Izolacje z tynków wodoszczelnych

Tynki wodoszczelne należy wykonywać tylko z zaprawy cementowej przy użyciu cementu portlandzkiego (lub hutniczego) marki nie niższej niż 250 i czystego piasku rzecznego. Skład zaprawy l:3 do l:l. Ilość wody zarobowej - jak najmniejsza (program uprawnienia budowlane na komputer).

Do zaprawy należy stosować jeden z dodatków uszczelniających według potrzeby.

Izolacje w postaci tynków wodoszczelnych zdaje egzamin przy wykonywaniu ich w sposób cegły bez przerw roboczych, w zbiornikach o sztywnej konstrukcji i niezbyt wielkich rozmiarach.
Hydrobet można dodawać w trojaki sposób:
a) wsypywać do suchych składników w betoniarce przed jej uruchomieniem.
b) wsypywać odmierzone porcje podczas ruchu betoniarki przed dodaniem wody.
c) Zamieszać odmierzone ilość Hydrobetu z częścią wody zarobowej i wlewać mieszankę do betoniarki będącej w ruchu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Szybkowieżecy Hydrofix stosuje się bądź do zastrzyków (w szczeliny) pod ciśnieniem, bądź do ręcznego formowania “korków" tamujących wodę wypływającą z otworów.

Najczęściej spotykane powody nieszczelności zbiorników lub innych konstrukcji żelbetowych wykonywanych bez izolacji, są następujące:
a) pozostawianie wewnątrz ścian rozporek drewnianych.
b) przerwy w betonowaniu i brak połączenia między betonem świeżo układanym i starym (tj. wcześniej ułożonym).
c) niedostateczne zagęszczenie masy betonowej (raki).
d) wadliwie dobrany skład betonu.
e) niewłaściwy lub nierównomiernie rozłożony w masie dodatek uszczelniający.
f) zbyt niska temperatura przy prowadzeniu robót.
g) zbyt mała lub zmienna grubość warstw zaprawy szczelnej lub betonu, hi nieprawidłowo rozmieszczone lub uszczelnione spoiny dylatacyjne w konstrukcji. W celu uzyskania szczelności konstrukcji konieczne jest unikanie wymienionych poprzednio usterek.
Wyprawy wodoszczelne powinny mieć grubość 2-3 cm i powinny być nakładane co najmniej w 3 warstwach, z których każda następna uszczelnia rysy włoskowate poprzedniej.
Cement do wypraw powinien być użyty marki nie niższej niż 250 a piasek - najlepiej rzeczny bez zanieczyszczeń (uprawnienia budowlane).
Jedną z odmian wypraw wodoszczelnych są wyprawy torkretowe nanoszone na podkład za pomocą torkretnicy pod ciśnieniem kilku atmosfer.

Do torkretowania stosuję się cementy portlandzkie marki co najmniej 350 a kruszywo o uziamieniu do 5 mm. Stosunek wagowy cementu do kruszywa wynosi zwykle 1:3. Przed naniesieniem warstwy torkretu podłoże powinno być starannie oczyszczone z części słabo z nim związanych. Torkretowanie polega na natrysku silnego strumienia zaprawy na chronioną powierzchnię z odległości ok 1 m.

Grubość warstwy torkretu

Grubość warstwy torkretu jednorazowo narzuconej nie może przekraczać 2 cm. Do natrysku pierwszej warstwy stosuje się na ogól zaprawę z drobnego piasku, a późniejsze z piasku grubego.
Każda następna warstwa torkretu powinna być narzucana po l-12 dniach od chwili wykonania poprzedniej (program egzamin ustny). Przed naniesieniem nowej warstwy konieczne jest zwilżenie poprzedniej.
Sposób uszczelnienia przewodów zimnych i gorących przenikających przez wyprawy jest analogiczny. Różnica polega jedynie na stosowaniu bezpośrednio przy rurach uszczelniających. Do temperatury 40-50 C mogą używane kity uszczelniające asfaltowe, przy temperaturze 100-120 C - kity rasistyczne. np. na żywicy epoksydowej (opinie o programie).
Ze ścianami lub innymi elementami wystającymi nad dno lub posadzkę nakłada się wyprawę wodoszczelną także na powierzchnie pionowe do wysokości opisanej w projekcie, zaokrąglając naroże promieniem około 5 cm (segregator aktów prawnych).
Uszkodzenia izolacji mogą powstać w wyniku:
- wykonywania innych robót, jak np. przeprowadzanie dodatkowych przewodów, wykopy przy budynku itp..
- uszkodzeń materiałów wskutek mrozu i odwilży (np. cokoły).
- odprysków tynku i odchylania się obróbek blacharskich przy tarasach, balkonach, drzwiach balkonowych itp.,
- wadliwie działających instalacji wodociągowo-kanalizacyjnych.
- pęknięć ścian lub innych elementów wskutek nierównomiernego osiadania budynku wymywania gruntu przez wodę wypływającą, np. z nieszczelnych rurociągów, wskutek skurczów wywołanych zmianami termicznymi itp.
Każdy przypadek zawilgocenia obiektu wymaga indywidualnego opracowania (promocja 3 w 1).