Kamień

Do licowania ścian zewnętrznych stosuje się kamienie naturalne o dużej lub średniej twardości, wystarczającej wytrzymałości i trwałości. Jako ogólne wymagania można przyjąć:
- dla granitów: wytrzymałość na ściskanie ponad 1000 kG/cm , nasiąkliwość wagową poniżej 0,5%, stopień nasycenia poniżej 0,85, mrozoodporność - w ciągu 35 okresów zamrażania i odmrażania (program uprawnienia budowlane na komputer).
- dla wapieni: wytrzymałość na ściskanie ponad 250 kG/cm2, nasiąkliwość wagową poniżej 12%, stopień nasycenia poniżej 0,8, mrozoodporność - w ciągu 25 okresów zamrażania i odmrażania (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wybierając kamień na oblicówkę zewnętrzną należy się liczyć, że barwa jego będzie ulegała z czasem pewnym zmianom na skutek kurzu i działania czynników atmosferycznych. Odnosi się to szczególnie do kamieni jasnych, które dość szybko przybierają brudnoszare odcienie. Kamienie ciemne budowy krystalicznej (granity, gabro) o fakturze surowej lub krzesanej - pod wpływem kurzu tracą pierwotną mocną barwę, ulegając rozjaśnieniu.

Najlepszą wskazówką do wyboru kamieni licowych jest zbadanie, jak one się zachowują w budowlach dawniejszych wykonanych przy ich zastosowaniu (uprawnienia budowlane).
Wybór faktury zależy od wymagań architektonicznych, od właściwości
dekoracyjnych kamienia, od jego struktury i cech fizycznych oraz mechanicznych, warunkujących możliwość wykonania tej lub innej faktury.

Największą moc barwy i najgłębszy jej ton oraz najlepszy rysunek uzyskuje się przy fakturze polerowanej. Tę jednak fakturę zaleca się stosować tylko do kamieni wybitnie dekoracyjnych- bez plam i braków, które się szczególnie uwydatniają w polerowanej powierzchni. Ponadto polerowane powierzchnie mają rację bytu tylko tam, gdzie są dobrze widoczne, a więc przede wszystkim w cokole i dolnej kondygnacji budowli reprezentacyjnych (program egzamin ustny).

Faktura szlifowana na kamieniach twardych

Faktura szlifowana na kamieniach twardych znacznie obniża moc barwy, w porównaniu z polerowaną, czyniąc ją równocześnie o wiele jaśniejszą (widać to m. in. bardzo dobrze na pomniku Bohaterów Ghetta w Warszawie, licowanym labradorytem). Faktura szlifowana jest odpowiednia dla granitów drobno- i średnioziarnistych o jednostajnej strukturze przy braku mocnej barwy i rysunku, oraz dla piaskowców i wapieni.
Powierzchnie gładko szlifowane mało podlegają zabrudzeniu, a deszcz łatwo je zmywa. Faktury takie dają się wykonywać w sposób uprzemysłowiony i nie są zbyt kosztowne.

Faktury dłutowane i groszkowane jeszcze bardziej tuszują naturalną barwę kamieni z powodu rozdrobnienia kryształów przy nakuwaniu. Faktury te mogą być zalecane do mało dekoracyjnych kamieni twardych (opinie o programie).
Faktury krzesane lepiej odtwarzają barwę i budowę krystaliczną granitów niż poprzednio wymienione, ponieważ rozdrobnienie kryształów zachodzi w nich tylko w miejscach uderzenia narzędziami. Faktury surowe granitów mogą być pożądane ze względów dekoracyjnych.
Faktury prążkowane, gradzinowane, wełniste, czesane itp. z obróbką w ramkę lub bez nadają się do piaskowców i wapieni: grubo i średnio prążkowane - do licówek ściennych, drobno prążkowane - do szczegółów architektonicznych.

Faktury krzesane również nadają się do piaskowców i wapieni.
Ostateczny wybór faktury należy ustalać na podstawie wykonanych wzorów w naturze (segregator aktów prawnych).
Płyty licowe mogą być piłowane i ciosane.
Najczęściej stosowane są płyty piłowane, których powierzchnia podlega często dalszej obróbce. Grubości płyt piłowanych wahają się w znacznych granicach.

Do licowania ścian od zewnątrz używa się u nas przeważnie płyty o grubości 5-8 cm, a w szczególnych przypadkach nawet płyty 3 cm. Płyty cieńsze od 5 cm nie nadają się do obróbki narzędziami uderzającymi.
Stosowanie bardzo cienkich płyt jest niewskazane z tego względu, że takie cienkie płyty ulegają łatwo uszkodzeniom w czasie obróbki i transportu. Z drugiej jednak strony zbyt grube płyty powiększają niepotrzebnie ciężar budynku (promocja 3 w 1).

Płyty ciosane są przeważnie większej grubości, ok. 15 cm. Jako ciosane stosuje się przede wszystkim płyty o krzywych powierzchniach. Powierzchnie wsporne płyt ciosanych powinny być obrobione równo na szerokości pasa minimum Vs grubości.