Tekstura skał

Ważnymi składnikami skał metamorficznych są: chloryt uwodniony, glinokrzemian magnezu i żelaza o różnym składzie. Twardość 1,5 do 3. Barwa ciemnozielona. Postacie blaszkowe, podobnie jak miki. Odmiany: pennin i klinochlor (program uprawnienia budowlane na komputer).
Serpentyn. Uwodniony krzemian magnezu i żelaza, również e p i d o t koloru zielonego w różnych odcieniach; szklisty, odporny na wietrzenie.

Dy sten (Al2Si05). Jest on koloru niebieskiego, o postaciach wydłużonych, wreszcie kordieryt, staurolit.
W celu dokładnego scharakteryzowania skały niezbędna jest znajomość jej struktury i tekstury. Strukturą skały nazywamy cechy zależne od wielkości, stopnia wykształcenia i formy składników, teksturą zaś - geometryczne cechy, dotyczące ułożenia składników w przestrzeni zajmowanej przez skałę. W praktyce obydwie te cechy są zazwyczaj objęte ogólną nazwa budowy skały.
W strukturze skał wybuchowych wszystkie składniki występują w postaci kryształów, bezpośrednio stykających się ze sobą i ściśle do siebie przylegających (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Struktura taka nosi nazwę krystalicznej, np. w granitach, sjenitach itp. Podobną strukturę mają i skały metamorficzne oraz niektóre ze skał osadowych, np. krystaliczne wapienie. Ze względu na wielkość ziaren rozróżniamy: strukturę grubokrystaliczną, średnio krystaliczną, drobnokrystaliczną i mikrokrystaliczną.
Struktura nosi nazwę porfirowej, gdy pojedyncze większe kryształy (prakryształy) rozmieszczone są w drobnoziarnistej masie ciasta skalnego (uprawnienia budowlane). Odmiany struktury porfirowej zależne są od charakteru ciasta skalnego. W przypadku struktury porfirowej całkowicie krystalicznej ciasto skalne jest wykształcone w postaci drobnych kryształów.

Ten rodzaj struktury mają skały żyłowe, jak np. porfir granitowy, sjenitowy, itp. Gdy ciasto skalne składa się z kryształów i szkliwa, struktura nosi nazwę porfirowej półkrystalicznej (skały wylewne), wreszcie gdy ciasto skalne składa się ze szkliwa, mamy do czynienia ze strukturą szklisto-porfirową. Struktura szklista występuje wówczas, gdy magma wskutek szybkiego zastygania tworzy masy nieskrystalizowane w postaci szkliwa (obsydian, smołowiec) (program egzamin ustny).

Krystaliczna struktura skał

Struktura skał osadowych nosi nazwę klastycznej. Odmianami struktury klastycznej, w zależności od wielkości ziaren skały, są: struktura psefitowa charakterystyczna dla skał klastycznych o wielkości ziaren powyżej 2 mm (konglomeraty i brekcje) oraz dla luźnych mas (żwiry i żwirki), struktura psaminitowa charakterystyczna dla piaskowców o ziarnie do 2 mm, struktura pelitowa średnica ziaren mineralnych (pyłu) poniżej 0,05 mm (iły, gliny, łupki, gliniaste) (opinie o programie).

Krystaliczna struktura skał metamorficznych nosi nazwę krystaloblastycznej, przy czym strukturę nazywamy homeoblastyczną, jeżeli składniki skały rozwijają się mniej więcej równomiernie, osiągając jednakową wielkość. Duże znaczenie dla własności skały ma kształt jej składników; stąd też jako odmiany struktury homeoblastycznej odróżniamy: strukturę granoblastyczną, jeżeli składniki skały występują w postaci ziaren okrągłych lub kanciastych, lepidoblastyczną, gdy składniki skały mają postać tabliczkową, oraz n e- matoblastyczną, gdy przeważają składniki włókniste (segregator aktów prawnych).

Gdy pewne składniki skał metamorficznych wyróżniają się wielkością od innych składników, struktura nosi nazwę heteroblastycznej. Wytrzymałość skały, zwłaszcza wytrzymałość na ściskanie, zależy od sposobu spojenia składników. Skały o strukturze krystalicznej posiadają zazwyczaj większą wytrzymałość niż skały o strukturze klastycznej. W przypadku skał o strukturze klastycznej wielką rolę odgrywa lepiszcze.

Wskutek znacznej różnorodności w układaniu się składników skał w przestrzeni zajmowanej przez skałę powstają różnorodne tekstury. W niektórych skałach składniki rozrzucone są bezład- nie (bezkierunkowo), w innych natomiast pewne składniki, np. blaszkowe, grupują się w określonych płaszczyznach, przeważnie mniej lub więcej równoległych do siebie. Rozróżnia się tekstury: warstwową, kulistą i porowatą (promocja 3 w 1)..