Grubość podlewki betonowej

Podlewka pod torami jezdnymi na belkach podsuwnicowych ma istotne, a nieraz decydujące znaczenia dla trwałości toru. Wykonuje się ją z drobnoziarnistego betonu, zwykle marki 300, przy czym trzeba zapewnić należyte związanie podlewki z betonem belki. Obowiązuje właściwe pielęgnowanie świeżego betonu podlewki, zmniejszające skurcz betonu i tyrp samym powstanie rys skurczowych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Grubość podlewki betonowej nie powinna być mniejsza niż 5 cm przy udźwigu suwnic do 10 T, 8 cm - przy 20 T, i 10 cm - przy 25 T. Ewentualne zbrojenie podlewki należy powiązać z prętami kotwiącymi zabetonowanymi w belce.
Wskazane jest wzmocnienie podlewki siatką cięto-ciągnioną (Ledóchowskiego) lub przez dodanie do betonu tzw. włosa metalowego, tj. kawałków drutów 0 0,5-1 mm, długości ok. 100 mm w ilości 50 kg na 1 m3 podlewki, co zapobiega jej pękaniu i wykiuszaniu się. Utwardzenie podlewki można uzyskać dodając do betonu opiłki stalowe w ilości lOi kg na 1 m3 betonu.

Jeśli na belce nie przewiduje się wykonywania podlewki, to jej górna powierzchnia powinna od razu otrzymać równe i gładkie wykończenie, aby stalowe podkładki lub blachy oporowe czy ślizgowe mogły dokładnie przylegać do betonu. Poprawianie ewentualnych nierówności cienką warstwą zaprawy cementowej jest absolutnie niedopuszczalne.
Słupy podpierające belki podsuwnicowe muszą być zmontowane w stopach fundamentowych oraz odpowiednio stężone, zgodnie z projektem (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W szczególności należy sprawdzić pomiarami geodezyjnymi prawidłowość rozmieszczenia słupów i ich wsporników w płaszczyźnie pionowej i poziomej oraz ustalić górne powierzchnie wszystkich wsporników na wymaganym jednakowym poziomie. W ten sposób zabezpiecza się prawidłowy jednolity poziom wierzchu belek, stanowiącego podłoże szyn na podkładkach lub blachach oporowych, oczywiście pod warunkiem, że wszystkie belki mają zachowaną jednakową wysokość.

W pomieszczeniach osłoniętych, przy rozstawie podpór do 6 m, prefabrykowane belki podsuwnicowe można ustawiać wprost na wspornikach słupów lub poprzez podkładki stalowe. W tym celu górną poziomą powierzchnię wsporników zabezpiecza się blachą stalową lub kątownikami ochronnymi, należycie zakotwionymi w betonie wspornika (uprawnienia budowlane).

Stwierdzone niedokładności

Natomiast w pomieszczeniach nieosłoniętych lub przy rozstawie podpór większym od 6 m należy ustawiać belki na łożyskach stalowych, przy czym każda belka ma jedną podporę przegubowo-nieprzesuwną i drugą przegubowo-przesuwną (program egzamin ustny).
Jedynie w przęśle środkowym belki, w którym znajduje się punkt stały szyny, obie podpory są nieprzesuwne.

Stwierdzone niedokładności, dotyczące poziomów wierzchu belek, można ewentualnie skorygować przez dobór odpowiedniej grubości dolnej blachy łożyska, którą przyspawa się do okucia wspornika słupa. Przy oparciu belek na podkładkach stalowych poprawienie niewielkich różnic poziomów wierzchu belek można uzyskać przez dodatkowe ułożenie blach wyrównawczych na podporach belek (opinie o programie).
Gdy naciski kół suwnicy nie przekraczają 5 T, szyny na belkach można opierać na pojedynczych podkładkach stalowych, układanych bezpośrednio na betonie w odstępach osiowych ok. 50 cm. W takim przypadku w polach międzypodkładkowych należy zostawić co najmniej 15 mm prześwit pomiędzy stopką szyny i górną powierzchnią belki (segregator aktów prawnych).

Przy naciskach kół suwnicy od 5 do 15 T wskazane jest montowanie jezdni na pojedynczych podkładkach stalowych o rozstawie ok. 50 cm, układanych na dwóch warstwach rowkowanych podkładek gumowych, których rowki wzajemnie się mijają. Mogą to być stosowane do torów kolejowych podkładki gumowe o wymiarach 355x170x5 mm, wykazujące minimalną wytrzymałość na ściskanie 100 kG/cm21). Ze względu na starzenie się gumowych podkładek sprężystych, może zachodzić potrzeba okresowej ich wymiany, w związku z czym zastosowany sposób mocowania szyn i podkładek stalowych powinien umożliwiać ich rozbieranie (promocja 3 w 1).