Izolacja akustyczna materiału

Po ustabilizowaniu się temperatury pod stopą, dokonuje się pomiaru temperatury posadzki (program uprawnienia budowlane na komputer). Zdolność pochłaniania i tłumienia dźwięków przez materiały i elementy konstrukcji ma duże znaczenie w ochronie wnętrz przed wpływami akustycznymi. Izolacja akustyczna poza efektem technicznym ma znaczenie społeczne (ochrona przed chorobami) i ekonomiczne (zwiększa wydajność pracy). Wartość izolacji akustycznej materiału zależy m. in. od porowatości i ciężaru. Analizując tłumienie dźwięków przez materiały budowlane w zależności od ich ciężaru, stwierdza się, że dopiero materiał o ciężarze 350 kG/m* (na wykresie 50 dB) daje dobrą izolację akustyczną.

Błędne są więc przypuszczenia, że materiał porowaty im jest lżejszy tym lepiej tłumi dźwięki. Wpływ niskich temperatur polega na zmianie objętości wody zawartej w betonie, zamieniającej się w lód, i związanym z tym wzrostem ciśnienia w zamkniętej przestrzeni. Zależy on od stopnia zawilgocenia, zmian wielkości obniżenia i czasu wahań temperatury, ilości cykli zamarzania i odmarzania, od stosunku powierzchni do objętości oraz różnicy spadku temperatury na powierzchni i w rdzeniu elementu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Proces zamiany wody w lód jest następujący: począwszy od +4°C woda zwiększa swoją gęstość i przy 0°C w normalnym ciśnieniu zamarza, zwiększając swoją objętość od 1 do 1,09. W temperaturze poniżej -22°C objętość lodu maleje do 0,9. Lód ma cechy podobne do materiałów budowlanych i tak wytrzymałość na ściskanie w temperaturze -22°C wynosi 40 kG/cm2. W temperaturze ok. 0°C wytrzymałość ta maleje do 20 kG/cm2. Wytrzymałość lodu na rozciąganie wynosi 8 kG/cm2, tj. jedną piątą wytrzymałości na ściskanie.

Moduł sprężystości wynosi 7000-10 000 kG/cm2. Znając energię objętościową lodu, można określić jego wpływ destrukcyjny na beton. Występujące w naturze zjawiska zamarzania wody w betonie są tak różnorodne, że można je tylko częściowo odtworzyć (uprawnienia budowlane). W praktyce laboratoryjnej stosuje się wiele metod badawczych, dają one tylko porównawcze wyniki.

Temperatura zamrożenia

Wpływ niskich temperatur na beton wyznacza się w zamrażarkach na różnych rodzajach i wielkościach próbek - po nasyceniu ich wodą. Aby szybciej uzyskać wyniki w porównaniu z warunkami naturalnymi, próbki poddaje się badaniom w zaostrzonych warunkach.

Nasycenie wodą jest wyższe, a szybkość oziębiania przyspieszona (program egzamin ustny). Szybkość zamrażania zależy od wielkości, kształtu oraz objętości zamrażarki, ponadto od liczby i sposobu ułożenia próbek w zamrażarce oraz zawartości wody, ciepła właściwego i szybkości przewodzenia ujemnych temperatur w próbkach. Uzyskanie stałej szybkości zamarzania wody w badanych próbkach jest trudne do osiągnięcia - nawet w zamrażarce nastawionej na stałą temperaturę. Normy wielu krajów przewidują 25, 20 względnie 15-krotną liczbę kolejnych zamrożeń i odtajeń (opinie o programie).

Temperatura zamrożenia może wynosić od -12°C do -25°C. Próbki powinny osiągnąć najniższą temperaturę po 4 godz. Oceną wpływu niskich temperatur na beton jest stopień zniszczenia próbek, przejawiającego się przez częściowe odpryski, łuszczenia lub całkowity rozpad. Dla uszkodzeń niewidocznych zewnętrznie, sprawdzianem zniszczenia jest strata ciężaru próbki w %. Liczbę cykli zamrożeń uzależnia się w niektórych krajach od stopnia zniszczenia próbek. Normy austriackie przewidują cztery stopnie wytrzymałości próbek na niskie temperatury (segregator aktów prawnych).

Metoda przyspieszonego zamrożenia polega na tym, że próbki nasycone wodą pod ciśnieniem oziębia się w ciągu 8 min do temperatury - 50°C, po czym na 7 min umieszcza się je w wodzie o temperaturze +40°C. Badanie takie wykonuje się pięciokrotnie (promocja 3 w 1).

Wpływ niskich temperatur na betony drogowe i wodne wyznacza się z jednoczesnym określeniem ich wytrzymałości na ściskanie. Wyznacza się również moduł sprężystości dynamicznej próbki na ściskanie po jej zamrożeniu, porównując go z modułem dla próbki niezamrożonej. Ustalono, że beton, którego wytrzymałość obniży się o 20%, nie jest odporny na wpływy zamrażania.