Blog

Czynny stosunek między składnikami zdjęcie nr 2
01.10.2020

Kafary lekkie

W artykule znajdziesz:

Kafary lekkie

Czynny stosunek między składnikami zdjęcie nr 3
Kafary lekkie

Kafary lekkie, zmontowane na podwoziach, pozwalają na szybkie wykonanie małych, pilnych robót (interwencyjnych) przy zastosowaniu pali średniej długości.
Do tego rodzaju kafarów należą kafary typu XVII, stosunkowo lekkie i zajmujące mało miejsca. Wciągarki uruchamia się za pomocą silnika diesla lub elektrycznego (program uprawnienia budowlane na komputer). Kafarem takim mogą być wykonywane pale o wszystkich obecnie stosowanych średnicach.

Katary normalne do zwykłych robót bieżących składają się z dwu pomostów, jednego stałego, drugiego obracalnego. Pomost górny, który może obracać się wokół osi pionowej, dźwiga kierownice, kocioł i wciągarkę. Kierownice mogą być stałe lub mogą się pochylać jak przy katarach lekkich.
Dolny pomost ustawiony jest na wózkach, ustawianych na szynach kolejki lub kolei normalnotorowej.
Katary ciężkie bardzo masywne służą do pali długich, których wykonanie napotyka na trudności wynikające z warunków hydrologicznych
lub gruntowych, np. przy występowaniu w gruncie przeszkód utrudniających normalne wbijanie (przebijanie hałd żużla, narzutów kamiennych przy nabrzeżach itp.) (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Kafar, wysokości 21 m, wykonany jako konstrukcja stalowa spawana. Ciężar baby wynosi 3,6 T.

Do zagłębiania pali ukośnych kafar musi być wyposażony w odpowiednie sanie (prowadnice szynowe).
Według informacji zebranych z kilku miejsc budowy, różniących się od siebie rodzajami gruntu, w ciągu jednego dnia pracy zespół obsługujący jeden kafar Franki może wykonać średnio 2-8 pali, długości średniej ok. 10-12 m (uprawnienia budowlane).

W Szczecinie przy budowie fundamentów poddźwigowych wykonywane były pale 12 m długości, zanurzone w gruncie średnim (ok. 6 m torfów i namułów, 1 m zwartego iłu, 5 m piasku) w liczbie do 5 sztuk dziennie (górna granica). Przed wojną, przy budowie elewatora w Szczecinie postęp wykonywania nieco cieńszych i krótszych pali Franki wynosił średnio ok. 9 sztuk dziennie w takich samych warunkach gruntowych.

Obsługa kafara

Przy budowie chłodni rybnej w Gdyni w gruncie piaszczystym (średnim i drobnym) postęp robót w ciągu dnia wynosił 4-5 pali o długości 10 m.
Pawlikowski i Świecki podają, że w wybitnie ciężkich gruntach, jak żwir lub glina lodowcowa za pomocą kafara Franki można wykonać 2-3 pale, natomiast w gruntach lekkich - do 12 pali dziennie. Przyjmując średnio długość pala Franki 8 m, otrzymuje się jako średnią wydajność dzienną (8 godz.) ok. 50 mb pali (program egzamin ustny).

Obsługa kafara składa się z 3 mechaników specjalistów: kafarowego, mechanika do kotła i pomocnika obsługującego dźwigarki. Ponadto potrzeba do obsługi 5-MO ludzi dla dowozu kruszywa i cementu, wody, węgla, do mieszania betonu, ładowania betonu do szufli, podciągania zbrojenia, transportu sztukówek, przesuwania kafara itp.
Ilość węgla potrzebna do kafara wynosi średnio 200-300 kg dziennie.
Dane powyższe umożliwiają skalkulowanie pala Franki na podstawie znanych cen jednostkowych robocizny i materiałów (opinie o programie).
Ogólnie można powiedzieć, że koszt 1 pala Franki niewiele się różni od kosztu 1 pala prefabrykowanego lub nabijanego innego typu. Różnice w cenie nie są zbyt duże, natomiast potanienie kosztów przynosi duża nośność pali Franki, pozwalająca na rzadszy ich rozstaw, a więc zastosowanie mniejszej ich liczby w tym samym fundamencie.

Kwestia porównania kosztów musi być zatem traktowana indywidualnie, w zależności od rodzaju gruntu, charakteru budowli, wielkości obciążenia itp.
Wiele szczegółów praktycznych zawiera praca Pawlikowskiego i Świeckiego (segregator aktów prawnych).
Pale Express (w Niemczech znane pod nazwą pali Sterna).

Pale tego rodzaju wykonuje się wbijając w grunt za pomocą kafara rurę obsadową o średnicy 470 mm, zamkniętą u spodu korkiem żelbetowym w kształcie stożka o średnicy podstawy do 60 cm. Rura ta ma u góry rodzaj zsypu w kształcie leja dospawanego do rury i połączonego z nią z boku.
Wbijanie następuje od góry za pośrednictwem nasadzonej na rurę czapki, do której przymocowany jest u dołu trzpień dwuteowy, ukształtowany w dolnym końcu w postaci stożkowego tłoka o średnicy ok. 25 cm (promocja 3 w 1).

Najnowsze wpisy

19.12.2025
Czynny stosunek między składnikami zdjęcie nr 4
Jak sprawdzić, czy zaprojektowany strop spełnia warunki ugięcia – praktyczne i normowe podejście inżynierskie

Sprawdzenie ugięć stropu jest jednym z kluczowych etapów projektowania konstrukcji budowlanych, który ma bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo użytkowania obiektu, jego…

19.12.2025
Czynny stosunek między składnikami zdjęcie nr 5
Dlaczego ściany z bloczków silikatowych są tak wytrzymałe – analiza właściwości i praktyki budowlanej

Ściany z bloczków silikatowych od lat uchodzą za jedne z najbardziej wytrzymałych i trwałych rozwiązań stosowanych w budownictwie mieszkaniowym, przemysłowym…

Czynny stosunek między składnikami zdjęcie nr 8 Czynny stosunek między składnikami zdjęcie nr 9 Czynny stosunek między składnikami zdjęcie nr 10
Czynny stosunek między składnikami zdjęcie nr 11
Czynny stosunek między składnikami zdjęcie nr 12 Czynny stosunek między składnikami zdjęcie nr 13 Czynny stosunek między składnikami zdjęcie nr 14
Czynny stosunek między składnikami zdjęcie nr 15

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami
Czynny stosunek między składnikami zdjęcie nr 16

100%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym
Czynny stosunek między składnikami zdjęcie nr 17

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami
gwiazdka gwiazdka gwiazdka
certyfikat na uprawnienia budowlane 2024
gwiazdka gwiazdka gwiazdka
użytkownik

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami
OK

100%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym
zegar

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami