Gliny kamionkowe

Gliny kamionkowe charakteryzują się małą ilością zanieczyszczeń i niską temperaturą spiekania, lecz wysoką temperaturą topnienia. W charakterze topnika dodawane są skaleń, bazalt lub granit, zaś barwnikami są rudy żelaza, ruda chromitowa, ruda manganowa, tlenek tytanu i inne. Obecność w masie kamionkowej A1₂0₃ jest warunkiem lepszej wytrzymałości wyrobów na nagłe zmiany temperatury. Wzrost zawartości MgO w kamionce zwiększa jej ługoodporność oraz wytrzymałość na działanie zmiennej temperatury (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dodatek BaO nadaje wyrobom odporność na działanie ługów oraz wytrzymałość na zginanie i udarność. Znaczne polepszenie odporności na działanie kwasów (z kwasem fluorowodorowym włącznie) i obniżenie temperatury topnienia osiąga się przez wprowadzenie P₂O_s. Odporność na działanie kwasów zwiększa się również przez dodatek ZnO. Wprowadzenie do kamionki dodatku Zr0₂ zwiększa jej odporność chemiczną, wytrzymałość mechaniczną 1 wytrzymałość na nagłe zmiany temperatury. Znaczne zwiększenie odporności na alkalia, bez zmniejszania odporności na kwasy powoduje wprowadzenie do masy Cr₂0₃ (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wyroby kamionkowe w zależności od kształtu i przeznaczenia formuje się metodą prasowania z mas półsuchych, formowania plastycznego lub odlewania w formach gipsowych. Duże wyroby formuje się metodą odlewania w rozbieranych formach gipsowych, często w postaci części sklejanych później przez staranne zarobienie styku. Niektóre części wyrobu kamionkowego można wykonać osobno i dopiero po podsuszeniu połączyć w całość. Rury kanalizacyjne i wężownice wykonuje się z mas plastycznych przez wytłaczanie na prasach pionowych ślimakowych lub walcowych (uprawnienia budowlane).

Płytki podłogowe

Płytki podłogowe formuje się przez prasowanie na prasach hydraulicznych lub mechanicznych. Gdy wymagane jest uzyskanie dokładnych wymiarów wyrobu, uformowane i podsuszone części obtacza się na tokarkach. Suszenie uformowanych wyrobów szczególnie o dużych wymiarach prowadzi się bardzo ostrożnie, bowiem wyroby z mas plastycznych zawierają ok. 25% wody (prasowane z mas półsuchych 5-P8%) (program egzamin ustny). Jeśli parowanie wody będzie zbyt szybkie, to z powodu niejednakowego skurczu części wierzchniej i wnętrza wyrobu wystąpią naprężenia wewnętrzne, mogące zniszczyć przedmiot. Skurcz wyrobów podczas suszenia dochodzi do 6%. Jedynie przedmioty o dużej zawartości szamotu wykazują mały skurcz,^ nie przekraczający 1%. Stąd wyroby te nie wymagają suszenia i mogą być od razu wypalane. Szybkość suszenia zależna jest od wymiarów wyrobu, temperatury, wilgotności i szybkości przepływu powietrza. Do wypalania kieruje się wyroby, których wilgotność nie przekracza 3%.

Wypalanie wyrobów kamionkowych prowadzi się początkowo bardzo ostrożnie. W temperaturze 150°C (ok. 420 K) następuje całkowite usunięcie wody z wyrobu. W temperaturze powyżej 850° C (ok. 1120 K) zaczynają zachodzić reakcje chemiczne i przemiany fizyczne (opinie o programie). Następuje tworzenie się fazy szkliwa, rozpuszczanie kryształów oraz ponowna rekrystalizacja. Zmiany te zachodzą aż do granicznej temperatury spiekania, w której następuje wypełnienie porów w materiale fazą szklistą. Spiekanie kończy się zwykle w temperaturze 1200-1300 C (ok. 1500 K) rzadko w 1400 C (ok. 1650 K).

W końcowej temperaturze wypalania wyroby są przetrzymywane przez ok. 12 godzin. Piec studzi się razem z wyrobami w ciągu 48-120 godzin, zależnie od rodzaju wyrobów. Wypalanie kamionki prowadzi się w piecach okrągłych lub prostokątnych o działaniu okresowym albo w gazowych piecach tunelowych. Maksymalna porowatość wyrobów z kamionki nie może przekraczać 5%. Dobra kamionka kwasoodporna ma porowatość 0,05% (segregator aktów prawnych).

W celu zmniejszenia przepuszczalności cieczy i gazów przez wyroby z kamionki kwasoodpornej, jak również dla polepszenia ich powierzchni, pokrywa się wyroby szkliwem solnym lub otrzymanym przez mieszanie gliny ze skaleniem. Szkliwo solne jest trwałe i twarde, nie odpryskuje od wyrobu i jest dostatecznie odporne na działanie kwasów (poza HF), nie jest jednak odporne na mocne zasady. Szkliwa nakłada się na wyroby (przed ich wypaleniem) przez natryskiwanie lub zanurzenie. Niektóre wyroby kamionkowe muszą być jeszcze dodatkowo wykończone przez szlifowanie (promocja 3 w 1).