Na temategzaminu

Przed pierwszą wojną światową na Kanale Tumskim, odciążającym główne koryto Warty podczas powodzi i skracającym jej koryto wzdłuż cięciwy zakola, istniał w przedłużeniu ulicy Tylne Chwaliszewo most zwany Mostem Tumskim (program uprawnienia budowlane na komputer). Prowadził on na teren Ogrodu Arcybiskupiego i ścinając jego zachodnie naroże - na plac Tumski, a następnie ulicą między Tumem i Pałacem Arcybiskupim na most Swięcki przez Cybinę i na Bramę Warszawską.

W latach 1926-1928 na miejscu Mostu Tumskiego zbudowano według projektu inż. L. Ballenstaedta nowy most nazywając go Mostem Bolesława Chrobrego. Był to most z betonu uzbrojonego, dwuprzęsłowy, o sklepieniach trójprzegubowych, ścianach czołowych, wnękach wypełnionych żużlem. Przekrój wzdłużny, rzut poziomy, plan mostu, przekroje poprzeczne i uzbrojenie jednego ze sklepień.
Most niósł jezdnię dwupasmową z kostki drewnianej i jeden tor tramwajowy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Podpoiy mostu były betonowe, ujęte w grodze drewniane.

Sklepienia składały się z łuków o przekrojach prostokątnych rozstawionych w odstępach osiowych równych 1,00 mi połączonych płytkami grubości 0,35 m. Przekroje łuków większego przęsła wynosiły w wezgłowiach i w zworniku 0,50 m X 0,40 m, w połowie odległości między wezgłowiami i zwornikiem 1,00 m X 0,40 m; odpowiednie wymiary przekrojów łuków mniejszego przęsła wynosiły 0,35 m X 0,40 m i 0,70 m X 0,40 m. Przeguby Mesnagera wykonano z prętów 0 27 mm o długości 5 m (uprawnienia budowlane).
Most ten został zniszczony podczas działań wojennych w 1945 r.

Był to pierwszy most projektu R. Maillarta o sklepieniu gibkim stężonym sztywnym pomostem o przekroju w kształcie ceownika, złożonym z płyty pod jezdnią grubości 0,16 m, z dwóch ścian bocznych grubości po 0,20 m, wysokości 0,96 m, półek górnych szerokości po 0,30 m (program egzamin ustny).

Zadania poręczy

Ściany te spełniają zadania poręczy. Dla odprowadzenia wody z jezdni wycięto w każdym polu ścian bocznych półkolisty otwór o średnicy 0,70 m.
Całą szerokość pomostu między ścianami bocznymi pokryto nawierzchnią grubości 0,10 m, nie wyodrębniając z jezdni chodników ani krawężników.
Dolna powierzchnia sklepienia jest walcowa, górna - ułożona z odcinków płaszczyzn (opinie o programie).

Sklepienie jest utwierdzone w fundamentach opartych na skale.
Łączniki stanowią ściany o grubości 0,16 m i o szerokości sklepienia.
Sklepienia i łuki są dostosowane do przenoszenia sił normalnych. Uzbrojenie ścian jest wykonane z siatek z prętów 0 10 i 0 12 mm rozstawionych w odstępach poziomych 0,25 m i pionowych 0.50 m. Uzbrojenie główne sklepienia ma 0 22 mm, a rozdzielcze 10 i 12 mm. Krawędzie boczne ścian uzbrojono 2 0 22 mm.

Belki usztywniające są dostosowane do przejmowania zginania na dolnych i górnych krawędziach prętami 0 22 mm (segregator aktów prawnych). Strzemiona dwucięte mają średnicę 10 mm, a pręty rozdzielcze 014 mm.
Tego rodzaju wybór sztywności pomostu, łączników i sklepienia porządkuje układ sił wewnętrznych przez odpowiedniość sztywności na zginanie i momentów zginających oraz - sztywności na ściskanie i sił ściskających.
Ustrój ten ma też zalety wykonawcze, gdyż do cienkiego sklepienia wystarczają lekkie krążyny, a w przenoszeniu ciężaru świeżego betonu łączników i pomostu bierze udział sklepienie.
Płyty sklepienia i pomostu stanowią usztywnienie poprzeczne przęsła, przenoszące siły poziome na podpory.

Most zaprojektowano na obciążenie samochodu o ciężarze 7 T i tłumu równomiernie rozłożonego o ciężarze 300 kG/m2. W projekcie uwzględniono wpływ zmian temperatury i skurczu betonu.
Do wykonania konstrukcji mostu użyto betonu zawierającego 300 kg cementu na 1200 litrów mieszanki piasku i żwiru o ziarnach do 40 mm (promocja 3 w 1). Konsystencja masy betonowej była plastyczna.

Uznano, że zwykła konstrukcja krążyn, składająca się z wielu wiązań ustawionych jedno obok drugiego w płaszczyznach pionowych, nie jest właściwa dla tak wąskiego mostu. Dlatego zastosowano krążyny złożone z dwóch wiązań, z których każde jest oparte na dwóch wzajemnie stężonych podporach. Zastrzały podpierające każdą połówkę krążyn ustawione były na piasecznicach opartych na fundamencie betonowym.