Grunty skaliste

Pod ściany nośne należy stosować wyłącznie ławy fundamentowe. Najlepsze są ławy żelbetowe. Można wykonywać ławy prefabrykowane pod warunkiem starannego powiązania zbrojenia poszczególnych elementów (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przy sejsmiczności 7 i 8 stopni stosuje się zwykłe sposoby posadowienia budowli; przy sejsmiczności 9 stopni należy wzmocnić styki ław oraz wykonać dodatkowe zbrojenie naroży.
Grunty mało ściśliwe (iły, gliny, piaski). Przy sejsmiczności 7 i 8 stopni, stosując fundamenty prefabrykowane, wykonujemy na ich górnej powierzchni monolityczny pas zbrojony wkładkami 0 10 mm. Pas ten wykonany być musi jako ciągły na całym obwodzie fundamentu budynku (sekcji). Przy sejsmiczności 9 stopni należy ponadto zbroić siatkami wszystkie połączenia fundamentu ze sobą. Siatki układamy w warstwie zaprawy cementowej spajającej prefabrykaty, względnie w deskowaniu ławy wykonywanej na mokro (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Grunty lessowe, piaski, gliny i iły słabe, luźne lub średnio zagęszczone. Przy sejsmiczności 7 i 8 stopni dolne części ław należy wykonywać na mokro, jako monolityczne żelbetowe; górną część ławy należy zbroić. Przy sejsmiczności 9 stopni pożądane jest wykonywanie wszystkich fundamentów jako monolitycznych, zbrojonych (uprawnienia budowlane).
Głębokość posadowienia fundamentów w gruntach skalistych jak również w gruntach mało ściśliwych, o ile dopuszczalny nacisk na nie przekracza 4 kG/cm2, można przyjmować zgodnie z normami danego kraju. Dla gruntów słabych, jak też dla mało ściśliwych przy nacisku dopuszczalnym poniżej 4 kG/cm2.

Warto przypomnieć, że posadowienie na palach należy traktować jako posadowienie na słabych gruntach (program egzamin ustny). Dla regionów o sejsmiczności poniżej 8 stopni można stosować pale piaskowe.

Ściany nośne murowane

Należy je wykonywać na zaprawie cementowej przy sejsmiczności 8 lub 9 stopni, względnie cementowo-wapiennej przy sejsmiczności 7 stopni. Jako materiał powinna być stosowana cegła lub bloki betonowe marki co najmniej 50. Układanie w czasie mrozu obniża wytrzymałość na wpływy sejsmiczne o jeden stopień (opinie o programie). Wiązanie cegieł lub bloków w murze powinno być bardzo staranne; należy stosować takie wiązania, które umożliwiają przekrywanie każdej kolejnej warstwy, zarówno wzdłuż jak i w poprzek muru. Ciężar objętościowy murów wyższej kondygnacji powinien być równy lub mniejszy od ciężaru objętościowego murów kondygnacji niższej.

jedna lub dwie kondygnacje należy wykonywać na mokro przewiązki poziome (wieńce) z żelbetu zwane pasami antysejsmicznymi. Nie zaleca się wykonywania loggii przy sejsmiczności regionu przekraczającej 8 stopni, balkony zaś powinny mieć wysięg maksimum 1,20 m. Belki balkonowe powinny stanowić przedłużenie belek stropowych; to samo dotyczy płytowych balkonów żelbetowych. Naroża ścian murowanych przy sejsmiczności przekraczającej 8 stopni należy zbroić wkładkami poziomymi i ukośnymi; dotyczy to również ścian wykonywanych z dużych bloków (segregator aktów prawnych).
Ściany z elementów wielkopłytowych powinny mieć metalowe elementy łączące, rozłożone co najwyżej 1 m przy sejsmiczności 9 stopni, co 1,5 m przy sejsmiczności 8 stopni i co 2 m przy sejsmiczności 7 stopni.

Elementy należy łączyć poprzez spawanie a wszystkie powierzchnie metalowe pokryć betonem lub zaprawą cementową dla zapobieżenia możliwej korozji.
Rozmieszczenie otworów okiennych i drzwiowych. Przedziały między otworami w ścianach nie powinny być mniejsze: od 1,20 m przy sejsmiczności 9 stopni, od 0,90 m przy sejsmiczności 8 stopni i od 0,70 m przy sejsmiczności 7 stopni. Dotyczy to zarówno murów układanych z cegły jak i z bloków betonowych.

Szerokość otworów okiennych i drzwiowych nie powinna przekraczać: odpowiednio 2,50 m, 3,00 m i 3,50 m. Przejazdów pod budynkami i w budynkach na terenach sejsmicznych nie należy wykonywać. Wszelkie występy i gzymsy powinny być wykonane jako żelbetowe, monolityczne (promocja 3 w 1).
Rozmieszczenie otworów w budynkach szkieletowych pomiędzy slupami może być dowolne.