Gzymsy prefabrykowane

Gzymsy prefabrykowane wykonywane były z powodzeniem jeszcze przed wojną. Opłacały się one szczególnie na dużych wysokościach, np. w kościołach, pozwalały bowiem na uniknięcie kosztownych rusztowań (program uprawnienia budowlane na komputer).
Obecnie stosuje się gzymsy prefabrykowane, nawet o bardzo skomplikowanym profilu, złożone z szeregu typowych elementów. Zasadą konstrukcji jest możność ułożenia prefabrykatów żurawiem bez potrzeby zakotwienia prętami stalowymi: dodatkowe wiązania metalowe mogą tu mieć tylko znaczenie montażowe. Wszystkie prefabrykaty powinny być układane na zaprawie cementowej; zaprawą tą zapełnia się również spoiny poprzeczne i spoiny podłużne między prefabrykatami i murem (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Powierzchnia elewacyjna prefabrykatów powinna być wykończona w wytwórni, aby nie zachodziła potrzeba tynkowania na budowie.
Gzyms składa się z 4 rodzajów prefabrykatów żelbetowych wykonanych z betonu o wytrzymałości po 28 dniach 140 kG/cm2 z powierzchniami wygładzonymi zaprawą z białego cementu.

Prefabrykaty 1 w kształcie profilowanych kątowników układa się jako ciągły pas (uprawnienia budowlane).

Po wykonaniu muru do górnego poziomu tych prefabrykatów układa się beleczki wspornikowe 2 rozstawione co 96 cm oś od osi. Po wykonaniu muru aż do jego wierzchu wstawia się między tymi beleczkami płytki 3 i zapełnia pionową podłużną spoinę od tyłu zaprawą cementową. Na samym końcu, po stwardnieniu zaprawy w murze, układa się prefabrykaty wieńczące 4, które wymagają stworzenia przeciwwagi ze względu na znaczny wyskok.Szczegóły w 3 rzutach prefabrykatu 4. Ciężar jego wynosi ok. 220 kG. Podnosi się go żurawiem chwytając za wypuszczone pętle (program egzamin ustny).
Przed 100 i więcej laty stosowano do gzymsów specjalne cegły o dużych wymiarach, np.
60 X 30 cm, które pozwalały na uzyskanie znacznych wyskoków już w jednej warstwie. Obecnie takich cegieł nie wyrabia się. W najprostszych gzymsach ceglanych poszczególne wyskoki wykonuje się obecnie przez nadwieszanie zwykłych cegieł. Z warunku równowagi położonej cegły wynika, że taki wyskok nie może być większy od V2 cegły, należy jednak ograniczyć wyskoki e do 10 cm.

Układanie muru

Należy układać mur stopniami w górę w kierunku lica wewnętrznego ściany w tym celu, aby wysunięte wspornikowo cegły mogły być przyciśnięte od strony wewnętrznej (opinie o programie).
Gzymsy ceglane nietynkowane wykonuje się często ze względów estetycznych w kształcie nadwieszonych warstw rębem z cegły licowej, klinkierowej lub cementowej z bardzo starannym spoinowaniem. Przykład takiego gzymsu, gdzie cegły a ułożone są rębem leżącym, natomiast cegły b rębem stojącym. Wyskok w rębie leżącym wynosi 10 cm, a w rębie stojącym 5 cm.

 Przy dawniejszym formacie cegieł 27 X 13 X X 6 cm nie było trudności w wiązaniu zwykłego muru z warstwami rębowymi, ponieważ wysokość rębu leżącego równała się 2 grubościom cegieł spoina, a wysokość rębu stojącego równała się 4 grubościom cegieł + 3 spoiny. Natomiast przy formacie cegieł 25 X 12 X 6,5 cm warstwy cegieł na rąb nie stanowią wielokrotności warstw ułożonych na płask, wobec czego prawidłowe przewiązanie wzajemne tych warstw jest niemożliwe. Gzymsy z nadwieszonych cegieł bez użycia stali powinny być murowane na zaprawie cementowej lub mocnej cementowowapiennej (segregator aktów prawnych).
Przy wykonywaniu gzymsów według powyższych dwóch przykładów można nie stosować rusztowań, jeżeli zachowane będą środki ostrożności, a układanie cegieł będzie się odbywało w taki sposób, żeby istniała zawsze wystarczająca przeciwwaga warstw nadwieszonych. Gzymsy ceglane na kształtownikach. Konstrukcją nośną są tu przeważnie teowniki wypuszczone wspornikowo poza ścianę.

Przy dużych wyskokach stosowane bywają nawet dwuteowniki. W narożnikach budynku kształtowniki rozchodzą się wachlarzowe, a cegły muszą być odpowiednio przycięte (promocja 3 w 1). W celu dobrego związania stali z cegłami oraz zabezpieczenia stali przed korozją należy układać cegły na zaprawie cementowej.