Granica plastyczności uprawnienia budowlane

Granicą plastyczności płaskich ścianek gotowego kształtownika można posługiwać się tylko dla takich samych kształtowników, dla których próby określono, w następujących problemach:
- sprawdzenia wytrzymałości na rozciąganie, ściskanie lub zginanie,
- sprawdzenia wytrzymałości na ścinanie lub skręcanie,
- sprawdzenia stateczności ogólnej lub lokalnej,
- sprawdzenia nośności połączeń (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przez pojęcie „taki sam kształtownik” należy tu rozumieć kształtownik o takim samym przekroju, z takiej samej stali i tak samo produkowany, jak użyty do próby wytrzymałościowej.

Globalną granicą plastyczności gotowego kształtownika można posługiwać się tylko dla takich samych kształtowników, dla których próby określono, w następujących problemach:
- sprawdzenia wytrzymałości na rozciąganie lub zginanie pod warunkiem, że element obliczany jest obciążony w tym samym kierunku, co poddany próbie, bez spowodowania utraty stateczności,
- sprawdzenia nośności połączeń, jednak pod warunkiem że wydłużenie płaskich ścianek kształtownika wynosi co najmniej 20%, a złącze nie wykazuje skłonności do kruchego pękania.
Przedstawiony sposób postępowania przy wykorzystaniu wpływu zgniotu wydaje się dość skomplikowany, prowadzi jednak do znacznych zysków ekonomicznych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zastosowanie tworzyw sztucznych w konstrukcjach
Bardzo korzystne zastosowanie znajdują tworzywa sztuczne w tzw. konstrukcjach sandwiczowych (warstwowych). Element sandwiczowy składa się z trzech warstw - dwóch zewnętrznych o dużej wytrzymałości, przenoszących obciążenia, oraz warstwy środkowej (rdzenia) spełniającej rolę izolacji termicznej i dźwiękochłonnej.

Elementy warstwowe

Elementy warstwowe podano w pracy i nie będą one omawiane w niniejszym rozdziale (uprawnienia budowlane).

bardzo wielu przypadkach sprawa izolacji termicznej i dźwiękowej nie ma zasadniczego znaczenia, istotna natomiast jest przepuszczalność światła. W tym przypadku celowe jest zastosowanie powłok jednowarstwowych. Powłoki takie charakteryzują się wieloma korzystnymi cechami, mają wysoką wytrzymałość, umożliwiają łatwe formowanie powierzchni o różnych kształtach, są odporne na wpływy atmosferyczne, mają znaczną przezroczystość i można dowolnie dobierać ich zabarwienie.
Szerokie zastosowanie znalazły tu płyty faliste lub fałdowe z polichlorku winylu (PCW), z żywic poliestrowych wzmocnionych włóknem szklanym (PWS) lub z polimetakrylanu metylu (PMM) (program egzamin ustny).

Pomiary przeprowadzone na modelu zostały powtórzone na prototypach w wielkości naturalnej. Na powłokę użyto maty szklanej o ciężarze 300 G/m2. Utwardzenie powłoki odbywało się pod strumieniem powietrza o temperaturze 50°C i trwało 10 h. Do stalowych kątowników powłoka była przyklejana za pomocą żywic epoksydowych. Osiem elementów - składających się na każdą sekcję - montowano na miejscu budowy. Stalowe kątowniki łączono śrubami. Siła sprężająca, zamieniająca „parasol” w sztywną konstrukcję, wynosiła 10 000 kG. Konstrukcja eksploatowana była przez 2 lata (opinie o programie). Przez cały czas prowadzono obserwacje zachowania się przekrycia. Budowla dobrze znosiła trudne warunki atmosferyczne, zwłaszcza mrozy i śniegi. Zaobserwowano jednak znaczne pełzanie tworzywa sztucznego i w związku z tym spadek siły sprężającej.

Straty te były następnie uzupełniane przez dźwigniki hydrauliczne. Całkowita strata siły sprężającej wynosiła 30%. Należy podkreślić fakt, że początkowo duże pełzanie (w okresie pierwszego roku eksploatacji) maleje w latach następnych.
Innym przykładem konstrukcji są dachy systemu ostrosłupów cienkościennych. Konstrukcja taka składa się z dwuwarstwowego rusztu, wykonanego przeważnie ze stali lub aluminium, i połączonych z nim ostrosłupów, wykonanych najczęściej z poliestru wzmocnionego włóknem szklanym lub sztywnego polichlorku winylu (segregator aktów prawnych).

Ostrosłupy mogą mieć podstawę kwadratową lub heksagonalną i mogą być stosowane do dachów płaskich lub z pojedynczą krzywizną.

Możliwe są dwa typy ustawienia ostrosłupów. W pierwszym przypadku szczyty ostrosłupów są skierowane ku dołowi. Aby zapobiec zbieraniu się wody wewnątrz ostrosłupów, konieczne jest ich wypełnienie i przykrycie wodoodporną folią.

Do wypełnienia używa się najczęściej spienionego lub komórkowego tworzywa sztucznego. Stanowi ono jednocześnie izolację termiczną. W drugim przypadku szczyty ostrosłupów skierowane są ku górze. Stosowanie wypełnienia nie jest konieczne, ponieważ woda może spływać pomiędzy ostrosłupami (promocja 3 w 1).