Huba sosnowa

Grzyby dlatego zaliczają do technicznych szkodników drzew, bo działalność ich poważnie obniża techniczne właściwości drewna. Są tu m. in. grzyby z rodziny żagwiowatych, takie jak na przykład huba sosnowa, występująca na sośnie a czasem i na innych drzewach iglastych. Charakterystycznym dla niej jest umiejscowiony na zewnętrznej części pnia owocnik w kształcie kopyta. Huba atakuje drzewostany starsze, powodując najpierw zmiany zabarwienia, a następnie struktury tkanki drzewnej. Jest to tak zwane korozyjne zniszczenie drewna. Grzyby tej samej rodziny atakują również drzewa liściaste. Tkanka drzew zaatakowanych przez grzyby staje się krucha i miękka. Powstają w niej plamy, a tym samym materiał pozyskany w przyszłości będzie przedstawiał bardzo małą wartość (program uprawnienia budowlane na komputer).

Jak już wspomniano, owady i grzyby atakują również drewno, to jest materiał martwy, (deski, belki). Spośród owadów atakujących materiał okrągły (przed wywiezieniem z lasu) trzeba wymienić kózkę żerdziankę sosnówkę, które} larwa wygryza chodniki sięgające do 4 cm w głąb drewna (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Przekrój chodników larw jest owalny. Z rodziny kornikowatych znaczne szkody wyrządza drwalnik paskowany, mały chrząszcz wielkości około 3 mm. Larwa jego drąży w drewnie bardzo charakterystyczne, głębokie chodniki.

Przypominają one drabinkę, której oś jest prostopadła do osi podłużnej pnia (kloca). Chodniki są wewnątrz czarne, co wywołane jest obecnością grzyba, którego spożywcą i roznosicielem jest właśnie larwa drwalnika. Szkodniki atakują nasze podstawowe drewno budowlane sosnowe i świerkowe (uprawnienia budowlane). W drewnie gatunków liściastych, rzadziej iglastych występuje również rytel pospolity, chrząszcz wielkości około 18 mm. Larwa jego wygryza długie i proste chodniki sięgające do 15 cm w głąb drewna. Chodniki wygryzione przez rytla pospolitego oczyszczone są z trocin, które larwa wyrzuca na zewnątrz pnia (program egzamin ustny).

Spuszczel

Z rodziny kózkowatych w drewnie ściętym wyrządza także szkody spuszczel, chrząszcz wielkości do 20 mm, którego larwa atakuje głównie drewno gatunków iglastych. W drewnie świerkowym i jodłowym larwa żeruje w głębi pnia, w drewnie sosnowym tylko w partii zewnętrznej (opinie o programie). Larwy drążą głębokie, splątane, skierowane przeważnie wzdłuż przebiegu włókien chodniki o przekroju około 6 mm², które wypełnione są ubitą mączką drzewną. Larwy mogą przebywać w drewnie nieraz do kilkunastu lat. Ponieważ na zewnętrznej stronie pnia nie widać uszkodzeń, obecność szkodnika może być przez dłuższy okres czasu niezauważona. Spuszczel jest bardzo poważnym szkodnikiem technicznym. Z tej samej rodziny owadów atakują drewno gatunków iglastych: tycz cieśla, ściga żółta i ściga brunatna. Pierwszy ma kształt nieco spłaszczony, czułki około 2,5 raza dłuższe od długości ciała. U samiczek czułki są trochę krótsze. Szkody wyrządzone przez tycza nie są zbyt duże, gdyż larwa żeruje stosunkowo płytko pod korą.

Ścigi mają około 16 mm długości, a czułki ich nie sięgają poza połowę ciała. Larwy drążą początkowo płytkie chodniki pod korą, po czym wgryzają się w drewno na głębokość 2-4 cm. Charakterystyczne dla nich jest hakowate zakończenie chodników, zapchanych ubitymi trocinami (segregator aktów prawnych).

Z kolei omówiono owady atakujące materiał przetarty, a więc deski, belki, łaty itp., oraz drewno wbudowane. Larwy wymienionego już spuszczela zaliczają się do najpoważniejszych szkodników belek, słupów itp. w budynkach. Przy silnej działalności szkodnika, belki a nieraz całe ściany, na pozór nieuszkodzone, nagle się łamią powodując nieszczęśliwe wypadki. Spuszczel niszczy również słupy telefoniczne, maszty, parkany itd.

Z rzędu błonówek duże szkody wyrządza trzpiennik. Jest to owad wielkości do 3 cm, przypominający w locie szerszenia d dlatego często za niego brany. Samica trzpiennika składa jaja do drewna długim pokładełkiem, którym przebija korę. Białe larwy średnicy do 6 mm drążą chodniki początkowo w głębi a następnie w płytszych partiach drewna (promocja 3 w 1). Ponieważ życie larwy trwa kilka lat, zdarza się często, że dorosły owad wylatuje z wbudowanego już drewna.