Kształty geometryczne lejów

Konstrukcję zasobników, ze względu na znaczną ich długość, dzielimy na części za pomocą dylatacji. Dla uniknięcia niejednakowego osiadania sąsiadujących ze sobą segmentów zakłada się pod szczelinami dylatacyjnymi poduszki żelbetowe (program uprawnienia budowlane na komputer).

Na górnych ryglach ram poprzecznych opierają się belki ciągłe estakad kolejowych. Rygle górne ram podłużnych i poprzecznych pełnią rolę ścian pionowych zasobników. Do rygli tych podwieszone są leje zasobników.
Kształty geometryczne lejów zasobnika powinny być dobrane w sposób gwarantujący płynne opróżnianie go oraz łatwe wysypywanie się materiałów przez otwór wypustowy (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Przyczynami zahamowania ruchu materiałów w zasobnikach mogą być następujące zjawiska:
a) Zaklinowanie się rudy w dolnej części zasobnika lub w otworze wypustowym. Jest to następstwem nieodpowiedniego doboru kształtu leja i wielkości otworu w stosunku do wielkości największych kawałków rudy. Wymiary liniowe otworów powinny być 4- lub 5-krotnie większe od średnicy największych brył.
b) Materiał w zasobnikach w pewnych przypadkach może ułożyć się w ten sposób, że utworzy kopulę lub sklepienie wsparte na ścianach. Sklepienie tego rodzaju może być tak mocne, że utrzymuje materiał znajdujący się nad nim. W celu zlikwidowania wytworzonych sklepień w ścianach leja konstruuje się ,.kieszenie” lub otwory, przez które wprowadza się drąg i poprzez uderzanie likwiduje się sklepienie.
c) Rudy z dużą zawartością gliny i nadmiernie wilgotne, wskutek ciśnienia górnych warstw, dość silnie przywierają do ścian zasobnika. Tworzą one wówczas jak gdyby powłokę ścian. Materiał przy opróżnianiu obsuwa się w dół jedynie częścią środkową zasobnika. Zapobiec temu można przez umiejętny dobór geometrycznych kształtów ścian.
d) W okresie mrozów wilgotne materiały wsadowe zamarzają, powstaje bryła bardzo trudna do rozbicia. W celu niedopuszczenia do zamarznięcia, zasobniki powinny być wyposażone w instalację grzewczą. Mogą one być ogrzewane parą przepływającą przez wmontowane w ścianach przewody lub przez wdmuchiwanie do nich nagrzanego powietrza (uprawnienia budowlane).

Właściwości fizyczne materiału

Przez dobór kształtów zasobnika należy rozumieć określenie właściwego kąta nachylenia ścian, wielkości otworu wypustowego oraz racjonalnego kształtu poprzecznego zasobnika. Kąt nachylenia ściany zasobnika do poziomu \ powinien być nieco większy od kąta naturalnego zsypu materiału rp, tj. * = y + (5-5-10°), natomiast kąt nachylenia krawędzi zasobnika /? powinien wynosić fi = qp0 + (5-5-5-10°), gdzie RP0 jest kątem tarcia danego gatunku materiału o ściany zasobnika (program egzamin ustny).
Na określenie wielkości otworów wypustowych mają wpływ następujące czynniki: właściwości fizyczne materiału, wymiary brył, wydajność zasobnika oraz typ zamknięcia. Najczęściej przyjmowanym kształtem otworu jest kwadrat, w przypadku prostokąta powierzchnia otworu w świetle powinna być nieco większa niż kwadratowego, obliczonego dla danych warunków.

Zbyt wydłużony prostokąt stwarza gorsze warunki wypustowe (opinie o programie).
W celu uniemożliwienia przedostania się do zasobników kawałków rury o wymiarach większych niż dopuszczalne, w górnej części zasobnika umieszcza się kratę stalową. Wielkość otworów kraty uzależniona jest od największej frakcji rudy.
Kształt geometryczny zasobnika ma niewątpliwy wpływ na wysypywanie się z otworu spustowego materiału bez niespodziewanych zakłóceń (segregator aktów prawnych).

Miejscem najbardziej sprzyjającym zawisaniu materiałów są kąty styków ścian pochyłych. Najwłaściwszym kształtem byłby walec zakończony stożkiem ściętym. Jednak ze względu na stratę powierzchni przy grupowych zasobnikach okrągłych wynoszącą ok. 30% w porównaniu do zasobników prostokątnych przyjmuje się w hutnictwie zasobniki o kształtach prostokątnych (promocja 3 w 1).

W przypadku, gdy napotyka się trudności konstrukcyjne w uzyskaniu potrzebnego kąta nachylenia krawędzi ścian, wskazane jest wprowadzenie płaszczyzn klinowych w narożnikach.