Kąt stoku naturalnego masy betonowej

Na największych głębokościach przyjęto parcie maksymalne równe parciu na głębokości 5.8 m. Przy zagęszczaniu betonu za pomocą wibrowania Beton- kalerder zaleca doliczać parcie jako hydrostatyczne gdzie ciężar objętościowy betonu y przyjmuje się jako równy 2600 kG/m3 (program uprawnienia budowlane na komputer).

L Hermite na obliczenie parcia podaje wzór uwzględniający oprócz ciężaru objętościowego betonu głębokość działania wibratora wgłębnego hu głębokość niezwiązanej masy betonowej h, kąt tarcia masy betonowej o deskowanie 3 i kąt stoku naturalnego <p, od których uzależnia współczynnik parcia k, oraz kąt pochylenia deskowania do poziomu.
Kąt stoku naturalnego masy betonowej bezpośrednio ,po wibrowaniu L’Hermite zaleca przyjmować równy 50°; betonu plastycznego - 30°; ciekłego - 20°; w czasie wibrowania - 0° (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Kąt tarcia masy betonowej o deskowanie (3 wynosi dla desek surowych 25°; sklejki - 20°; desek struganych - 18 do 20°.
nia parcia poziomego masy betonowej i dobierania w zależności od niego grubości sklejki na deskowanie.
Wielkości parcia, uzależniając je tylko od konsystencji masy betonowej.

Po określeniu wielkości parcia z nomogramów sporządzonych dla różnych dopuszczalnych strzałek ugięcia, przy innym rozstawie wzmocnień lub podparć tarcz deskowania, znajduje się krzywą wyznaczającą potrzebną grubość sklejki.
Nomogram dla dopuszczalnej strzałki ugięcia V4001. Na osi odciętych odkłada się mniejszą rozpiętość tarczy między wzmocnieniami (np. jarzmami) lub podparciami (np. leżniami), na osi rzędnych rozpiętość większą i odczytuje numer krzywej położonej na lewo od tak wyznaczonego punktu. Następnie na nomogramie podanym przecięcie krzywej o tym samym numerze z parciem wyznaczonym daje potrzebną grubość sklejki (uprawnienia budowlane). Na przykład dla betonu wibrowanego na głębokość 2,0 m parcie wynosi 2950 kG/m2. Dla tarczy podpartej w odstępach 15×25 cm odczytamy krzywą 4. Daje ona grubość sklejki 15 mm.

W Związku Radzieckim ciężar własny deskowania oblicza się, mnożąc objętość drewna przez ciężar objętościowy drewna - 600 kG/m3. Ciężar masy betonowej o kruszywie żwirowym lub tłuczniowym z kamieni ciężkich przyjmuje się 2500 kG/m3, zaś dla tłucznia ceglanego - 2000 kG/m3. Ciężar zbrojenia - 100 kG/m3 betonu. Obciążenie użytkowe pomostów roboczych jest przyjmowane również w wysokości 250 kG/cm2. Przy wibrowaniu dna koryt belek obciąża się dodatkowo ciężarem 100 kG/cm2 (program egzamin ustny).

Obciążenie

Parcie boczne masy betonowej przyjmowane jest wg tabl. 3-5. Oznaczono •w niej przez p - parcie boczne masy betonowej mierzone w kG/m2, y - ciężar objętościowy masy betonowej w kG/m3, H - obliczeniowa wysokość warstwy masy w m (opinie o programie). Przy zagęszczaniu za pomocą ubijania bez wibrowania H przyjmuje się nie większe niż 4 v, przy czym v oznacza prędkość układania masy betonowej w deskowaniu w m/godz; r - dla ścian jest połową grubości F
w m, zaś dla słupów r = - , gdzie F oznacza przekrój poprzeczny słupa w m2, zaś U - obwód przekroju w m.
Obciążenie wywoływane uderzeniem masy betonowej w czasie układania jej w deskowaniu.

Obciążenia przyjmowane w obliczeniach statycznych poszczególnych elementów deskowania (segregator aktów prawnych).
Przy sprawdzaniu stateczności rusztowań na obciążenie poziome przyjmuje się współczynnik bezpieczeństwa 1,25. Ta sama instrukcja przytacza nomo- gramy i uproszczone wztory do wymiarowania elementów deskowań.
w tej sprawie. Wyniki są publikowane w „Journal of the American Concrete Institute”.

Komisja zajęła się szczegółowo zagadnieniem parcia bocznego. Zostały przebadane następujące czynniki: prędkość betonowania, konsystencja i ciężar masy betonowej, uziarnienie kruszywa, temperatura masy i zewnętrzna gładkość i nasiąkliwość deskowania, przekrój poprzeczny deskowania, wpływ wibracji, sposób betonowania, ciśnienie wody kapilarnej, rodzaj cementu i grubość warstwy betonu (promocja 3 w 1).