Gzymsy

Gzymsy wykonuje się z trwałych gatunków kamieni o dużej wytrzymałości na zginanie, np. z ciężkich wapieni, z granitu, bazaltu, niektórych odmian piaskowca itd. W budynkach z licówką kamienną gzymsy wykonuje się zwykle z tych samych kamieni co licówkę (program uprawnienia budowlane na komputer).

Kamień warstwowy nadaje się na gzyms tylko wtedy, jeżeli warstwy biegną w sposób nie sprzyjający odłupaniu. A więc z kamieni nie nadaje się kamień a, dopuszczalny jest kamień b, a zaleca się do stosowania kamień c.
Gzyms może się składać z jednej, dwóch lub więcej warstw kamieni. Każda jego warstwa i wszystkie razem powinny spełniać warunki równowagi.

Warstwa wieńcząca nie wystaje na zewnątrz krawędzi podporowej w zwykłych przypadkach więcej niż na V3 swego wymiaru w kierunku grubości muru. Przy większym zwisie zachowanie warunków równowagi uzależnione jest od wprowadzenia kotew.
Kamienie powinny być, jeżeli można, dopasowane w swym wymiarze pionowym do całkowitej ilości warstw muru ceglanego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Dolna warstwa kamieni gzymsowych powinna się opierać więcej niż połową swej szerokości w uskoku muru podtrzymującego.

Oparcie zwisających kamieni gzymsowych na konstrukcji żelbetowej powinno być w zasadzie pomyślane tak, że w belce pozostawia się u dołu występ uzbrojony do oparcia kamienia, a u góry wypuszcza się
kotwie stalowe, które wchodzą w rowki zrobione w kamieniach, przy czym ich końce, zagięte w dół, wpuszczone są w gniazda; rowki i gniazda zapełnia się zaprawą cementową (uprawnienia budowlane). Kamienie muszą tu być podtrzymane przez tymczasowe rusztowanie do czasu należytego stwardnienia zaprawy.

Kamienie warstwy wieńczącej powinny mieć u dołu tzw. łzawnik (kapinos), chroniący od ściekania wody po powierzchni elewacyjnej.
Przed przystąpieniem do układania kamieni gzymsowych należy dokładnie oznaczyć ich położenie na podtrzymującej konstrukcji (program egzamin ustny). Układanie każdej warstwy rozpoczyna się od kamieni narożnych.
Kamienie układa się na zaprawie cementowej. Ciężkie kamienie układa się przy pomocy żurawi na uprzednio rozpostartej dość gęstej zaprawie. Przewidzianą grubość spoiny osiąga się przez zastosowanie klinów lub przekładek ołowianych. Cienkie kamienie łączy się z innymi na trzpienie i gniazda z wypełnieniem gniazd zaprawą cementową (opinie o programie).

Spoiny poprzecznie między kamieniami

Spoiny poprzecznie między kamieniami zalewa się rzadką zaprawą cementową po uprzednim uszczelnieniu ich od zewnątrz za pomocą pakuł, dranic, papieru itp. Spoiny podłużne między warstwami kamieni i mu- rem lub żelbetem również zalewa się zaprawą cementową.
Jeżeliby w czasie roboty zaszła potrzeba podniesienia kamienia i ponownego ułożenia, wówczas należy całkowicie usunąć zaprawę, oczyścić powierzchnie i następnie ułożyć zaprawę na nowo.
Układania kamieni następnej warstwy dokonuje się dopiero po stwardnieniu zaprawy w poprzedniej (segregator aktów prawnych).

Nieduże gzymsy z niewielką ilością betonu wykonuje się jako monolityczne łącznie z belką żelbetową szkieletu lub z wieńcem spoczywającym na murze. Na takim gzymsie może być (ale niekoniecznie) ułożony mur, gdy zależy, aby optycznie gzyms był wyższy. Na belce lub wieńcu może być również ułożony mur do oparcia konstrukcji dachowej.

Gzyms o dużym wyskoku i dużej wysokości najlepiej jest wykonać z żelbetu z pozostawieniem pustej przestrzeni w środku. Na odpowiednim deskowaniu i rusztowaniu betonuje się najpierw dolną płytkę, potem układa się skrzynkę drewnianą, następnie betonuje się wyższe części. Skrzynka drewniana musi być przed ułożeniem dobrze zmoczona, aby drewno nie paczyło się przez nasiąkanie wodą z betonu i nie zniekształcało z tego powodu cienkich płytek w czasie wiązania cementu. Gzyms tego rodzaju jest stosunkowo lekki i ma dużą wytrzymałość.

Najprostsze gzymsy tego rodzaju układa się z płyt prefabrykowanych o szerokości ok. 50 cm i grubości 5-6 cm. Na narożnikach stosuje się płyty kwadratowe (promocja 3 w 1).

Należy zwrócić specjalną uwagę na zabezpieczenie ich od wywracania; zabezpieczenie to można osiągnąć przez zakotwienie bądź przez zwiększenie wymiarów narożnej płyty.