Japońscy nurkowie

Przeciętnie nurkowie przebywają pod wodą około minuty; zdarzają się jednak wyjątkowe przypadki pozostawania pod wodą aż do 6 minut. Przy odrywaniu perłopławów nurek posługuje się nie tylko rękami, lecz i palcami nóg, co wymaga dłuższego ćwiczenia i doświadczenia. Dla ochrony przed rekinami i innymi drapieżnymi rybami nurek jest uzbrojony w żelazny oszczep. Zawód nurków jest ciężki i z reguły życie ich jest krótkie (program uprawnienia budowlane na komputer).
Japońscy nurkowie - niemal z reguły młode dziewczęta - używają w czasie nurkowania szklanych osłon na twarze.

Perło- pławy zbierają do siatek, przenosząc je na powierzchni wody do drewnianych cebrzyków. Zanurzenie trwa 25-40 sekund. Zależnie od zręczności i doświadczenia nurka, a także od obfitości perłopławów, za każdym zanurzeniem nurek wydobywa 1-10 perłopławów.
Wyłowione perłopławy oczyszcza się na miejscu, a perły sortuje na specjalnych sitach. Nie zawsze łatwo dostrzec perłę lub wyczuć ją w palcach w perłopławie wydobytym z dna morskiego. Często zostawia się je na pewien czas na powietrzu, aż miękkie części małża zaczną się rozkładać.
Bardzo piękne perły wydobywa się na wybrzeżach Archipelagu Sulu, na północny wschód od Borneo (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Masa perłowa skorup żyjących tam małżów odznacza się barwą żółtawą, co pozwala stosować ją do celów dekoracyjnych.

Ławice perłopławów występują obficie w wodach Archipelagu Malajskiego aż do południowo-zachodnich wybrzeży Nowej Gwinei oraz w sąsiedztwie Nowej Kaledonii. Często zajmują one wewnętrzne laguny atoli koralowych; nie brakuje ich jednak nieraz i w głębszych wodach, poza rafami koralowymi (uprawnienia budowlane).
W Australii, z której pochodzą szczególnie duże perły, ławice perłopławów ciągną się wzdłuż południowych i północno-zachodnich wybrzeży Przylądka York do Zatoki Shark i wzdłuż północno-wschodnich wybrzeży Queenslandu. Większe dochody pochodzą jednak nie ze sprzedaży pereł australijskich, lecz masy perłowej.

Perły panamskie

Wzdłuż pacyficznych i atlantyckich wybrzeży Ameryki Środkowej ciągną się również liczne ławice perłopławów (program egzamin ustny). Eksploatuje się je w Zatoce Panamskiej, Kalifornijskiej (La Paz), wzdłuż wybrzeży Nikaragui, Kostaryki, Wenezueli i Kolumbii. Znane są stąd perły panamskie i wenezuelskie. Krzysztof Kolumb wspomina, że za jego czasów tubylcy do- ancv-*-połowów pereł w Zatoce Meksykańskiej; jeszcze dzisiaj rydcbywa się je w Morzu Karaibskim, u wybrzeży Antyli, w sąsiedztwie wysp Sw. Tomasza i Margarita. Z wyspy Mar- król hiszpański Filip II miał w 1579 r. otrzymać perłę o mace 250 karatów. W okolicy La Paz w Kalifornii wydobyto r IS82 r. perłę 75-karatową.
Perły słodkowodne są wytwarzane przez małże żyjące w rzekach i strumieniach różnych krajów półkuli północnej. Perły W elkiej Brytanii były wymieniane przez Tacyta i Pliniusza Cezar ofiarował jednej z rzymskich świątyń napierśnik zdobiony perłami brytyjskimi (opinie o programie).

Małże dostarczające pereł pochodzą zwłaszcza z górskich rumieni Szkocji. Wiele z nich wydobywano dawniej z rzeki Conray niedaleko Liverpoolu. Edmund Spencer, angielski poeta XVI w., w sławnym poemacie „Królowa pereł” mówi o „uronrm Conway, które śle perły do ozdoby pięknych dam dworu”. Wśród angielskich klejnotów koronnych znajduje się wydobyta ‘ XVIII w. wspaniała perła z Conway. Jeszcze dzisiaj wydobywa się tam nieznaczne ilości pereł; są one jednak pośledniejszego (segregator aktów prawnych).
Rzeczne perły pochodziły dawniej także z Bawarii, Saksonii Czechosłowacji oraz rzek Dolnego Śląska, gdzie jednak dzisiaj także perłowe już wyginęły.

Skójka perłorodna znana była od dawna na Dolnym Śląsku kilku rzek i potoków spływających z Sudetów. Była poławiana Kwisie w celu zdobycia pięknych i wysoko cenionych pereł niekiedy wytwarza. Małż ten zamieszkiwał wyłącznie czyste ody i po zanieczyszczeniu potoków i rzek, zwłaszcza ściekami brycznymi, prawdopodobnie wyginął doszczętnie (promocja 3 w 1).