Izolacja z warstwą oddzielającą

W zasadzie wszystkie mosty o tej konstrukcji powinny być izolowane. Na mostach o długości do 25 m można układać nawierzchnię asfaltową dwuwarstwową, taką jaka jest ułożona na drodze, pod warunkiem że na izolacji będzie ułożona warstwa ochronna z asfaltu lanego (program uprawnienia budowlane na komputer).
Na mostach o większych długościach na izolacji powinno się układać warstwy szczelne z uwagi na ich dodatkowe właściwości izolacyjne. Może to być na przykład asfalt lany. Warstwa dolna nawierzchni asfaltowej (sczepna) nie powinna być wykorzystana jako warstwa ochronna.

Stosowane są najczęściej następujące rodzaje izolacji.
Izolacja z warstwą oddzielającą jest stosowana najczęściej (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Zadaniem warstwy oddzielającej jest zapobieżenie powstawaniu pod izolacją pęcherzy i sfałdowań w przypadku dostania się pod izolację powietrza i wilgoci.
Jako warstwę oddzielającą najczęściej stosuje się jedną lub dwie warstwy mat z włókien szklanych, lekko ułożonych na betonie. Na to nakłada się warstwę o grubości 8H-10 mm mastyksu asfaltowego o zawartości 14-16% asfaltu. Punkt mięknienia według PiK asfaltu po ekstrahowaniu powinien znajdować się możliwie między 50 i 60°C. Wypełniacza powinno być do 35% (chodzi tu o uodpornienie na wpływ temperatury następnych warstw i na działanie sił wywołanych ruchem pojazdów) (uprawnienia budowlane).

Zamiast mastyksu asfaltowego można jako izolację zastosować folie metalowe ryflowane miedziane lub aluminiowe, które układa się w następujący sposób. Na suchej i czystej powierzchni betonu nakłada się warstwę gruntującą z asfaltu upłynnionego w ilości 0,3 kg/m2. Następnie układa się warstwę papy perforowanej na osnowie z włókien szklanych, jako warstwę likwidującą ciśnienie pary. Na tej warstwie układa się folię metalową stosując metodę wylewania lepiku i dociskania wałkiem. Lepik powinien składać się w 50-r-65% z asfaltu punkcie mięknienia według PiK 45-60°C i wypełniacza w postaci mączki z łupku lub azbestu (program egzamin ustny). Warstwę ochronną należy wykonać z asfaltu lanego. Asfalt lany stosowany na warstwę ochronną i na nawierzchnię powinien mieć skład jak na mostach z płytami stalowymi ortotropowymi.

Izolacja bez warstwy oddzielającej

Wydane przepisy w zakresie zastosowania nawierzchni asfaltowych z przekładką z maty z włókien szklanych na mostach betonowych (opinie o programie). W prasie technicznej pojawiły się głosy krytykujące niektóre postanowienia tych przepisów, ale ogólnie zastosowanie warstwy niwelującej prężność pary gazów pod izolacją z mastyksu asfaltowego uważane jest za celowe.
Zastosowanie izolacji bez warstwy oddzielającej zaleca się ograniczać do przypadków szczególnych, np. gdy dzięki obciążeniu izolacji (np. pod krawężnikami) nie mogą pod nią tworzyć się pęcherze. W tym przypadku izolację z folii nakleja się bezpośrednio na beton (segregator aktów prawnych).

Izolacja tradycyjna papowa zabezpieczona warstwą ochronną z betonu cementowego o grubości 5 cm i wzmocniona siatką stalową jest obecnie stosowana jedynie na mostach o lekkim ruchu, pod krawężnikami lub na pasach nie przeznaczonych do ruchu.
Izolację ciągłą należy zastosować zarówno na płycie pod jezdnią, jak i na płycie pod chodnikiem. Powinna ona być ułożona jako nieprzerwana na obu tych płytach. Nieizolowanie płyty pod chodnikiem jest błędne. Zakończenie izolacji płyty jezdni wypada wówczas pod ściekiem przy krawężniku i woda dostaje się pod izolację. W tych miejscach powstają przecieki przez konstrukcję żelbetową. Stają się one przyczyną przyśpieszonej korozji zarówno betonu jak i zbrojenia (promocja 3 w 1).

Zakończenie izolacji na mostach bez chodników należy wykonać według schematu. W rozwiązaniu tym izolację przeprowadza się do płyty przekrywającej balustradę i podwija ku górze bez względu na to, czy płyta jest z kamienia naturalnego, czy betonowana jako całość z konstrukcją płyty żelbetowej pomostu.