Głowice

Praktycznie nawet najstaranniejsza ciesiołka nie zdoła pali Lak do siebie dopasować, aby przy wywarciu na dalbę nacisku nie mogły się względem siebie nieco przesuwać. Jest to zresztą korzystne, gdyż powiększa sprężystość dalby, ale tylko tak długo, jak długo materiał jej jest zdrowy (program uprawnienia budowlane na komputer).
Każda dalba drewniana wystaje zwykle z wody na znaczną (co najmniej 1,5 do 2 m) wysokość.

Tym samym materiał jej narażony jest na zmienne warunki wilgotności, w których drewno stosunkowo szybko gnije. Gdy tylko dalba zaczyna gnić, a dzieje się to zwykle właśnie w połączeniach kozłów, połączenia te słabną, luzy w nich się powiększają i wskutek tego siły przestają przenosić się równomiernie na wszystkie pale. Prowadzi to w krótkim czasie do złamań przeciążonych pali, osłabionych do tego przegniciem, i dalba przestaje spełniać swe zadania. Aby temu zapobiec, z chwilą pojawienia się pierwszych oznak zgnilizny obcinano wierzch dalb i po wykształceniu nowo powstałych, obniżonych głów pali w taką formę, aby mogły przenosić siły wyciągające, głowy te obetonowywano. Ten używany początkowo tylko przy naprawach sposób obudowy dalb okazał tyle zalet, że zaczęto wykonywać nowe dalby już od razu z betonowymi głowicami (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Głowice takich dalb projektowane są często z dwu części połączonych ze sobą pionowymi śrubami.

Dolna część głowicy ma za zadanie łączenie ze sobą głów pali, górna zaś służy jako podstawa dla pachoła umieszczonego na wierzchu. W razie uszkodzenia można górną część wymienić. Do budowy dalb można zastosować prefabrykację górnych części, co ułatwia organizację robót, a poza tym pozwala na przechowywanie pewnej liczby
bloków na składzie, jako rezerwy na wypadek uszkodzeń. Aby obie części nie przesuwały się wzajemnie, wykształca się pomiędzy nimi rodzaj szerokiego płaskiego czopa (uprawnienia budowlane).
Głowica dalby powinna być obudowana odbojnicami; chętnie stosowane są do tego celu wałki ruchome, pionowe, zawieszone na łańcuchach, drewniane lub gumowe.
Dalby drewniane mają żywot ograniczony, zaczęto więc również stosować dalby na palach żelbetowych prefabrykowanych.

Stalowe dalby cumownicze

Pale takie są jednak sztywne, co w wypadku najechania statku na dalbę łatwo powoduje uszkodzenia zarówno jej, jak i głowic takich dalb belkami odbojowymi niewiele poprawia sytuację w tym względzie (program egzamin ustny).
Próbowano również uzyskać polepszenie przez stosowanie stalowych płaszczy ochronnych, otaczających dalbę w odstępie ok. 1 m od powierzchni głowicy i zawieszonych na łańcuchach.
Odmianą dalb żelbetowych są tzw. wysepki cumownicze wykonane po raz pierwszy w portach holenderskich.

Jedna z nich składa się z kolistej skrzyni pływającej o rozszerzonej podstawie. Po postawieniu na miejscu przeznaczenia wypełniono ją piaskiem i nadbudowano żebrowaną płytą żelbetową, w której środku umieszczono pachoł żeliwny. Ściany skrzyni nad wodą otoczono ochronną warstwą drewnianych odbojnic. Zaletą tego rozwiązania jest łatwość przestawiania wysepek, wadą zaś podobnie jak i wszystkich dalb żelbetowych mała sprężystość (opinie o programie).
W ostatnich czasach coraz większe rozpowszechnienie znajdują dalby stalowe.

Przeważnie stosowane są one jako odbojowe, jednakże nie brak i rozwiązań cumowniczych. Jako materiał dalb stalowych używane są zwykle brusy ścianek szczelnych lub specjalne profile pali stalowych (segregator aktów prawnych).
Stalowe dalby cumownicze wykonywane są dwojako:
a) w postaci kolistych lub kwadratowych szybów ze ścianek szczelnych, wypełnionych piaskiem i nadbudowanych głowicą betonową z pachołem lub z pałąkami i pierścieniami,
b) w postaci pęku pali lub brusów ścianek szczelnych stalowych, najczęściej pionowych, połączonych ze sobą w części nadwodnej płaskownikami lub innymi specjalnymi elementami i obłożonych często drewnem.

Są one na ogół bardziej sprężyste od dalb drewnianych, lepiej utrzymują się nad wodą, zwłaszcza jeżeli są starannie konserwowane. dalbę dokową kablobetonową zaprojektowaną przez Biuro Projektów Budownictwa Morskiego w Gdańsku (promocja 3 w 1). Główną jej część stanowi betonowa rura walcowa złożona z odcinków i sprężona za pomocą kabli.