Kanały doświadczalne

Kanały (koryta) doświadczalne mają kształt wydłużony a wąski. Przekrój ich jest najczęściej prostokątny o dłuższym boku poziomym (program uprawnienia budowlane na komputer). Do badań ruchu falowego stosuje się kanały o szerokości od 40 cm do 140 cm i więcej. Przy dzisiejszym stanie techniki budowy falorobów najpraktyczniejsze są kanały o szerokości 60-80 cm, gdyż w szerszych kanałach fala ulega zbytnim zniekształceniom.

Wysokość kanałów do badań morskich równa się mniej więcej od 2/3 do 3/4 ich szerokości. Długość powinna być jak największa, aby fala dochodząca do modelu była już całkowicie ustabilizowana, a ewentualny przepływ ustalony. W praktyce stosuje się kanały o długości od kilku do kilkudziesięciu metrów.
Ściany kanałów są zazwyczaj oszklone całkowicie lub na długich odcinkach w celu zapewnienia możliwości obserwacji przebiegu zjawiska także z boku. W basenach wykonuje się obserwacje zwykle tylko z góry.
Dno kanału może być stałe lub wzdłużnie przechylne, co umożliwia nadawanie mu różnych spadków (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Do urządzeń zapewniających zaopatrzenie w wodę i jej rozdział należą agregaty pomp, przewody doprowadzające i odprowadzające wodę do stanowisk badawczych, jeden lub kilka zbiorników wyrównawczych zapewniających stały poziom ciśnienia i stały przepływ grawitacyjny wody przez model, bez względu na możliwe wahania wydajności pomp oraz zbiornik wody powracającej (uprawnienia budowlane).
Laboratorium średniej wielkości powinno dysponować przepływem o intensywności (wydatku) co najmniej 300-600 1/s.
Istnieją laboratoria, jak np. Laboratorium Hydrauliczne Wyższej Szkoły Elektroniki, Elektrotechniki i Hydrauliki w Tuluzie, wykorzystujące naturalne, korzystne położenie, na przykład na wyspie między dwiema odnogami rzeki o nierównym poziomie wody w każdej odnodze. Buduje się wtedy kanały i baseny poprzecznie do biegu rzeki, łącząc nimi obie odnogi. Każdy kanał może otrzymywać duże ilości wody, przepływającej grawitacyjnie. Intensywności przepływu sięgają kilku m3/s (program egzamin ustny).

Zbiorniki wyrównawcze

Zbiorniki wyrównawcze powinny mieć objętość dostosowaną do maksymalnego rozbioru wody i wydajności pomp. W laboratorium średniej wielkości objętość ta waha się od 200 do 500 m3 (opinie o programie).
Układ rurociągów, zaopatrzonych w zasuwy (ewentualnie otwierane i zamykane automatycznie), dostosowuje się do rozmieszczenia stanowisk badawczych. Najczęściej jedynie układ rurociągów przy agregatach i zbiornikach będzie stały, rurociągi w pomieszczeniach laboratoryjnych będą raczej przenośne, dostosowywane w miarę potrzeby do zmiennych położeń stanowisk.
Spośród aparatury roboczej do badań związanych z budownictwem morskim najważniejsze są faloroby (wywoływacze fal).

W dzisiejszym stanie techniki za najpraktyczniejszy, a zarazem stosunkowo najwierniej odtwarzający falę martwą (rozkołys), czyli tę najmniej zaburzoną, której elementy są ze sobą powiązane zależnościami wynikającymi z teorii falowania, uważa się falorób wahadłowy (klapowy) (segregator aktów prawnych).
Główną jego część stanowi deska (płyta, klapa) ustawiona pionowo lub ukośnie, którą za pośrednictwem układu dźwigni i przenośni łączy się z mechanizmem napędowym. Deska wprawiona w ruch wahadłowy powoduje tworzenie się w wodzie kanału fal o elementach dostosowanych do jej położenia, prędkości i amplitudy wahań i innych jej parametrów. W budownictwie morskim stosowane bywają również do większych modeli w basenach faloroby wężowe, złożone z krótkich członów poruszanych również wahadłowo.

Człony te mogą poruszać się z przesuniętą względem członów sąsiednich fazą ruchu wahadłowego, przez co uzyskuje się zmiany kierunku falowania w basenie. Zwykłe faloroby, gdy zachodzi potrzeba zmiany kierunków falowania, wymagają albo przestawienia ich, co jest kłopotliwe, albo obrócenia modelu, co, jeżeli nie ma obrotnicy, jest jeszcze bardziej niewygodne (promocja 3 w 1).

Istnieją ponadto faloroby cylindryczne (nie dające fali o dokładnych żądanych parametrach), wiatrowe (w których falę wytwarzają dmuchawy tłoczące powietrze na powierzchnię wody i stwarzające falę wiatrową podobną do rzeczywistej i równie nieregularną jak ona) i inne.