Gładzie i wyprawy

Gładzie i wyprawy można wykonywać bez domieszek uszczelniających, lecz wskazane jest stosowanie zasad strukturalnego zabezpieczenia. Powinny być
dobrze połączone Z podkładem i pozbawione cienkich, łuszczących się powłok z zaczynu cementowego.
Elementy prefabrykowane należy dokładnie ustawiać do lica, używając w tym celu materiału wyrównującego w postaci piasku lub zaprawy. Szczeliny między poszczególnymi elementami należy starannie wyspoinować zaprawą lub kitem bitumicznym (program uprawnienia budowlane na komputer).

W przypadkach kiedy powłoka ma stanowić samodzielne zabezpieczenie izolacyjne, wyspoinowane szczeliny należy wykleić paskami tkaniny jutowej lub papy bitumicznej ułożonej na masie izolacyjnej.
Podłoża pod przepony. Podłożom pod przepony stawiane są te same wymagania co i podłożom pod powłoki, z tym jednak zastrzeżeniem, że powierzchnie muszą być równe, a strzałka wklęśnięć lub wypukłości nie powinna przekraczać 2 cm na 2 m długości. Większe krzywizny wymagają bowiem bardziej pracochłonnej obróbki i stosowania docisku.
Przepony izolacyjne można układać na wszelkich trwałych podłożach o różnych kształtach geometrycznych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W praktyce najczęściej spotyka się podłoża betonowe wyprawione zaprawą cementową oraz podłoża drewniane (dachy, stropy) i asfaltowe.
Na podłożach drewnianych warstwy materiału rolowego układa się często pod kątem 45° do kierunku układania desek.
Podłoże z asfaltu lanego stosuje się w szczególnych przypadkach, na przykład, kiedy warunki atmosferyczne zimą nie pozwalają na wyrównanie podłoża zwykłą zaprawą.

Wszelkie załamania powierzchni podłoża, jak: przecięcia płaszczyzn koryta, rynny i różnego rodzaju zakończenia powinny mieć geometryczne kształty prawidłowe i możliwie proste. Uzyskuje się je przez zastosowanie wzorników (szablonów). Niedokładne wykonanie powierzchni załamanych lub zakrzywionych powoduje niedostateczne przyleganie przepon, wywołujące powstawanie pęcherzy i niszczenie przepon. Powierzchnie podłoża powinny być odporne na odrywanie doklejonej papy lub tkaniny (uprawnienia budowlane).

Powierzchnie wilgotne

Powierzchnie przeznaczone do pokrycia powłokami lub do przyklejenia przepon wymagają starannego oczyszczania ich z kurzu i zagruntowania roztworami bitumicznymi. Zasklepianie porów w betonie lub murze zapobiega nadmiernemu wsiąkaniu uplastyczniających olejów zawartych w masach izolacyjnych. Podłoża betonowe lub z zaprawy cementowej mogą być gruntowne po stwardnieniu lub w stanie świeżym (program egzamin ustny). Gruntowanie stwardniałego podłoża roztworami bitumicznymi na rozpuszczalnikach organicznych jest możliwe, jeżeli powierzchnia podłoża jest sucha. Powierzchnie wilgotne mogą być gruntowane emulsjami bitumicznymi.

Jednakże należy mieć na uwadze, że emulsje nie związane są łatwo zmywalne przez deszcz, a emulsje związane, lecz pozostawione na czas dłuższy bez pokrycia powłoką, mogą ulec reemulgacji, jeżeli nie są utrwalone przez powleczenie odpowiednimi reemulgatorami (opinie o programie). Biorąc pod uwagę pracochłonność tego rodzaju gruntowania i względnie małą skuteczność należy uznać, że gruntowanie powierzchni dojrzałych betonów i zapraw ma w zasadzie tylko wtedy pełną wartość techniczną, kiedy izoluje się suche powierzchnie. We wszystkich przypadkach, kiedy jest trudno uzyskać suche powierzchnie należy w miarę możliwości stosować układanie przepon bez przyklejania. Gruntowanie świeżo ułożonego podłoża (betonu lub zaprawy) jest metodą nową, rzadko u nas stosowaną i nadającą się głównie do większych budowli wodnych. W sczególnych przypadkach ten sposób gruntowani znajduje zastosowanie do izolowania dużych powierzchni dachowych (segregator aktów prawnych).

Zasada takiego gruntowania polega na tym, że bezpośrednio po zatarciu świeżo wykonane podłoże powleka się w okresie wiązania wolnoschnącym roztworem bitumicznym za pomocą pędzla lub aparatu natryskowego. Wskutek hydratacji cementu następuje zasysanie wody w głąb podłoża, a w wyniku wytworzonego podciśnienia w kapilarach następuje wessanie roztworu. Uzyskuje się przy tym zasklepienie porów na powierzchni podłoża i zahamowanie parowania wody, dzięki czemu beton nie wymaga polewania. Beton jednocześnie jest chroniony przed nasiąkaniem wodą z opadów atmosferycznych (promocja 3 w 1).