Maksymalne obciążenie kostki

Przy skutecznym działaniu łożyska kulistego płyta dostosuje się do tego odkształcenia tak, że naprężenie we wszystkich częściach kostki będzie takie samo i zniszczenie nastąpi wówczas, gdy naprężenie osiągnie wartość wytrzymałości betonu w najsłabszej części kostki (program uprawnienia budowlane na komputer). Z drugiej strony, jeśli płyta dociskowa nie zmieni swego nachylenia pod wpływem obciążenia, tj. porusza się równolegle do swego położenia początkowego, większe obciążenie przenoszone jest przez silniejszą część kostki. Nadal jako pierwsze zniszczeniu ulegają części słabsze, lecz maksymalne obciążenie kostki osiągnięte zostanie dopiero wówczas, gdy część silniejsza przeniesie obciążenie maksymalne. W ten sposób całkowite obciążenie działające na kostkę będzie wówczas większe niż w przypadku, gdy płyta posiada swobodę obrotu (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Zachowanie takie zostało potwierdzone doświadczalnie przez Tarranta.

W celu zapewnienia skuteczności działania łożyska maszyny wytrzymałościowej trzeba użyć wysoko polarnego smaru, który obniży współczynnik tarcia do wartości 0,04 (przy zastosowaniu smaru grafitowego uzyskuje się współczynnik 0,15). Nie jest jednak pewne, czy umożliwianie wspomnianych obrotów płycie dociskowej powoduje, że zmierzona wytrzymałość stanowi lepszą charakterystykę badanego betonu. Istnieją przesłanki na to, że maszyna wytrzymałościowa, w której płyta nie zmienia nachylenia w trakcie obciążania, daje wyniki bardziej odtwarzalne w przypadku badania kostek nominalnie podobnych (uprawnienia budowlane). W każdym razie obserwowana wartość wytrzymałości zależy znacznie od tarcia na powierzchni kulistej łożyska; aby wyniki były porównywalne, konieczne jest utrzymywanie tej powierzchni w znormalizowanych warunkach.

Zniszczenie próbki

Wania smarów przeznaczonych do pracy w wysokich ciśnieniach. Obciążanie płyty dociskowej za pomocą łożyska kulistego powoduje zginanie i odkształcenia postaciowe płyty, zależne od jej grubości. Norma ASTM C 39-71 określa wielkość łożyska kulistego w zależności od grubości płyty. Rozkład naprężeń normalnych na powierzchni granicznej między płytą dociskową a betonem, przy użyciu płyty sztywnej (program egzamin ustny). Naprężenia ściskające są wyższe przy obwodzie płyty niż w pobliżu osi próbki. Taki sam rozkład ma miejsce, gdy powierzchnia próbki lub płyty dociskowej jest lekko wklęsła. Odwrotna jest sytuacja, gdy płyta jest podatna, naprężenia w pobliżu osi próbki są wówczas wyższe niż na obwodzie. Podobny efekt występuje, jeśli próbka lub płyta dociskowa mają powierzchnię lekko wypukłą (opinie o programie).

Oprócz podanych rozkładów naprężeń istnieją również pewne lokalne odchylenia naprężeń na skutek niejednorodności betonu, a w szczególności z powodu obecności w pobliżu skrajnych powierzchni próbki grubszych ziaren kruszywa. Opis różnych typów maszyn wytrzymałościowych wychodzi poza zakres tej książki, warto jednak zauważyć, że na zniszczenie próbki wpływa rozwiązanie konstrukcyjne maszyny, a zwłaszcza wielkość energii, jaka w danej maszynie może zostać zmagazynowana (segregator aktów prawnych). W maszynach bardzo sztywnych dużym odkształceniom próbki pod obciążeniem nie towarzyszy ruch głowicy maszyny, tak że prędkość przykładania obciążenia maleje i odczytywana jest większa wytrzymałość.

W maszynach mniej sztywnych obciążanie przebiega bardziej zgodnie z wykresem zależności odkształcenie-obciążenie danej próbki, a więc z chwilą pojawienia się rys następuje gwałtowne wyzwolenie energii zmagazynowanej w maszynie. Prowadzi to do zniszczenia pod obciążeniem niższym niż w maszynie sztywniejszej, często nawet w sposób bardzo gwałtowny (promocja 3 w 1). Dokładny przebieg zjawiska zależy od szczegółowej charakterystyki maszyny. W punkcie omówiono zniszczenie betonu w stanie jednoosiowego ściskania. Próba ściskania narzuca jednak nieco bardziej złożony układ naprężeń, w którym między czołowymi powierzchniami próbki betonowej i przylegającymi do nich stalowymi płytami obciążającymi maszyny pojawiają się siły styczne.