są przeważnie dwupołaciowe, natomiast pozostałe dwu- i czteropołaciowe.
Ustrój krokwiowo-belkowy jest przykładem najprostszej konstrukcji ciesielskiej. Konstrukcja nośna składa się z poziomo ułożonych belek drewnianych połączonych na wrąb z krokwiami ustawionymi pod kątem. Podkład pod pokrycie dachówką wykonuje się z łat drewnianych przybitych do krokwi.
Belki oparte są i połączone z namurnicami, tzn. ułożonymi wzdłuż ścian krawędziakami drewnianymi. Usztywnienie konstrukcji na siły od parcia wiatru działające wzdłuż budynku stanowią wiatrownice, tj. deski przybite ukośnie do krokwi.
. Sposób połączenia zasadniczych elementów konstrukcji oraz elementy dodatków (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Ustroje jętkowe stosuje się przy rozpiętościach dachu ponad 6,0 m i przy dużym ich nachyleniu. Połączenie krokwi w kalenicy oraz z belką główną jest takie samo jak w więźbach krokwiowych. Połączenie krokwi z jętką zapewnia sztywność ustroju na siły poziome prostopadłe do połaci dachowych.
Na siły równoległe do połaci ustrój usztywniają miecze.
Ponieważ konstrukcje płatwiowo-kleszczowe były stosowane powszechnie, więc istnieje duża ich różnorodność.
Wieźbę dachową płatwiowo-kleszczową wykonuje się inaczej niż jętkową (uprawnienia budowlane).
Płatwie wsparte stolcami
Płatwie wsparte stolcami opierają się na podwalinach tak samo jak w dachu jętkowym. Natomiast krokwie opierają się na płatwi stopowej lub namurnicy (murłacie) oraz na płatwiach pośrednich.
Budynki, których poddasza wykorzystuje się do celów mieszkalnych, przykrywa się dachami o ustrojach jętkowych dwustolcowych lub trzy stolcowych.
Przekroje jętek są tak dobierane, aby można było wykonać na nich stropy nad pomieszczeniami na poddaszu (program egzamin ustny).
Ustroje płatwiowo-kleszczowe wykonuje się w dachach budynków gospodarczych oraz mieszkalnych o niewielkiej rozpiętości.
W więźbie tej nad stolcami występują wiązary pełne, a między nimi tzw. puste, tzn. tylko krokwie przymocowane do płatwi. W kalenicy krokwie są połączone na nakładkę lub zwidlenie (opinie o programie).
Stosowanie dźwigarów i sklepień drewnianych jest bardziej opłacalne od więźb ciesielskich przede wszystkim ze względu na mniejsze zużycie drewna.
Dźwigary belkowe wykonuje się o rozpiętości 8-15 m jako belki złożone w kształcie teowym lub skrzynkowym. Belka składa się z pasa górnego, środnika oraz z pasa dolnego. Pasy są pogrubione nakładkami o przekrojach zwiększających się do środka belki. Środniki belek wykonuje się z dwóch warstw krótkich desek zbijanych ukośnie.
Pas górny i dolny przybijany jest do środnika. Wszystkie połączenia wykonuje się przeważnie na gwoździe (segregator aktów prawnych).
Dźwigary kratowe, nazywane również kratownicami, stosuje się do przekrywania budynków halowych o dużej rozpiętości. Kratownica składa się z pasów górnych i dolnych połączonych z sobą krzyżulcami i słupkami.
Układ geometryczny kratownic jest zależny przede wszystkim od rozpiętości i wymagań użytkowych (promocja 3 w 1). Rozpiętość kratownic drewnianych dochodzi do 30,0 m. Kształty ich są podobne do wiązarów stalowych.
