Kątomierz narzędziowy

Kątomierz narzędziowy - kątomierz do bezpośredniego mierzenia kątów ostrzy narzędzi skrawających; składową częścią k.n. jest płyta pomiarowa ułatwiająca ustawienie narzędzia podczas pomiaru.
Kątomierz optyczny - kątomierz z wbudowaną lupą do dokładnego odczytu; odczytywanie wskazań k.o. przeprowadza się obserwując przez lupę położenie wskazówki w stosunku do podziałki za pomocą noniusza.

Kątomierz poziomnicowy - kątomierz do pomiaru dużych pochyleń powierzchni płaskich względem poziomu; częścią charakterystyczną k.p. jest wbudowana w ruchome ramię poziomnica do prawidłowego nastawiania tego ramienia (program uprawnienia budowlane na komputer).
Kątomierz rysunkowy - kątomierz w postaci półkola lub koła z naniesioną na obrzeżu podziałką, służący do odmierzania kątów na rysunkach.
Kątomierz tachymetryczny, przenośnik tachymetryczny - kątomierz mający urządzenie do nanoszenia na mapie punktów wysokości lub sytuacji określonych współrzędnymi biegunowymi.
Kątomierz uniwersalny - kątomierz z podziałką kątową 0 - 360° (4×90°) i z noniuszem pozwalającym na dokładne odczytywanie wskazań.
Kątownica rysunkowa mechaniczna - przyrząd rysunkowy.
Kątownik - kształtownik o przekroju w kształcie ramion kąta prostego, ostrego lub rozwartego; rozróżnia się k. równoramienne o ramionach jednakowej długości, k. nierównora- m i e n n e o ramionach różnej długości, k. łebkowe, których jedno ramię zakończone jest zgrubieniem w kształcie łba .

Kątownik murarski - kątownik drewniany o wymiarach ramion 150 cm i 100 cm lub stalowy o wymiarach ramion 25 cm i 18 cm, służący do wyznaczania kątów prostych zbiegających się ścian wykonywanego muru (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Kątownik traserski - kątownik żeliwny usztywniony żebrami, o grubych ścianach, w których znajdują się otwory do zamocowywania łapami dociskowymi trasowanych przedmiotów; płaszczyzny zewnętrzne k.t. są dokładnie obrobione i ściśle prostopadłe; k.t. stosuje się przy trasowaniu przestrzennym przedmiotów o nieregularnych kształtach.
Kąty dopełniąjące - kąty, których suma równa się kątowi prostemu.

Kąty Kulera - trzy kąty <p, y, 0. za pomocą których można jednoznacznie wyznaczyć położenie prostokątnego ruchomego układu współrzędnych z względem nieruchomego układu Xi, y\, Z\ o wspólnym początku O (uprawnienia budowlane).

Kąty naprzemianległe zewnętrzne

Kąty naprzemianległe zewnętrzne - dwa kąty przystające utworzone przez dwie równoległe proste /1 i h przecięte trzecią prostą /t, zawierające się w różnych pólpłaszczyznach, na które dzieli płaszczyznę prosta h i nie mające punktów wspólnych (program egzamin ustny).
Kąty odpowiadające - mat. dwa kąty, z których jeden jest naprzemianległy wewnętrzny lub zewnętrzny z kątem wierzchołkowym względem kąta drugiego.
Kąty przyległe - mat. dwa kąty mające wspólny wierzchołek, wspólne ramię i których drugie ramiona tworzą jedną prostą.
Kąty spełniające - mat. kąty, których suma równa się kątowi półpełnemu.

Kąty trójkąta - mat. trzy kąty wypukłe zawarte między bokami trójkąta (opinie o programie).
Kąty trójkąta sferycznego - mat. kąty płaskie utworzone przy wierzchołkach przez półproste styczne do boków wychodzących z tego wierzchołka; suma k.t.s. jest zawsze większa od kąta półpełnego.
Kecz - żaglowiec dwumasztowy o ożaglowaniu skośnym, przy czym bezanmaszt jest niższy od grotmasztu i znajduje się przed trzonem sterowym.
Kefaliny - związki organiczne należące do fosfaty- dów, zawierające składnik zasadowy - kolaminę; k. są bardzo rozpowszechnione w przyrodzie, wraz z lecytynami są obecne w każdej komórce.
Kek - użytkowe odpady siarkowe, zawierające około 40% siarki, otrzymane przy przeróbce rudy siarkowej na siarkę elementarną (segregator aktów prawnych).
Kelwin, K - jednostka temperatury termodynamicznej; zob. temperatura termodynamiczna.
Kenotron - dioda próżniowa o katodzie żarzonej, stosowana jako lampa prostownicza w prostownikach wysokiego napięcia.
Kenozoik - najniższa grupa utworów geologicznych odpowiednio najmłodsza era powstawania tych utworów (era kenozoiczna).

Ker - zastrzeżona dla produktów firm polskich nazwa handlowa syntetycznych kauczuków i lateksów styrenowych i butadienowych oraz żywic butadienowo-styrenowych.
Kerargiryt, chlorargiryt, srebro rogowe - minerał, chlorek srebrawy, AgCl; surowiec do otrzymywania srebra (promocja 3 w 1).
Keratofir - skała magmowo-wylewna lub subwulkaniczna, której głównymi składnikami są albit, biotyt, amfibol, piroksen, skalenie oraz kwarc w przypadku k. kwarcowych; stosowany głównie jako materiał drogowy, rzadziej budowlany.