Kanaliki odpowietrzające

Kanaliki odpowietrzające można wykonać następującymi sposobami:
- przez ułożenie na gładzi cementowej warstwy papy perforowanej lub papy z gruboziarnistym podkładem.
- przez wykonanie rowków odsączających w gładzi cementowej lub warstwie ocieplającej połączonych z kanalikiem zbiorczym odprowadzającym sprężone powietrze i parę wodną do wywietrzników usytuowanych na obu końcach kanalików zbiorczych biegnących wzdłuż kalenicy w stropodachach dwu- lub czterospadowych lub w wyższej części stropodachu jednospadowego,
- przez ułożenie płyt falistych azbestowo-cementowych na całej powierzchni warstwy ocieplającej; kanaliki odsuszające wytworzone przez fale eternitu powinny być połączone z kanalikiem zbiorczym, na którym ustawia się wywietrzniki tak, przy tym sposobie do ocieplenia można użyć materiałów termoizolacyjnych pochodzenia organicznego uprzednio zaimpregnowanych środkami grzybobójczymi (program uprawnienia budowlane na komputer).

Kanaliki odpowietrzające wytworzone przez falc płyt azbestowo-cementowych w okresie letnim obniżają znacznie nagrzewanie się stropodachów.
Kanaliki odsączające szerokości 1,5-2,0 cm wykonane w warstwie ocieplającej przykrywa się paskiem papy asfaltowej, natomiast rowki zbiorcze szersze niż 3 cm przykrywa się paskiem blachy ocynkowanej, aby nie nastąpiło ich zasypanie masą betonową podczas wykonania gładzi cementowej (grubości 2.5 - 3.0 cm) pod pokrycie z papy (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W podobny sposób przykrywa się rowki wykonane w gładzi cementowej, które wykonuje się w przypadku stosowania do ocieplenia stropodachów materiałów sypkich, jak kruszywo glinoporytowe żużlowe itp.
Przy użyciu do ocieplenia stropodachów materiałów sypkich, rowki odsączające można wykonać również z połówek drenów lub pasków eternitu falistego pociętego wzdłuż dolnych fal. co znacznie zmniejsza zużycie eternitu w porównaniu do sposobu wykonywania rowków odsączających przez ułożenie płyt falistych na całej powierzchni pokrycia.
Tego rodzaju stropodachy można stosować w budynkach mieszkalnych, magazynowych. w których wilgotność względna powietrza wewnętrznego nie przekracza 60% (uprawnienia budowlane).

Stropodachy wentylowane

Stropodachy wentylowane w zasadzie składają się z. czterech warstw: konstrukcyjnej (nośnej), ocieplającej, powietrznej i pokrycia dachowego. W budynkach o bardzo dużym zawilgoceniu powietrza wewnętrznego parą wodną (inwentarskie, chłodnie i przechowalnie owoców, warzyw i ziemniaków) należy wykonać również paroizolacje na warstwie nośnej, aby nie następowało zawilgocenie warstwy ocieplającej (program egzamin ustny).
W stropodachach wentylowanych para wodna przedostająca się z wnętrza pomieszczenia do warstwy ocieplającej przenika do warstwy powietrza, skąd jest odprowadzana do powietrza zewnętrznego otworami wentylacyjnymi rozmieszczonymi wzdłuż okapu na wysokości przestrzeni powietrznej (opinie o programie).

Powierzchnia przekroju poprzecznego otworów wlotowych powinna wynosić co najmniej 5 powierzchni stropodachu. Taką samą normę przyjmuje się dla otworów wylotowych, a więc na przykład stropodach o powierzchni 100 m2 powinien mieć 10 otworów wlotowych i  10 wylotowych o przekroju 50 cm2 każdy lub odpowiednio większą liczbę otworów mniejszych.
Otwory wlotowe i wylotowe powinny być równomiernie rozmieszczone, aby zapewnić dobrą wymiany powietrza (segregator aktów prawnych). Należy je osłonić siatką w celu uniemożliwienia dostępu ptakom. Otwory wlotowe i wylotowe można wykonać z rur blaszanych, drenów itp. w stropodachach jednospadkowych. Natomiast otwory wylotowe w stropodachach dwu- i czterospadkowych wykonuje się w postaci zwykłych wywietrzników blaszanych umieszczonych wzdłuż kalenicy stropodachu.
Tego rodzaju stropodach może mieć konstrukcję belkowo-płytową lub płytową żelbetową. W stropodachach konstrukcji płytowej na płycie nośnej ustawia się ścianki ażurowe, a na nich układa się drugą płytę nośną pod pokrycie dachowe.

Podobne ścianki ażurowe do oparcia płyt pod pokrycie dachowe wykonuje się w stropodachach dwu- i cztcrospadkowych w celu stworzenia przestrzeni powietrznej między warstwą ocieplającą a warstwą pokrywczą umożliwiającą dobrą wymianę powietrza poprzez otwory w ściankach ażurowych.
W stropodachach wentylowanych do ocieplenia można stosować również proszek torfowy, zmineralizowane trociny, paździerze i zaimpregnowane wiórki drzewne, nasypane luźno warstwą grubości od 12 do 15 cm na warstwie izolacyjnej z papy lub lepiku. W budynkach ze stropami belkowo-pustakowymi typu PI. DZ-3. z belek T-27 i pustaków KMK-I przestrzeń powietrzną między stropem a pokryciem dachowym można stworzyć przez wykonanie ścianek ażurowych z odpowiednim nachyleniem dla wytworzenia spadków w pokryciu dachowym, na których ustawia się płyty pod pokrycie z papą. Tego rodzaju stropodachy stosuje się w budynkach mieszkalnych (promocja 3 w 1).