Język autokodowy

Język autokodowy, język automatycznego programowania, autokod - język umożliwiający programowanie bez konieczności wnikania w szczegóły konstrukcyjne danego komputera; program wyrażany w j.a. nadaje się do wykonywania na komputerach różnej konstrukcji, wyposażonych w odpowiedni translator z danego na odpowiedni język wewnętrzny; ze względu na zastosowanie wyróżnia się: języki algorytmiczne, języki modelowania, języki problemowe, języki konwersacyjne (program uprawnienia budowlane na komputer).
Język bezpośredniego dostępu - język konwersacyjny.
Język ekonomiczny - język programowania przeznaczony głównie do opisywania algorytmów przetwarzania informacji o charakterze handlowym, bankowym i statystycznym.

Język formalny - system składający się ze zbioru znaków, których znaczenie (w przypadku języka z semantyką) zostało określone definicyjnie, i zbioru reguł formalnych (gramatyki formalnej); zob. gramatyka formalna.
Język informacyjno-wyszukiwawczy, język indeksowania - język sztuczny przeznaczony do opisywania i wyszukiwania informacji z dokumentów (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Język komputera, język maszynowy, język wewnętrzny - język programowania, w którym stosuje się wyłącznie rozkazy objęte listą rozkazów komputera (tj. takie, które komputer może bezpośrednio wykonać) oraz adresy bezwzględne komórek pamięci.
Język Konwersacyjny, język bezpośredniego dostępu - język przeznaczony do bezpośredniego współdziałania człowieka z komputerem w trybie konwersacyjnym (np. za pośrednictwem elektrycznej maszyny do pisania połączonej z komputerem, monitora ekranowego z piórem świetlnym).
Język maszynowy - język komputera język modelowania (uprawnienia budowlane).

Język symulacyjny - język przeznaczony do programowania modeli cyfrowych (np. urządzeń technicznych układów komunikacyjnych, układów biologicznych) oraz do badania modelowania obiektów przez symulację ich działania (np. simula) język naturalny - język powstający w toku utrwalania się zwyczajów związanych z procesami porozumiewania się ludzi.
Język niezależny od komputera - język programowania, który nie jest językiem ukierunkowanym maszynowo, w praktyce wymaga tłumaczenia na odpowiedni język komputera.
Język problemowy - autokodowy język programowania przeznaczony do wygodnego formułowania określonej klasy problemów rozwiązywanych za pomocą komputera używany jest przez ograniczony krąg specjalistów.
Język proceduralny - język programowania niezależny od komputera, przystosowany do zapisywania procesów obliczeniowych za pomocą określenia procedur (program egzamin ustny).

Język programowania

Język programowania - język przystosowany do pisania programów dla komputerów cyfrowych język spustowy - część spustu, na którą strzelec naciska palcem ręki.
Język symboliczny - język adresów symbolicznych.
Język symulacyjny - język modelowania.
Język sztuczny - język, którego reguły zostały sprecyzowane przed rozpoczęciem jego użytkowania (opinie o programie).

Język wewnętrzny - język komputera.
Język wodny - strefa lokalnego szybszego postępu wody okalającej ku odwiertowi wydobywczemu na skutek większej przepuszczalności odcinka złoża w stosunku do otaczającego środowiska.
Język zewnętrzny - język programowania nie będący językiem wewnętrznym komputera język zorientowany maszynowo - język programowania zbliżony do języka komputera, w którym jedna instrukcja na ogół odpowiada jednemu rozkazowi komputera.
Język źródłowy - język programowania, którym posługuje się programista; programy w j.ź. wymagają tłumaczenia przez translator na programy wynikowe
Jod, J - pierwiastek chemiczny VII grupy głównej układu okresowego (fluorowce), liczba atomowa 53, o własnościach kwasowych; j. jest szarym ciałem stałym o metalicznym połysku i charakterystycznej woni, trudno rozpuszczalnym w wodzie, łatwo sublimuje; jest pierwiastkiem dość rzadkim, jest stosowany w lecznictwie (silny antyseptyk), do wyrobu jodków alkalicznych, jodyny i niektórych barwników organicznych; szersze zastosowanie mają związki j.
Jodanometria - dział analizy miareczkowej oksydymetrycznej; polega na stosowaniu mianowanych roztworów (segregator aktów prawnych).
Jodanów (najczęściej NaJ03).
Jodany, MeJ03 - sole kwasu jodowego HJOj, zawierające jon jodanowy JOy; są trwałe i z wyjątkiem j. metali alkalicznych trudno rozpuszczalne w wodzie; j. są stosowane jako środki utleniające i jako odczynniki analityczne.
Jodek kadmowy, CdJ2 - brązowa substancja krystaliczna, rozpuszczalna w wodzie, w kwasach, w alkoholu etylowym, eterze; j.k. jest stosowany w fotografii, farmakologii, przemyśle poligraficznym.
Jodometan, CH3J - najprostsza jodopochodna alifatyczna; bezbarwna ciecz, brunatniejąca pod wpływem światła, nierozpuszczalna w wodzie, rozpuszczalna w alkoholu i eterze; j.m. jest stosowany w syntezie organicznej i przemyśle farmaceutycznym do metylowania, w medycynie, w badaniach mikroskopowych oraz do oznaczania pirydyny.

Jodek potasowy, KJ - biała substancja krystaliczna rozpuszczalna w wodzie, w alkoholu metylowym i glicerynie; j.p. jest stosowany do wyrobu emulsji fotograficznej, do syntez organicznych, w medycynie, w fotografii, jako odczynnik analityczny, a pojedyncze kryształy w spektroskopii.
Jodek rtęciowy, HgJ2 - jaskrawoczerwony, silnie trujący proszek, nierozpuszczalny w wodzie; stosowany jako odczynnik laboratoryjny i w medycynie (promocja 3 w 1).