Jarzma rusztowań

Jarzma rusztowań składają się zazwyczaj z podwójnych ram poprzecznych, rozstawionych w odległości w świetle 0,3-M),5 m. Ramy te ustawia się w kierunku podłużnym w punktach zawieszenia kesonu. Odstęp pomiędzy ramami wynosi zazwyczaj ok. 2-4-2,5 m. Konstrukcja rusztowań powinna być mocno stężona w kierunku podłużnym i poprzecznym (program uprawnienia budowlane na komputer). Do wykonania rusztowań używa się drewna okrągłego o średnicy 25-30 cm. Elementy drugorzędne wykonuje się z cieńszego drewna.

Pomosty składają się z belek poprzecznych, ułożonych zaczepach jarzm i pokładu z desek. Stosowane są zazwyczaj belki stalowe i deski o grubości 4-5 cm.
Na pomoście górnym układa się z obydwóch stron po dwie belki podłużne, do ustawienia na nich płyt łożyskowych dla łańcuchów.
Dookoła dolnego pomostu kesonowego daje się pomosty robocze o szerokości ok. 3 m (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Na górnym poziomie rusztowań buduje się niekiedy rusztowania pomocnicze do montażu śluz i rur szybowych lub układa się tam tor dla suwnicy montażowej.

Rusztowania kesonowe mogą być stałe lub pływające. W pierwszym przypadku buduje się je na palach, a w drugim ustawia się je na barkach. Rusztowania pływające stosuje się przy głębokości wody powyżej 6 m oraz w przypadkach, gdy wbicie pali jest niemożliwe.
Zastosowanie rusztowań pływających jest bardzo dogodne i ekonomiczne zwłaszcza przy zagłębianiu kilku kesonów, w tym przypadku bowiem istnieje możliwość z jednych i tych samych rusztowań opuścić wszystkie kesony (uprawnienia budowlane).

Przy użyciu rusztowań pływających istnieje również możliwość wykonywania kesonów przy brzegu w dogodnych warunkach. Można bowiem wtedy wykonywać je albo na przyholowanych do brzegu rusztowaniach, albo na pomoście montażowym wysuniętym na wodę. W tym ostatnim przypadku keson po zabetonowaniu przestawia się z pomostu na rusztowania pływające i przetransportowuje na miejsce ustawienia.

Belki poprzeczne pomostu

Taki sposób wykonania robót umożliwia prowadzenie ich w sposób ciągły za pomocą jednego kompletu rusztowań. W czasie bowiem opuszczania jednego kesonu z rusztowań pływających, drugi wykonuje się przy brzegu na pomoście montażowym (program egzamin ustny).
Rusztowania kesonowe oblicza się na ciężar własny kesonu. Konstrukcję jarzm oraz główne belki poprzeczne górnego pomostu oblicza się na siły skupione, od maksymalnego naciągu łańcuchów podtrzymujących keson.

Jako obciążenie łańcuchów przyjmuje się ciężar kesonu równomiernie rozłożony na wszystkie łańcuchy z 20% przeciążeniem. W przypadku jednak przedłużania łańcuchów bez przyrządów odciążających, przyjmuje się dodatkowe przeciążenie w wysokości 50%.
Belki poprzeczne pomostu dolnego oblicza się dla dwóch przypadków obciążenia. W pierwszym przypadku przyjmuje się, że ciężar kesonu wraz z deskowaniem rozkłada się równomiernie na całą powierzchnię pomostu. Zachodzi to przy betonowaniu kesonu, gdy znajduje się on w deskowaniu (opinie o programie).

W drugim przypadku przyjmuje się, że obciążenie od kesonu rozkłada się równomiernie wzdłuż jego obwodu, wywierając skupione naciski na poprzecznice. Obciążenie zaś od deskowania kesonu przyjmuje się jako równomiernie rozłożone na powierzchni rzutu kesonu.
Taki przypadek obciążenia zachodzi po rozdeskowaniu kesonu, kiedy materiał z deskowania nie został jeszcze usunięty z komory roboczej (segregator aktów prawnych).

Zużycie drewna na wykonanie rusztowań stałych wraz z palami i pomostami wynosi orientacyjnie ok. 2 m3 na 1 m2 powierzchni rzutu kesonu. Z tej ilości na drewno okrągłe przypada ok. 1,4 m3, a na tarcicę - 0,6 m3.
Montaż noża i deskowanie kesonu.

Budowę kesonu rozpoczyna się od montażu noża, który układa się na podkładach drewnianych krótkich i długich, wkopanych w grunt i mocno podbitych. Układane są one w kierunku poprzecznym do kesonu. Podkłady długie sięgają na całą szerokość kesonu i rozstawia się je w odstępach 0,8-l,0 m. Podkłady krótkie o długości ok. 1 m umieszcza się pomiędzy długimi podkładami (promocja 3 w 1).